Hetty van der Togt
Henriette Johanna Petronella (Hetty) Hoogeweegen-van der Togt (Den Haag, 18 oktober 1924 - Wassenaar, 28 oktober 2011), was tijdens de Tweede Wereldoorlog koerierster voor het verzet.
| Hetty van der Togt | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Foto uit 1943
| ||||
| Volledige naam | Henriette Johanna Petronella Hoogeweegen-van der Togt | |||
| Geboren | 18 oktober 1924, Den Haag | |||
| Overleden | 28 oktober 2011, Wassenaar | |||
| ||||
Biografie
bewerken
|
Onderstaande informatie over Hetty van der Togt is geheel of gedeeltelijk gebaseerd op primaire bronnen, dat wil zeggen op geschriften van het onderwerp zelf, of op interviews. De informatie is (nog) niet bevestigd door gezaghebbende, onafhankelijke bronnen. |
Hetty van der Togt was de middelste van vijf dochters van architect Frans van der Togt en Tilly Haussmann. Zij volgde de opleiding Heilgymnastiek en massage in Den Haag en raakte, net als twee van haar zussen, betrokken bij het verzet.[1][2]
Op 5 mei 1944 werd ze gearresteerd toen ze bij een contactadres kwam, de Haagse drankenhandel Vlek, mogelijk om illegale krantjes op te halen. Als reden voor haar arrestatie werd op een formulier van het Afwikkelingsbureau Concentratiekampen (d.d. 27 juli 1945) vermeld 'Hoofd Verspreiding Parool'. Ze werd opgesloten in cel 776 van het Oranjehotel, naast die van de Delftse advocaat en verzetsman Kees Chardon.[3] Van daar kwam ze via Kamp Vught, Kamp Haaren en Ravensbrück op 15 oktober 1944 terecht in het Agfacommando, een buitenkamp van Dachau. Nadat ze tien dagen opgenomen was in het Revier met angina en roodvonk, werd ze tewerkgesteld in de Agfafabriek, waar de gevangenen ontstekingen voor granaten moesten assembleren.[1][2][4]
Op 27 april 1945 werd het kamp ontruimd en gingen de vrouwen op dodenmars naar het zuiden. De tweede dag wisten in alle vroegte zes gevangenen die elkaar uit Haaren kenden, te vluchten. Onder hen waren naast Hetty van der Togt ook Leonie Overgoor en Regine Cohen, leden van de Dienst Wim die in Haaren ter dood veroordeeld waren. Ze bleven steken in Schäftlarn, een dorpje een paar kilometer ten noorden van Wolfratshausen, waar zij bij een klooster de bevrijding afwachtten. Die kwam op maandagavond 30 april 1945, toen Amerikaanse militairen van Company C, onderdeel van het 70th Tank Batallion, hun kamp opsloegen in Hohenschäftlarn.[1][2][4]
Via Zwitserland, Frankrijk en België kwam Hetty van der Togt op 22 mei 1945 terug bij haar familie in Den Haag. Later bleek dat ze in Ravensbrück tuberculose had opgelopen en in 1950 werd daarom een deel van haar longen weggenomen. Ze trouwde met Karel Hoogeweegen (1919-1977) en kreeg met hem zes kinderen. Zij is op 28 oktober 2011 op 87-jarige leeftijd in Wassenaar overleden.
Verzetsherdenkingskruis
bewerkenHetty van der Togt ontving op 8 juni 1984 het Verzetsherdenkingskruis.[5]
Dansproductie
bewerkenIn 2021 voerde Dansgroep Haarlem onder leiding van Haya Maëla de dansproductie Dagboek 44 45 uit, die is gebaseerd op het oorlogsdagboek van Hetty van der Togt.[6][7]
- ↑ a b c Hetty Hoogeweegen-van der Togt. Nederlands Dachau Comité (2021). Gearchiveerd op 19 mei 2021. Geraadpleegd op 15 maart 2021.
- ↑ a b c Henriëtte Johanna Petronella Togt, van der. Digitaal monument Oranjehotel. Geraadpleegd op 18 maart 2021.
- ↑ Cornelis Chardon 1919-1945. Oorlogsgravenstichting. Geraadpleegd op 18 maart 2021.
- ↑ a b Hans Suijs (2020). Samen eervol overleefd. ISBN 978-94-6345-863-4.
- ↑ Hoogeweegen-van der Togt, Hetty J.P.. Traces of War. Geraadpleegd op 17 maart 2021.
- ↑ Dagboek 44 45. dansgroephaarlem.nl. Gearchiveerd op 27 oktober 2021. Geraadpleegd op 27 oktober 2021.
- ↑ Hanneloes Pen, Verzetsverhaal in dans: hoe Paroolverspreider Van der Togt het kamp overleefde. parool.nl (28 april 2022). Gearchiveerd op 6 juli 2022. Geraadpleegd op 16 januari 2023.