Gerard de Korte
Gerard Johannes Nicolaas de Korte (Vianen, 13 juni 1955) is een Nederlands rooms-katholiek bisschop en bestuurder. Sinds 14 mei 2016 is hij residerend bisschop van het bisdom Den Bosch.[1] Zijn wapenspreuk luidt: Confidens in Christo (In vertrouwen op Christus). Op 21 juni 2015 werd hij verkozen tot 'Theoloog des vaderlands'.[2]
| Gerard de Korte | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Mgr. De Korte (2015)
| ||||
| Bisschop van de Rooms-Katholieke Kerk | ||||
| ||||
| Geboren | 13 juni 1955 | |||
| Plaats | Vianen | |||
| Wijdingen | ||||
| Diaken | 10 januari 1987 | |||
| Priester | 5 september 1987 | |||
| Bisschop | 2 juni 2001 | |||
| Kerkelijke loopbaan | ||||
| Huidige functie | 2016-heden: bisschop van 's Hertogenbosch | |||
| Eerdere functies | 2001-2008: hulpbisschop van Utrecht 2008-2016: | |||
| Voorganger | Antoon Hurkmans | |||
| ||||
Levensloop
bewerkenHij is de jongste van de drie kinderen in een aannemersgezin. Hij was altijd al religieus ontvankelijk. Op zijn zevende speelde hij thuis al priestertje. Zijn vader liet een altaartje voor hem op zolder bouwen door een van de timmerlieden.[3] In 1974 haalde hij het diploma atheneum aan het Alberdingk Thijm College in Hilversum. Van 1974 tot 1980 studeerde hij geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Utrecht.
In deze periode kreeg De Korte steeds meer belangstelling voor geloof en kerk. Hij besloot na zijn afstuderen theologie te studeren. Tijdens het schrijven van zijn doctoraalscriptie haalde hij de gymnasiumcertificaten Grieks en Latijn. Hij haalde zijn doctoraal in 1980. Kort daarna schreef hij zich in als student aan de Katholieke Theologische Universiteit te Utrecht.
In 1983 werd hij intern priesterstudent op het Ariënskonvikt, de priesteropleiding van het aartsbisdom Utrecht. In 1987 slaagde hij voor het doctoraalexamen theologie. In 1994 promoveerde hij tot doctor in de theologie bij professor Van der Velden en professor Rikhof met het proefschrift Pastoraat van de verzoening. Mogelijkheden en grenzen van de theologie van het woord, in het bijzonder van Eduard Thurneysen, voor het katholiek pastoraat.
Wijdingen
bewerken- Diakenwijding – 10 januari 1987 door kardinaal Simonis in de kathedrale kerk van St. Catharina te Utrecht
- Priesterwijding – 5 september 1987 door kardinaal Simonis in de kerk van St. Aloysius te Utrecht
- Bisschopswijding – 2 juni 2001 door kardinaal Simonis, kardinaal Willebrands en mgr. De Kok in de kathedrale kerk van St. Catharina te Utrecht
Kerkelijke loopbaan
bewerkenNa zijn priesterwijding in 1987 werd hij staflid van het Ariënskonvikt, de priesteropleiding van het aartsbisdom. Tevens werd hij benoemd tot eerstverantwoordelijke pastor van de Sint-Catharinakathedraal in de Binnenstadparochie te Utrecht. Van 1992 tot 1999 was hij rector van het Ariënskonvikt. In 1999 volgde zijn benoeming tot deken van Salland, dat in 2005 werd samengevoegd met het dekenaat Veluwe-Flevoland tot het dekenaat IJssellanden. Als deken van Salland maakte hij ook deel uit van de bisdomraad.
Bisschop
bewerkenPaus Johannes Paulus II benoemde Gerard de Korte op 11 april 2001 tot hulpbisschop van het aartsbisdom Utrecht en tot titulair bisschop van Caesarea in Mauritania.[4] Tevens benoemde kardinaal Simonis hem tot bisschoppelijk vicaris. Zijn belangrijkste bisschoppelijke taak was de catechetische en liturgische representatie van de aartsbisschop. Binnen de bisschoppenconferentie was hij referent voor de portefeuille Kerk en Samenleving.
Op 18 juni 2008 benoemde Paus Benedictus XVI Gerard de Korte tot diocesaan bisschop van het bisdom Groningen-Leeuwarden. Daarmee werd hij de opvolger van Wim Eijk die eerder dat jaar aartsbisschop van het aartsbisdom Utrecht was geworden, maar nog wel de leiding was blijven houden over het noordelijk bisdom. De Korte werd op 13 september 2008 in de Sint-Jozefkathedraal in Groningen geïnstalleerd. Concelebranten waren onder meer aartsbisschop Eijk, kardinaal Simonis, de apostolisch nuntius François Bacqué en de kanunniken van het Gronings kathedraalkapittel. Bij zijn installatie gaf De Korte uiting aan zijn oecumenische verbondenheid met gelovigen uit andere kerken, zoals protestanten en Grieks-orthodoxen. Dominee Gerrit de Fijter, destijds synodevoorzitter van de Protestantse Kerk, sprak De Korte na diens installatie toe en noemde hem 'broeder'.
