Grand Prix-wegrace van Spanje 1977

De Grand Prix-wegrace van Spanje 1977 was vijfde race van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1977. De races werden verreden op 22 mei 1977 op het Circuito Permanente del Jarama in Madrid.

Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Grand Prix-wegrace van Spanje 1977
Circuito Permanente del Jarama
Officiële naam Gran Premio de España 1977
Land Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Spanje
Datum 22 mei 1977
Organisator FIM
350 cc
Poleposition Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Alan North
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Michel Rougerie
Eerste Vlag van Frankrijk Michel Rougerie
Tweede Vlag van Frankrijk Christian Sarron
Derde Vlag van Japan Takazumi Katayama
250 cc
Poleposition Vlag van Japan Ken Nemoto[1]
Snelste ronde Vlag van Japan Takazumi Katayama
Eerste Vlag van Japan Takazumi Katayama
Tweede Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Alan North
Derde Vlag van Frankrijk Olivier Chevallier
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Snelste ronde Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Eerste Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Tweede Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Derde Vlag van Frankrijk Jean-Louis Guignabodet
50 cc
Poleposition Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Snelste ronde Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Eerste Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Tweede Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Derde Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ricardo Tormo

Algemeen

bewerken

Was het team van Bultaco (met de Nederlandse constructeurs Jan Thiel en Martin Mijwaart) in 1976 niet klaar voor het begin van het seizoen, de geschiedenis herhaalde zich in 1977. Pas in de vijfde GP in Spanje werd er met de nieuwe 50cc-machine getraind, maar in de wedstrijd koos Nieto toch voor de 1976-versie (en won).

In Spanje was de organisatie niet op orde: alle trainingen moesten op één dag afgewerkt worden, de coureurs moesten uren aan de grens wachten omdat de autoriteiten niet op de hoogte waren gebracht en 's avonds na de trainingen werd plotseling de elektriciteit afgesloten. In de 250cc-kwalificatie zetten de tijdwaarnemers de Japanner Ken Nemoto ten onrechte op poleposition.

In Spanje werd pijnlijk duidelijk dat het team van Harley-Davidson problemen had. Walter Villa wist zich niet voor de 250- en de 350cc-klasse te kwalificeren. Toch werd hij op het laatste moment tot de start van de 350cc-race toegelaten, maar zonder succes: De machine was te langzaam en na enkele ronden stopte hij ermee. Omdat het plotseling begon te regenen voor de start werd de bandenkeus belangrijk. Iedereen startte op profielbanden, met uitzondering van zes rijders, waaronder Giacomo Agostini (dit keer met een tweecilinder Yamaha TZ 350 D) en Christian Sarron. Bruno Kneubühler reed even aan de leiding, maar werd ingehaald door Michel Rougerie. Omdat de baan snel opdroogde volgde er een aantal valpartijen van coureurs op profielbanden. Rougerie wist zich met zijn profielbanden echter goed staande te houden en won de race. Christian Sarron werd tweede en Takazumi Katayama werd derde. De top tien gebruikte een Yamaha.

Uitslag 350 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Michel Rougerie Yamaha 1h 05' 18" 9 15
2   Christian Sarron Yamaha +22" 6 12
3   Takazumi Katayama Yamaha +31" 5 10
4   Bruno Kneubühler Yamaha +52" 5 8
5   Patrick Pons Yamaha +59" 7 6
6   Jon Ekerold Yamaha +1' 04" 2 5
7   Pekka Nurmi Yamaha +1' 21" 3 4
8   Tapio Virtanen Yamaha +1' 30" 3 3
9   Vic Soussan Yamaha +1 ronde 2
10   Jean-Claude Hogrel Yamaha +1 ronde 1
11   Markku Matikainen Yamaha +1 ronde
12   Alex George Yamaha +1 ronde
13   Ken Nemoto Yamaha +2 ronden
14   Chas Mortimer Maxton-Yamaha +2 ronden
DNF   Alan North Yamaha
DNF   Olivier Chevallier Yamaha
DNF   Benjamin Grau Yamaha
DNF   Tom Herron Yamaha
DNF   Kork Ballington Yamaha
DNF   John Dodds Yamaha
DNF   Philippe Bouzanne Yamaha
DNF   Giacomo Agostini Yamaha
DNF   Pentti Korhonen Yamaha
DNF   Leif Gustafsson Yamaha
DNF   Pierre Soulas Yamaha
DNF   Mario Lega Bakker-Morbidelli
DNF   Etienne Geeraerdt Yamaha
DNF   Jean-Claude Hogrel Yamaha
DNF   Franco Uncini Harley-Davidson
DNF   Peter Baláž Yamaha
DNF   Michel Frutschi Yamaha
DNF   Miguel Cortés Yamaha
DNF   Walter Villa Harley-Davidson opgave
DNQ   José-Maria Mallol Harley-Davidson
DNQ   Luis Ricart Yamaha
DNQ   Enrique de Juan Yamaha
DNQ   José Cecotto Yamaha
DNQ   Denis Boulom Yamaha
DNQ   Werner Schmied Rotax
DNQ   Roland Freymond Yamaha

