Wikipedia

Eurovisiesongfestival 2005

europees televisiesongfestival

Het Eurovisiesongfestival 2005 werd in Kiev in Oekraïne gehouden. De winnaar was Griekenland, met het nummer My number one door Elena Paparizou. Het festival was het 50ste in zijn reeks.

Eurovisiesongfestival 2005
Awakening
Gastland Vlag van Oekraïne Oekraïne
Locatie Sportpaleis, Kiev
Omroep NTU
Halve finale 19 mei 2005
Finale 21 mei 2005
Presentatoren Maria Efrosinina en Pavlo Shylko
Winnaar
Land Vlag van Griekenland Griekenland
Lied My number one
Artiest Elena Paparizou
Tekst Natalia Germanou
Christos Dantis
Componist Christos Dantis
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 en 12 punten via televoting
Aantal landen 39 (24 in finale)
Debuterend Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Moldavië Moldavië
Terugkerend Vlag van Hongarije Hongarije
Gediskwalificeerd Vlag van Libanon Libanon
Openingsact Ruslana
Intervalact ARS NOVA, Anatoly Zalevsky en Ruslana
Chronologie
◄ 2004 – 2006 ►

Oranjerevolutie

bewerken

Het festival vond voor het eerst plaats in Oekraïne, kort na de Oranjerevolutie daar. De revolutie en het nieuwe bewind waren duidelijk tijdens het festival te zien. De Oekraïense inzending was een van de symboolliederen van de revolutie en tijdens de uitvoering ervan maakten twee dansers met geketende armen duidelijk waarvoor het nummer stond. Tijdens het nummer van Noorwegen werd met een oranje vlag gezwaaid en op het einde van het festival mocht president Viktor Joesjtsjenko een speciale prijs aan de winnares overhandigen. Het thema van dit jaar was 'Awakening', een verwijzing naar de politieke omwenteling (oranjerevolutie) die in Oekraïne had plaatsgevonden. Oranje (revolutie) en groen (hoop) waren de overheersende kleuren van deze editie. Het logo van dit jaar was hetzelfde als vorig jaar: 'Eurovision', met een hartje in de plaats van een 'v'. De Oekraïense vlag was in het hartje opgenomen.

België en Nederland

bewerken

België en Nederland traden beide in de halve finale aan. Geen van beide haalden de finale. België werd vertegenwoordigd door de Portugese Brusselaar Nuno Resende met de ballade Le grand soir en werd nooit tot de kanshebbers gerekend. Voor Nederland zakte Glennis Grace af naar Kiev met My impossible dream. Deze ballade werd wel getipt als een finalenummer, maar geraakte eveneens niet door de halve finale.

Andere inzendingen

bewerken

Opvallend was de trend van de etnische uptempomuziek. Na de overwinningen van Sertab Erener in 2003 en Ruslana in 2004 zonden veel landen een nummer in met een etnische grondslag. Dit was het geval bij verschillende Centraal- en Oost-Europese landen die al vaker met dit soort muziek optraden, maar ook bij West-Europese landen zoals Spanje en het Verenigd Koninkrijk dat een nummer inzond dat haast Turks aandeed. Het winnende nummer van Griekenland hoorde ook tot die muziekstijl.

Vier artiesten hadden in het verleden al eens deelgenomen en al mooie ereplaatsen gehaald, zoals Elena Paparizou voor Griekenland en Chiara voor Malta. Beiden werden getipt voor een hoge notering en dan voor het Griekse nummer. Een andere opvallende inzending was die van Roemenië waar een krachtig uptemptonummer met een goede zangeres gecombineerd werd met een show van een percussiegroep die zelf vuurwerk maakte met slijpschijven en metalen vaten. De Noorse rockgroep Wigwam was eveneens een opvallende verschijning, net als de 'bomma' met de grote trom in traditionele klederdracht die het Moldavische nummer begeleidde. Moldavië maakte alvast zijn debuut langs de grote poort. Estland mocht twee meidengroepen inzenden, een voor Estland zelf, dat niet door de halve finale geraakte, en een voor Zwitserland dat na enkele teleurstellende inzendingen nog eens goed scoorde op het festival. Tussen al die uptempo- en etnische muziek vielen enkele ballades op, zoals de inzendingen van Malta, Israël, Letland, Denemarken en Kroatië. Kitsch was er eveneens, onder meer met de inzending van Wit-Rusland waar de verkleedpartijen, opzichtige kledij en uithalen in zwak Engels elkaar opvolgden, en de inzending van Oostenrijk waarin gejodeld werd.

