Eerste klasse 2007-08 (voetbal België)

voetbal België

Het seizoen 2007/08 van de Belgische Jupiler League ging van start op 3 augustus 2007 en eindigde op 10 mei 2008. Standard Luik pakte zijn negende landstitel, 25 jaar na zijn vorige.

Eerste klasse
2007/08
Vlag van België
Algemeen
Continent Vlag van Europa Europa
Confederatie UEFA
Land Vlag van België België
Bond KBVB
Degradatie naar Eerste klasse B
Bekercompetitie Beker van België
Competitieniveau Niveau 1
Geschiedenis
Opgericht 1895
Recordkampioen RSC Anderlecht (34x)
Seizoen 2007/08
Aantal clubs 1818
Kampioen Standard Luik
Degradatie FC Brussels
Sint-Truidense VV
Europese kwalificatie
Champions League, 2× UEFA Cup
Seizoensstatistieken
Topscorer Joseph Akpala (18)
Actueel
Actuele editie Eerste klasse A seizoen 2024-25
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Gepromoveerde teams

bewerken

Deze teams promoveerden uit de Tweede Klasse voor de start van het seizoen:

Degraderende teams

bewerken

Deze teams degradeerden naar Tweede Klasse op het eind van het seizoen:

  • FC Brussels (laatste reguliere competitie) degradeerde na 4 seizoenen op het hoogste niveau.
  • Sint-Truidense VV (voorlaatste reguliere competitie) degradeerde na 14 seizoenen op het hoogste niveau.

Achttien ploegen speelden in 2007/08 in Eerste Klasse. De meeste clubs (12) kwamen uit Vlaanderen, slechts vier clubs kwamen uit Wallonië en twee uit Brussel. De best vertegenwoordigde provincies waren West-Vlaanderen (4 clubs), Oost-Vlaanderen, Antwerpen en Henegouwen (elk 3 clubs). De provincies Namen, Luxemburg, Vlaams-Brabant en Waals-Brabant hadden geen vertegenwoordiger in de hoogste reeks. Het Brusselse werd vertegenwoordigd door twee clubs.

Club (nummer op kaart) Plaats Trainer Vorige trainers seizoen 2007-2008 Vorig seizoen
RSC Anderlecht (1) Anderlecht Ariel Jacobs Franky Vercauteren 1
KRC Genk (2) Genk Ronny Van Geneugden Hugo Broos 2
Standard de Liège (3) Luik Michel Preud'Homme geen 3
KAA Gent (4) Gent Trond Sollied geen 4
Sporting Charleroi (5) Charleroi Thierry Siquet Philippe Van de Walle 5
Club Brugge (6) Brugge Jacky Mathijssen geen 6
Germinal Beerschot (7) Antwerpen Harm van Veldhoven geen 7
KVC Westerlo (8) Westerlo Jan Ceulemans geen 8
RAEC Mons (9) Bergen Albert Cartier José Riga 9
Excelsior Moeskroen (10) Moeskroen Enzo Scifo (technisch raadgever)
Geert Broeckaert (trainer)
Marc Brys,
Geert Broeckaert
10
KSV Roeselare (11) Roeselare Dirk Geeraerd geen 11
Cercle Brugge KSV (12) Brugge Glen De Boeck (technisch directeur)
Eddy Van de Ven (assistent-trainer/Pro License)
geen 12
FC Brussels (13) Sint-Jans-Molenbeek Franky Van der Elst Albert Cartier, Edy De Bolle 13
SV Zulte Waregem (14) Waregem Francky Dury geen 14
K.Sint-Truidense VV (15) Sint-Truiden Dennis van Wijk Valère Billen,
Peter Voets
15
Sporting Lokeren (16) Lokeren Georges Leekens geen 16
FCV Dender EH (17) Denderleeuw Johan Boskamp & Patrick Asselman Jean-Pierre Vande Velde kampioen 2e klasse
KV Mechelen (18) Mechelen Peter Maes geen 2e in 2e klasse

 

Geografische verspreiding clubs

Titelstrijd

bewerken
De opstelling van Standard in de wedstrijd Standard-Anderlecht (20 april 2008), waarin de Rouches zich verzekerden van de titel.

