Epipaleolithicum

Drieperiodensysteem

Holo- ceen	Historische Tijd
	La Tène-periode			Proto- historie
	Hallstattperiode
	IJzertijd
	Laat
	Midden
	Vroeg
	Bronstijd
	Neolithicum	Kopertijd
		Laat		Pre- historie
		Keramisch
		Prekeramisch
	Mesoli- thicum of Epipaleo- lithicum	Laat
		Midden
		Vroeg
Pleisto- ceen	Paleo- lithicum	Laat
		Midden
		Vroeg
	Steentijd

Het epipaleolithicum is de naam die aan de mesolithische periode wordt gegeven in streken waar de jongste ijstijd, het Weichselien, geen grote rol speelde en het neolithicum veel eerder en geleidelijker begon dan in het noorden.

Epipaleolithicum van Zuidwest-Azië

Zie Epipaleolithicum van Zuidwest-Azië voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De epipaleolithische periode wordt in ieder geval in het Midden-Oosten, Anatolië en Cyprus onderscheiden van het (noordelijke) mesolithicum. Het epipaleolithicum begint, hoewel er regionale verschillen zijn, ongeveer 20.000 jaar (20 ka) BP en eindigt omstreeks 10.500 (10,5 ka) BP.

Net als in het mesolithicum worden vondsten gedomineerd door vuurstenen gereedschappen en pijlpunten (microlithen) die als pijl- of lanspunt aan een schacht bevestigd werden.

Sedentaire culturen

Hoewel de meeste culturen nomadische jager-verzamelaars waren, ontstonden in de Levant ook de eerste vaste nederzettingen van de Natufische cultuur, en industriële vervaardiging van microlithen. Ook zijn er de eerste bewijzen voor de oogst en de opslag van wilde grassen.