De Venezolaan Aldo Nannini (Yamaha) nam even de leiding in de Spaanse 250cc-Grand Prix, maar Barry Ditchburn (Kawasaki) passeerde hem al snel. Dat deden ook Alan North (Yamaha), Jon Ekerold (Yamaha) en Takazumi Katayama (Yamaha). Mario Lega (Morbidelli) had vooral last van een te smalle powerband, wat hem veel tijd kostte en uiteindelijk in een vijfde plaats resulteerde. Na enkele ronden gleed Ditchburn weg, naar zijn zeggen over een benzinespoor, maar hij kon toch nog achtste worden. Katayama maakte hier gebruik van en won de race, maar Ekerold's Yamaha bleef in de derde versnelling vast zitten en hij moest afhaken. Alan North werd tweede en Olivier Chevallier (Yamaha) werd derde. Franco Uncini speelde met zijn Harley-Davidson geen rol bij gebrek aan zowel vermogen als wegligging.

Uitslag 250 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Takazumi Katayama Yamaha 59' 10" 6 15
2   Alan North Yamaha +25" 9 12
3   Olivier Chevallier Yamaha +32" 4 10
4   Christian Sarron Yamaha +39" 8 8
5   Mario Lega Morbidelli +50" 7 6
6   Michel Rougerie Yamaha +55" 3 5
7   Tom Herron Yamaha +1' 02" 2 4
8   Barry Ditchburn Kawasaki +1' 04" 6 3
9   Akihiro Kiyohara Kawasaki +1' 09" 0 2
10   Bruno Kneubühler Yamaha +1' 36" 5 1
11   Kork Ballington Yamaha +1' 39" 0
12   Vic Soussan Yamaha +1 ronde
13   Franco Uncini Harley-Davidson +1 ronde
14   Jean-Claude Hogrel Yamaha +1 ronde
15   Michel Frutschi Yamaha +1 ronde
16   Sauro Pazzaglia Yamaha +1 ronde
17   Ken Nemoto Yamaha +1 ronde
18   Andrès Pérez Rubio Yamaha +1 ronde
19   Carlos de San Antonio Yamaha +2 ronden
20   Pekka Nurmi Yamaha +6 ronden
DNF   Guy Bertin Yamaha
DNF   Aldo Nannini Yamaha
DNF   Toni Mang Yamaha
DNF   Vinicio Salmi Yamaha
DNF   Chas Mortimer Maxton-Yamaha
DNF   Jon Ekerold Yamaha versnellingsbak
DNF   Jean-François Baldé Yamaha
DNF   Leif Gustafsson Yamaha
DNF   Carlos Morante Yamaha
DNF   Philippe Bouzanne Yamaha
DNF   Patrick Pons Yamaha
DNF   Tapio Virtanen Yamaha
DNF   John Dodds Yamaha
DNS   Benjamin Grau Derbi
DNQ   Etienne Geeraerdt Yamaha
DNQ   Pierre Soulas Yamaha
DNQ   Peter Baláž Yamaha
DNQ   Francisco Calafat Pérez Yamaha
DNQ   Luis Ricart Yamaha
DNQ   Walter Villa Harley-Davidson
DNQ   Ulrich Graf Yamaha
DNQ   José-Maria Mallol Yamaha
DNQ   Harald Bartol Yamaha
DNQ   Pedro Parajua Yamaha
DNQ   José Cecotto Yamaha
DNQ   Per-Edvard Carlsson Yamaha
DNQ   Pentti Korhonen Yamaha
DNQ   Roland Freymond Yamaha
DNQ   Giovanni Ziggiotto Yamaha
DNQ   Antonio Contente Yamaha
DNQ   Jorge Viegas Yamaha