Standard Luik nam de beste competitiestart. De ploeg won zijn eerste vijf wedstrijden. Uittredend kampioen RSC Anderlecht, KRC Genk en Club Brugge kenden wat moeilijker wedstrijden en volgden na acht speeldagen op 5 punten van Standard.

Standard bleef ongeslagen, maar door een aantal gelijke spelen, kwam op speeldag 12 Club Brugge aan de leiding. Club Brugge werd uiteindelijk herfstkampioen met een puntje voorsprong op Standard. Daarna volgden verrassend seizoensrevelatie Cercle Brugge en Germinal Beerschot. Genk had al een kloof moeten laten, landskampioen Anderlecht was na een slechte periode weggezakt naar een zevende plaats, op 11 punten van Club Brugge.

Na de winterstop kende Genk een slechte periode, en de club zakte helemaal weg naar de middenmoot. Anderlecht daarentegen zette een sterk reeks neer, en klom weer geleidelijk op in de rangschikking. Revelaties Cercle Brugge en Germinal Beerschot bleven aanvankelijk goed meedoen bovenin, maar lieten het tegen het seizoenseinde toch wat afweten, en kwamen niet meer in aanmerking voor de eerste plaatsen. Standard en Club Brugge bleven kort bijeen boven in de rangschikking. Op de 22ste speeldag speelden beide ploegen tegen elkaar op het veld van Brugge. Standard won met 1-2, en kwam zo weer naast Brugge op de eerste plaats. Deze wedstrijd bleek het begin van een ommekeer. Club Brugge zou van zijn volgende zes wedstrijden er maar twee winnen en er vier verliezen; Standard bleef zonder nederlaag doordoen en bouwde zo zijn voorsprong week na week uit. Club Brugge werd op de 28ste speeldag ook bijgehaald door het teruggekeerde Anderlecht, en leek zich vooral op de tweede plaats te zullen moeten concentreren.

Standard Luik verzekerde zich op de 31ste speeldag uiteindelijk al van de titel, na een zege tegen eerste achtervolger RSC Anderlecht. Na de overwinning had Standard een voorsprong van 10 punten.

Degradatiestrijd

bewerken

Sint-Truidense VV kende een slechte seizoensstart. Pas op de achtste speeldag pakte de ploeg na een gelijkspel zijn eerste punt van de competitie. Ook RAEC Mons, FC Brussels en nieuwkomers FCV Dender EH en KV Mechelen hadden het moeilijk. KV Mechelen had weliswaar al vijf gelijke spelen behaald, maar de eerste overwinning voor de ploeg kwam er pas op de twaalfde speeldag.

Tegen de winterstop stonden Sint-Truiden, Brussels en Bergen onderaan. Nieuwkomers KV Mechelen en Dender slaagden erin af en toe punten te sprokkelen hadden enige afstand genomen. In februari en maart zette Bergen onder zijn nieuwe coach Albert Cartier een sterke reeks neer. Met vier overwinningen en drie gelijkspelen bleef de ploeg zeven speeldagen op rij ongeslagen, kon men enigszins afstand nemen van de degradatieplaatsen. Sint-Truiden en Brussels hadden het moeilijker om punten te sprokkelen, en raakten steeds verder achterop.

Na een nederlaag tegen Excelsior Moeskroen was Brussels uiteindelijk al op de 31ste speeldag mathematisch zeker van de degradatie. De volgende speeldag was Sint-Truiden na een nederlaag tegen RSC Anderlecht eveneens zeker van degradatie.

Einde van de competitie

bewerken

De laatste speeldag van het seizoen werd afgewerkt in de schaduw van de dood van spits François Sterchele van Club Brugge, die donderdag 8 mei 2008 omkwam bij een auto-ongeluk. Alle wedstrijden begonnen met een minuut stilte of een minuut applaus en alle spelers hadden een zwarte rouwband aan. De laatste match van Club, tegen Westerlo op zaterdag 10 mei, werd niet afgelast maar werd beschouwd als een eresaluut aan Sterchele. Aan het feit dat Club nog een kans maakte op de 2de plaats en dus een Champions League-ticket, werd ook door Club zelf geen belang meer gehecht. Uiteindelijk won Club met tegen Westerlo met 4-0, maar wegens de winst van Anderlecht tegen Bergen met 1-2, eindigde Anderlecht tweede in de stand.