Puntentelling

bewerken

De puntentelling in 2005 was de langste ooit. 39 landen mochten een voor een al hun punten doorgeven via videoverbinding. Na dit festival zou men besluiten de lagere punten te geven zonder ze af te roepen gezien heel wat puntengevers er hun tijd voor namen. Tijdens deze telling werd gestart met de landen die de halve finale niet overleefden in volgorde van hun optreden, gevolgd door de landen uit de finale. Na de toekenning van de punten werd het scorebord met de volgorde meteen aangepast.

Finale

bewerken
Plaats Land Artiest Lied Punten
1   Griekenland Elena Paparizou My number one 230
2   Malta Chiara Angel 192
3   Roemenië Luminiţa Anghel & Sistem Let me try 158
4   Israël Shiri Maimon Hasheket shenish'ar 154
5   Letland Valters & Kaža The war is not over 153
6   Moldavië Zdob şi Zdub Bunica bate toba 148
7   Servië en Montenegro No Name Zauvijek moja 137
8   Zwitserland Vanilla Ninja Cool vibes 128
9   Noorwegen Wig Wam In my dreams 125
  Denemarken Jakob Sveistrup Talking to you 125
11   Kroatië Boris Novković Vukovi umiru sami 115
12   Hongarije NOX Foroj világ 97
13   Turkije Gülseren Rimi rimi ley 92
14   Bosnië en Herzegovina Feminnem Call me 79
15   Rusland Natalia Podolskaya Nobody hurt no one 57
16   Albanië Ledina Çelo Tomorrow I go 53
17   Macedonië Martin Vucic Make my day 52
18   Cyprus Constantinos Christoforou Ela ela 46
19   Oekraïne GreenJolly Razom nas bahato 30
  Zweden Martin Stenmarck Las Vegas 30
21   Spanje Son de Sol Brujeria 28
22   Verenigd Koninkrijk Javine Touch my fire 18
23   Frankrijk Ortal Chacun pense à soi 11
24   Duitsland Gracia Run & hide 5

Halve finale

bewerken
Plaats Land Artiest Lied Punten
1   Roemenië Luminiţa Anghel & Sistem Let me try 235
2   Moldavië Zdob şi Zdub Bunica bate toba 207
3   Denemarken Jakob Sveistrup Talking to you 185
4   Kroatië Boris Novković Vukovi umiru sami 169
5   Hongarije NOX Foroj világ 167
6   Noorwegen Wig Wam In my dreams 164
7   Israël Shiri Maimon Hasheket shenish'ar 158
8   Zwitserland Vanilla Ninja Cool vibes 114
9   Macedonië Martin Vucic Make my day 97
10   Letland Valters & Kaža The war is not over 85
11   Polen Ivan & Delfin Czarna dziewczyna 81
12   Slovenië Omar Naber Stop 69
13   Wit-Rusland Anzhelika Agurbash Love me tonight 67
14   Ierland Donna & Joe Love? 53
  Nederland Glennis Grace My impossible dream 53
16   IJsland Selma If I had your love 52
17   Portugal 2B Amar 51
18   Finland Geir Rönning Why 50
19   Bulgarije Kaffe Lorraine 49
20   Estland Suntribe Let's get loud 31
21   Oostenrijk Global Kryner Y así 30
22   België Nuno Resende Le grand soir 29
23   Andorra Marian van de Wal La mirada interior 27
24   Monaco Lise Darly Tout de moi 22
25   Litouwen Laura & The Lovers Little by little 17

Terugkerende artiesten

bewerken
Land Artiest Eerdere deelname
  Cyprus Constantinos Christoforou   Cyprus 1996 en 2002 (deel van One)
  Griekenland Elena Paparizou   Griekenland 2001 (deel van Antique)
  IJsland Selma   IJsland 1999
  Malta Chiara   Malta 1998

Wijzigingen

bewerken

Debuterende landen

bewerken
 
■ Deelnemende landen
■ Landen die in het verleden deelgenomen hebben
■ Landen uitgeschakeld in de halve finale

Terugkerende landen

bewerken
  •   Hongarije: na zeven jaar afwezigheid verscheen Hongarije terug op het Eurovisiesongfestival.

Gediskwalificeerde landen

bewerken
  •   Libanon: Libanon werd gediskwalificeerd omdat de Libanese omroep de Israëlische inzending niet wilde uitzenden. Aline Lahoud zou met het liedje Quand tout s'enfuit haar land vertegenwoordigen. Het land kreeg een boete voor de late terugtrekking en werd voor drie jaar van het festival geschorst.

Zie ook

bewerken
bewerken
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eurovisiesongfestival_2005&oldid=67426395"
  NODES
Done 2