Clutching at Straws
Clutching at Straws is het vierde studioalbum van de Britse progressieve rockband Marillion. Het werd in 1987 uitgebracht en was het laatste album met frontman en leadzanger Fish.[noot 1] Clutching at Straws is een conceptalbum.[3]
Clutching at Straws | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cd van Marillion | |||||||
(Albumhoes op en.wikipedia.org) | |||||||
Uitgebracht | 22 juni 1987 | ||||||
Opgenomen | Westside Studios (Londen) | ||||||
Genre | Progressieve rock | ||||||
Duur | 52:12 | ||||||
Label(s) | EMI Records | ||||||
Producent(en) | Chris Kimsey | ||||||
Hoesontwerp | Mark Wilkinson | ||||||
Professionele recensie | |||||||
Chronologie | |||||||
| |||||||
Singles van Clutching at Straws | |||||||
| |||||||
(en) Allmusic-pagina (en) Last.fm-pagina (en) MusicBrainz-pagina | |||||||
|
Thema en concept
bewerkenHet centrale thema van dit album is bovenmatig drankgebruik. Op John Lennon na is deze verslaving alle dichters, schrijvers en artiesten die op de hoes staan afgebeeld, fataal geworden.[noot 2][4] De hoofdpersoon op dit conceptalbum is Torch, een jongeman die veel overeenkomsten vertoont met zanger en tekstschrijver Fish. Hij wordt geschetst als een mislukte zanger van een band en een waardeloze vader, wiens huwelijk is gestrand. In deze desolate toestand begeeft hij zich van de ene hotelkamer naar de andere bar en eindigt dronken schreeuwend op straat. Daarnaast keert het album zich tegen het destijds opkomende neonazisme.[1][5]
Recensies
bewerkenIn recensies en latere artikelen oogstte Clutching at Straws veel lof. Het album werd in 1987 door het tijdschrift Q gerekend tot de "50 Beste Opnamen van het Jaar".[6] AllMusic noemde het een "meesterwerk"[1] en volgens Rolling Stone hoort het thuis op nummer 37 in de "50 Grootste Prog Rock Albums Aller Tijden".[7] Commercieel was het ook een succes, zij het niet zo groot als dat van zijn voorganger Misplaced Childhood.
Noteringen
bewerkenClutching at Straws behaalde in 1987 in Duitsland, Nederland,[8] het Verenigd Koninkrijk en Zwitserland een top 3-notering in de album-charts. In Duitsland werden er meer dan 250 000 exemplaren van verkocht,[9] in het Verenigd Koninkrijk meer dan 100 000.[2]
Titels
bewerkenAlle nummers zijn geschreven door Fish, Mark Kelly, Ian Mosley, Steve Rothery en Pete Trewavas.
Nr. | Titel | Duur |
---|---|---|
1. | Hotel Hobbies | 3:35 |
2. | Warm Wet Circles | 4:25 |
3. | That Time of the Night (The Short Straw) | 6:00 |
4. | Going Under | 2:47 |
5. | Just for the Record | 3:09 |
6. | White Russian | 6:27 |
7. | Incommunicado | 5:16 |
8. | Torch Song | 4:05 |
9. | Slàinte Mhath | 4:44 |
10. | Sugar Mice | 5:46 |
11. | The Last Straw / Happy Ending | 5:58 |
Musici
bewerkenMarillion bestond bij de opname van dit album uit de volgende leden.
- Fish – zang
- Steve Rothery – gitaar
- Mark Kelly – keyboards
- Pete Trewavas – bas
- Ian Mosley – drumstel
Daarnaast werkten verschillende zangers mee als gastartiest.
- Tessa Niles – achtergrondzang op That Time of the Night en The Last Straw
- Chris Kimsey – achtergrondzang op Incommunicado; tevens producent
- John Cavanaugh – stem van ‘Dr. Finlay’ op Torch Song.
Wetenswaardigheden
bewerken- Clutching at Straws werd opgedragen aan de in 1987 overleden oprichter van Charisma Records, Tony Stratton-Smith.[2]
- Bronnen
- Schmidt, Frans, Marillion album: Clutching At Straws. ProgWereld.org (16 december 2007). Gearchiveerd op 27 maart 2020. Geraadpleegd op 29 december 2020.
- Pater, Harry, 30 jaar geleden: Marillion brengt het album Clutching At Straws uit. Classicrockmag.nl (12 juni 2017). Geraadpleegd op 4 januari 2021.
- (en) Franck, John, Clutching at Straws. AllMusic. Gearchiveerd op 29 januari 2021. Geraadpleegd op 4 januari 2021.
- Cd-boekje
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Clutching at Straws op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Clutching at Straws op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Noten
- ↑ Fish verliet Marillion in 1988.[2]
- ↑ Op de hoes staan Robert Burns, Dylan Thomas, Truman Capote, Lenny Bruce, John Lennon, James Dean en Jack Kerouac. Evenals de voorgaande hoezen van Marillion is deze getekend door Mark Wilkinson, die er naar eigen zeggen in eerste instantie niet geheel tevreden over was[2] en er - behalve van Fish - niet de waardering voor kreeg die hij had verwacht.
- Referenties
- ↑ a b c (en) Franck, John, Clutching at Straws. AllMusic. Gearchiveerd op 29 januari 2021. Geraadpleegd op 4 januari 2021.
- ↑ a b c d Pater, Harry, 30 jaar geleden: Marillion brengt het album Clutching At Straws uit. Classicrockmag.nl (12 juni 2017). Geraadpleegd op 4 januari 2021.
- ↑ (en) Macan, Edward (1997). Rocking the Classics: English Progressive Rock and the Counterculture. Oxford University Press. ISBN 9780195098884.
- ↑ Schmidt, Frans, Marillion album: Clutching At Straws. ProgWereld.org (16 december 2007). Gearchiveerd op 27 maart 2020. Geraadpleegd op 29 december 2020.
- ↑ (de) Thielen, Thomas, Marillion: Clutching at Straws. Babyblaue-seiten.de (11-04-2002). Geraadpleegd op 4 januari 2021.
- ↑ (en) 1987 Q Magazine Recordings of the Year. Rocklist.net. Gearchiveerd op 21 april 2024. Geraadpleegd op 4 januari 2021.
- ↑ (en) 50 Greatest Prog Rock Albums of All Time. Rolling Stone. Gearchiveerd op 22 februari 2018. Geraadpleegd op 4 januari 2021.
- ↑ Marillion - Clutching at Straws. Dutchcharts.nl. Geraadpleegd op 4 januari 2021.
- ↑ (de) Gold-/Platin-Datenbank. Musikindustrie.de. Geraadpleegd op 4 januari 2021.