Eindstand

bewerken
P W G V + - DS Ptn
K 1 R. Standard de Liège 34 22 11 1 61 19 42 77
(CL) 2 RSC Anderlecht 34 21 7 6 59 31 28 70
(UEFA) 3 Club Brugge KV 34 20 7 7 45 30 15 67
  4 Cercle Brugge KSV 34 17 9 8 62 33 29 60
  5 Germinal Beerschot 34 16 7 11 46 34 12 55
(UEFA) 6 KAA Gent 34 14 10 10 57 46 11 52
  7 SV Zulte Waregem 34 13 8 13 47 54 −7 47
  8 R. Sporting du Pays de Charleroi 34 13 7 14 41 45 −4 46
  9 KVC Westerlo 34 12 9 13 43 37 6 45
  10 KRC Genk 34 12 9 13 54 55 −1 45
  11 R. Excelsior Mouscron 34 12 6 16 38 43 −5 42
  12 KSC Lokeren Oost-Vlaanderen 34 9 15 10 32 33 −1 42
  13 KV Mechelen 34 10 10 14 45 52 −7 40
  14 KSV Roeselare 34 9 11 14 36 55 −19 38
  15 FCV Dender EH 34 9 6 19 33 59 −26 33
  16 RAEC Mons 34 7 12 15 37 45 −8 33
D 17 K. Sint-Truidense VV 34 6 9 19 32 58 −26 27
D 18 FC Brussels 34 4 7 23 27 66 −39 19

P: wedstrijden gespeeld, W: wedstrijden gewonnen, G: gelijke spelen, V: wedstrijden verloren, +: gescoorde doelpunten, -: doelpunten tegen, DS: doelsaldo, Ptn: totaal punten
K: kampioen, D: degradeert, (beker): bekerwinnaar, (CL): geplaatst voor Champions League, (UEFA): geplaatst voor UEFA-beker

Topscorers

bewerken
 
Joseph Akpala was de eerste topschutter die voor Sporting Charleroi uitkwam sinds René Thirifays in 1949.
 
Steven Defour mocht op 16 januari 2008 de Gouden Schoen in ontvangst nemen.
Scorer Goals Team Land
Joseph Akpala 18 Sporting Charleroi   Nigeria
Elianiv Barda 16 KRC Genk   Israël
Sanharib Malki Sabah 16 Germinal Beerschot   België
Mbaye Leye 16 SV Zulte Waregem   Senegal
Milan Jovanović 16 Standard Luik   Servië
Dieumerci Mbokani 15 Standard Luik   Congo-Kinshasa
Mahamadou Dissa 14 KSV Roeselare   Mali
Aloys Nong 13 KV Mechelen   Kameroen
Bryan Ruiz 11 KAA Gent   Costa Rica
François Sterchele 11 Club Brugge   België
Bertin Tomou 11 Excelsior Moeskroen   Kameroen
Dominic Foley 11 KAA Gent   Ierland
Tom De Sutter 10 Cercle Brugge   België
Oleg Iachtchouk 10 Cercle Brugge   België
Stijn De Smet 10 Cercle Brugge   België
Hernán Losada 9 Germinal Beerschot   Argentinië
Adekanmi Olufade 9 KAA Gent   Togo
Adnan Čustović 9 Excelsior Moeskroen   Bosnië en Herzegovina
Bjorn Vleminckx 9 KV Mechelen   België
Henri Munyaneza 9 FCV Dender EH   Rwanda
Honour Gombami 9 Cercle Brugge   Zimbabwe

Trainerswissels

bewerken

Individuele prijzen

bewerken
Prijs Winnaar Club
Gouden Schoen:   Steven Defour Standard Luik
Mooiste Doelpunt (Gouden Schoen)   Tom Soetaers RC Genk
Profvoetballer van het Jaar:   Milan Jovanović Standard Luik
Belofte van het Jaar:   Axel Witsel Standard Luik
Trainer van het Jaar:   Michel Preud'homme Standard Luik
Keeper van het Jaar:   Kenny Steppe Germinal Beerschot
Scheidsrechter van het Jaar:    Jérôme Efong Nzolo /
Ebbenhouten Schoen:   Marouane Fellaini Standard Luik

Zie ook

bewerken
  NODES