Bismut-209

Bismut-209
Algemeen
Element	bismut (Bi)
Nuclide	209Bi
Aantal protonen	83
Aantal neutronen	126
Nuclidische gegevens
Nuclidenmassa	208,980398734 u
Spin	9/2−
Bindingsenergie	7,847985 MeV
Massaoverschot	−18,258461 MeV
Vervalgegevens
Type verval	alfaverval
Halveringstijd	1,8994165 × 1019 jaar
Vervalenergie	3,13721 MeV
Vervalproduct	thallium-205
Isotopen van bismut
Portaal	Scheikunde ; Natuurkunde

Bismut-209 of ²⁰⁹Bi is een zeer langlevende radioactieve isotoop van bismut, een hoofdgroepmetaal.

Bismut-209 kan ontstaan door radioactief verval van lood-209, polonium-209 of astaat-213.

{\ce {{^{209}_{82}Pb}->{^{209}_{83}Bi}+{e^{-}}+{\bar {\nu }}_{e}}}

{\ce {{^{209}_{84}Po}->{^{209}_{83}Bi}+{e^{+}}+{\nu }_{e}}}

{\ce {{^{213}_{85}At}->{^{209}_{83}Bi}+\,_{2}^{4}\alpha }}

Radioactief verval

Bismut-209 vervalt tot de stabiele isotoop thallium-205, onder uitzending van alfastraling:

{\ce {{^{209}_{83}Bi}->{^{205}_{81}Tl}+\,_{2}^{4}\alpha }}

Lange tijd werd gedacht dat bismut een volledig stabiel element was. Het radioactief verval van bismut-209 werd in 2003 aangetoond door een team van Franse wetenschappers, met behulp van speciale detectoren die tot op 0,02 K werden gekoeld.^[1]

Omdat de halveringstijd (19 triljoen jaar) ongeveer een miljard maal groter is dan de geschatte leeftijd van het universum, kan deze isotoop in de praktijk als stabiel worden beschouwd.

Omdat dit de enige op Aarde voorkomende isotoop van het element is, is bismut een mononuclidisch element.

Bronnen

(en) Wolfram Alpha
(en) Periodic table

↑ (en) Pierre de Marcillac, Noël Coron, Gérard Dambier, Jacques Leblanc, Jean-Pierre Moalic - Experimental detection of α-particles from the radioactive decay of natural bismuth, Nature 2003, 422 (6934), 876-878. Gearchiveerd op 2 maart 2023.

[1] (en) Pierre de Marcillac, Noël Coron, Gérard Dambier, Jacques Leblanc, Jean-Pierre Moalic - Experimental detection of α-particles from the radioactive decay of natural bismuth, Nature 2003, 422 (6934), 876-878. Gearchiveerd op 2 maart 2023.

[1]