Fred Germonprez

Fred Germonprez
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam	Alfred Jan Eugeen Germonprez
Pseudoniem(en)	F. Deruyter; Yv. Vandewolve
Geboren	30 januari 1914
Geboorteplaats	De Panne
Overleden	27 maart 2001
Overlijdensplaats	Kortrijk
Land	België
	Dbnl-profiel
Portaal	Literatuur

Alfred (Fred) Jan Eugeen Germonprez (De Panne, 30 januari 1914 – Kortrijk, 27 maart 2001) was een Belgisch auteur en journalist.^[1]

Leven

Germonprez was afkomstig uit de middenklasse aan de westkust. Hij deed zijn humaniorastudies in het Frans, eerst in het Sint-Bernarduscollege in Nieuwpoort en vanaf 1932 in het Sint-Jozefscollege in Moeskroen. Door een slepende longkwaal (tuberculose) kon hij zijn rechtenstudies niet afmaken. Hij kwam op krachten in de abdij van Averbode, waar hij kennis maakte met Ernest Claes en Felix Timmermans. Terug aan de kust vond hij werk als secretaris bij de Nieuwpoortse Commissie voor Openbare Onderstand.

Vanaf 1935 begon hij te publiceren in tijdschriften als Nieuw Vlaanderen, De Vlaamsche Gids en De Nieuwe Gids. In 1936 bewerkte hij een verhaal voor de reeks Vlaamsche Filmkens.^[2] Twee jaar later debuteerde hij met twee eigen kortverhalen, Kinderen van de zee. Hij liet ze verschijnen bij Nieuwe Orde-uitgeverij De Phalanx. Kort daarna brak de Tweede Wereldoorlog uit en werd hij celleider bij de DeVlag. Hiervoor werd hij in 1944 gearresteerd en veroordeeld tot een gevangenisstraf.

Na zijn vrijlating werd Germonprez voltijds journalist: eerst als redactiesecretaris bij het Brusselse weekblad Omroep en vanaf 1946 bij de Kortrijkse editie van Het Volk, de Koerier van West-Vlaanderen. Hij beleefde een echtscheiding en schreef zijn eerste roman (Iseland, Iseland). Later zetelde hij in de kernredactie van het tijdschrift Vlaanderen.

Werk

Fred Germonprez is vooral bekend als schrijver van historische fictie met sociale inslag. In veel van zijn werk nam de zee een prominente plaats in. Voor Iseland, Iseland (1950) baseerde hij zich op getuigenissen van bejaarde IJslandvissers. Met volkse boeken over de kaper Jan Bart en de boef Lodewijk Baekelandt oogstte hij veel succes. Zijn romans zijn uitgebreid vertaald in het Tsjechisch en ook in het Duits, Hongaars, Pools en Frans.

Daarnaast schreef hij ook poëzie (gepubliceerd in tijdschriften als Voetlicht, De Vlaamsche Gids.^[3] Volk en het VNV-blad Volkskamp), enkele monografieën en talloze bijdragen in tijdschriften. Hij heeft ook tientallen luisterspelen voor de radio en een grammofoonplaat op zijn actief.

Zijn oeuvre werd in 1974 bekroond met de Prijs Scriptores Catholici.

Publicaties

Fictie

1938 - Kinderen van de zee
1939 - Wij leven
1941 - Volk uit den Westhoek (Pentekeningen van Tjienke Dagnelie)
1942 - Dossier zeven en dertig (verhaal in de bundel Bloei)
1943 - Dat dwaze hart
1944 - Ik wil leven (heruitgave van Wij leven)
1950 - Iseland, Iseland...
1952 - Moerduivels
1952 - Naar veilige haven
1954 - Mensen in de schaduw
1956 - Kaper Jan Bart (Karel Barbierprijs 1959)
1958 - De derde hoofdzonde
1958 - De zee laat niet meer los
1960 - In de branding
1961 - Hanen en kraaiepoten
1963 - Omnibus van de zee (bevat: Iseland, Moerduivels, Kaper Jan Bart)
1964 - Dossier Baekelandt (in 1967 bewerkt voor het toneel)
1969 - De magistraat
1973 - Haaien op de kust (Lode Baekelmansprijs 1976)
1978 - Laatste berichten
1982 - Omnibus (bevat: De derde hoofdzonde, Haaien op de kust en Ik wil leven)

Non-fictie

1940 - De westkust onder vuur (aanvankelijk als dagboek verschenen in Volk en Staat)
1965 - Kortrijkse figuren (Eerste reeks)
1967 - Jozef De Coene
1969 - Marthe De Spiegeleir
1980 - Kortrijkse figuren (Tweede reeks)
1983 - Jozef De Coene en de Kortrijkse kunstwerkstede
1984 - Kortrijkse figuren (Derde reeks)

Spektakel

1953 - Naar veilige haven (massaspel te Oostende onder regie van choreograaf Heiko Kolt)
1960 - Door de branding (massaspel op de Grote Markt te Kortrijk)

Onderscheidingen

1955 - Prijs van de Westhoek (beste toeristische reportage)
1970 - Ridder in de Kroonorde
1972 - Ridder van ‘'t Manneke uit de Mane’
1975 - Plaket van de stad Kortrijk
1975 - Plaket van de provincie West-Vlaanderen
1975 - Eremetaal van Sabam
1976 - Ereteken van de Arbeid eerste klasse
1978 - Doctor Humoris Causa bij de Totentrekkersgarde in Brugge
1980 - Zilveren plaket van de provincie West-Vlaanderen
1980 - Ridder in de Leopoldsorde
1987 - Officier in de Orde van Leopold II

Bibliografie

Joost STROSSE, Fred Germonprez, VWS-cahiers nr. 51, 1974.
Joost STROSSE, Fred Germonprez, Leven en werk, 1985.
Fernand BONNEURE, Fred Germonprez, in: Lexicon van West-Vlaamse schrijvers, Deel 2, Torhout, 1985.
(pl) Andrzej Dąbrówka (1999), Słownik pisarzy niderlandzkiego obszaru kulturowego, blz. 114.

Externe link

Fred Germonprez op Schrijversgewijs

Noten

↑ Biografische informatie bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
↑ Oorspronkelijk geschreven door René Joinville voor het Franstalig-Belgische Presto Films.
↑ In 1939 (jaargang 28) verschenen twee gedichten van zijn hand: Cantate der misdeelden en De nieuwe dag (blz. 80-81). In oktober 1942: Krabbe.

[1] Biografische informatie bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)

[2] Oorspronkelijk geschreven door René Joinville voor het Franstalig-Belgische Presto Films.

[3] In 1939 (jaargang 28) verschenen twee gedichten van zijn hand: Cantate der misdeelden en De nieuwe dag (blz. 80-81). In oktober 1942: Krabbe.

[1]

[2]

[3]