Binnen de bisschoppenconferentie bleef De Korte verantwoordelijk voor het beleidsterrein Kerk en Samenleving. Vanuit die hoedanigheid is hij namens de Bisschoppenconferentie de eerste woordvoerder in zaken die het seksueel misbruik binnen de kerk betreffen. Daarnaast werden de contacten met organisaties op het terrein van ouderen en van vrouwen aan hem toevertrouwd.
Op 5 maart 2016 werd De Korte benoemd tot bisschop van 's-Hertogenbosch. Hij is de opvolger van Antoon Hurkmans, die om gezondheidsredenen met emeritaat ging.
-
Wapen als Bisschop van Den Bosch -
Wapen als bisschop van Groningen -
Wapen als hulpbisschop van Utrecht
Conflicten en controverses
bewerkenTussen Simonis' opvolger, aartsbisschop Wim Eijk, en hulpbisschop De Korte leek het van meet af aan niet erg te boteren, omdat laatstgenoemde zich vrijmoedige kritiek veroorloofde, terwijl Eijk de opvatting huldigt dat hulpbisschoppen slechts de una vox, de ene stem van hun ordinarius dienen te uiten.
De Korte nam van Eijk de zorg voor het bisdom Groningen-Leeuwarden over, maar de afstand leek eerder te groeien. De onverwachte sluiting van het Ariënskonvikt door Eijk (te duur; gebrek aan studenten) werd door oud-leerling en rector De Korte openlijk gehekeld.
Bovendien speelde er een kwestie met de liederen die in het aartsbisdom en in het bisdom 's-Hertogenbosch voortaan niet meer door de beugel zouden kunnen. De Korte nam het op voor degenen die in zijn noordelijke bisdom bewust de liederen van bijvoorbeeld Huub Oosterhuis wensten te blijven zingen.[5][6] In een uitgelekte brief verweet Eijk De Korte 'laakbaar' en 'stuitend' gedrag.[7]
Roze Zaterdag
bewerkenIn juni 2017 gaf bisschop De Korte toe aan de druk van zijn bisdom een Roze gebedsdienst in de St. Jan in Den Bosch af te blazen. Hij zou in het kader van Roze Zaterdag het slotgebed leiden in een viering voor homoseksuele gelovigen. Volgens De Korte hadden veel priesters moeite met de viering, Hij gaf gehoor aan de bezwaren "om de eenheid in de kerk". De organisatie van de Roze Zaterdag gaf te kennen dat de bisschop de homoseksuelen buitensluit en een kans had gemist om de kerk als geheel te verbinden.[8]
Exorcisme
bewerkenIn 2017 werd De Korte genomineerd voor de Meester Kackadorisprijs, omdat hij het optreden van exorcist-priester Frank As in het bisdom faciliteert.[9] Deze drijft volgens eigen zeggen twee à drie keer per week boze geesten uit, waarbij hij de duivel soms ziet wegsmelten onder het wijwater.[10] In een reactie op de nominatie gaf De Korte aan dat binnen het rationalistisch wereldbeeld van kwakzalverijbestrijders, behalve voor boze geesten, ook geen ruimte is voor de in het christendom toegepaste benadering van de Heilige Geest.[11]
- ↑ Bisschop Gerard de Korte neemt zetel bisdom 's-Hertogenbosch in bezit Nieuwsbericht Bisdom Den Bosch d.d. 14 mei 2016
- ↑ Bisschop De Korte verkozen tot theoloog des vaderlands, Trouw, 21 juni 2015
- ↑ Donker, M. (2004) Gerard de Korte. Beslissende tijden Voetspoor.nl. [Url bezocht op 14 november 2012]
- ↑ N.B. dit Caesarea ligt in wat tegenwoordig Algerije heet
- ↑ Volkskrant[dode link]
- ↑ Volkskrant
- ↑ Brief aan de Nederlandse Bisschoppenconferentie
- ↑ Toch geen homo-gebedsdienst in Sint Jan, bisschop zwicht onder druk, NOS.nl, 15 juni 2017. Gearchiveerd op 30 maart 2019.
- ↑ Verloskundigen-organisatie KNOV krijgt Meester Kackadorisprijs 2017. Vereniging tegen de Kwakzalverij. Gearchiveerd op 7 november 2017. Geraadpleegd op 30 oktober 2017.
- ↑ Parochiebestuur Christus Koning Veldhoven wist van functie pastoor As als exorcist. www.ed.nl. Gearchiveerd op 7 november 2017. Geraadpleegd op 30 oktober 2017.
- ↑ De bisschop als kwakzalver? Nieuwsbericht bisdom 's-Hertogenbosch d.d. 22 september 2017