Net als in de twee voorgaande GP's was Pier Paolo Bianchi (Morbidelli) ongenaakbaar. Eugenio Lazzarini (Morbidelli) werd achter hem tweede, maar was geen moment in zijn buurt geweest, terwijl Ángel Nieto zijn Bultaco al na één ronde geparkeerd had. Nu werd Jean-Louis Guignabodet met zijn Morbidelli derde.

Uitslag 125 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Pier Paolo Bianchi Morbidelli 53' 52" 4 15
2   Eugenio Lazzarini Morbidelli +1' 04" 5 12
3   Jean-Louis Guignabodet Morbidelli +1' 40" 6 10
4   Giovanni Ziggiotto Morbidelli +1' 48" 9 8
5   Julien van Zeebroeck Morbidelli +1' 54" 5 6
6   Per-Edvard Carlsson Morbidelli +1 ronde 5
7   Johann Parzer Morbidelli +2 ronden 4
8   Werner Schmied Rotax +2 ronden 3
9   Willy Pérez Yamaha +4 ronden 2
10   Jorge Navarrete Bultaco +5 ronden 1
DNF   Ángel Nieto Bultaco motor
DNF   Gert Bender Bender
DNF   Sauro Pazzaglia Morbidelli
DNF   Toni Mang Morbidelli val
DNF   Stefan Dörflinger Morbidelli
DNF   Patrick Plisson Morbidelli
DNF   Harald Bartol Morbidelli
DNF   Miguel Cortés Ringhini
DNF   Francisco Calafat Pérez Morbidelli
DNF   Matti Kinnunen Morbidelli
DNF   François Granon Morbidelli
DNF   Jacky Hutteau Morbidelli
DNF   Ramón Pano Ringhini
DNQ   José Luis Alemany Bultaco

In de 50cc-race vertrokken de Bultaco-rijders Ángel Nieto en Ricardo Tormo als snelste, maar Tormo moest uiteindelijk buigen voor de druk van Eugenio Lazzarini (Van Veen-Kreidler) en genoegen nemen met de derde plaats.

Uitslag 50 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ángel Nieto Bultaco 33' 39" 3 15
2   Eugenio Lazzarini Van Veen-Kreidler +9" 7 12
3   Ricardo Tormo Bultaco +17" 4 10
4   Herbert Rittberger Van Veen-Kreidler +1' 43" 2 8
5   Stefan Dörflinger Kreidler +1 ronde 6
6   Jean-Louis Guignabodet UFO-Morbidelli +1 ronde 5
7   Ulrich Graf Kreidler +1 ronde 4
8   Ramón Galí Derbi +2 ronden 3
9   Günter Schirnhofer Kreidler +2 ronden 2
10   Jorge Navarrete Derbi +2 ronden 1
11   Artur Benitah Kreidler +2 ronden
12   Daniel Corvi Kreidler +2 ronden
13   Rudolf Kunz Kreidler +2 ronden
NC[2]   Aldo Pero Kreidler +5 ronden
DNF   Patrick Plisson ABF
DNF   Ingo Emmerich Kreidler
DNF   Wolfgang Müller Kreidler
DNF   Gaspar Legaz Derbi
DNF   Jacky Hutteau ABF
DNF   Joaquín Galí Bultaco
DNF   Javier Mira Joralp
Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1977
FIM wereldkampioenschap wegrace
29e seizoen (1977)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1977

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1976
Grand Prix-wegrace van Spanje Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1978
  NODES
Note 2