IJzer(II)hydroxide

IJzer(II)hydroxide
Structuurformule en molecuulmodel
	IJzer(II)hydroxide
Algemeen
Molecuulformule	Fe(OH)2
IUPAC-naam	ijzer(II)hydroxide
Andere namen	ijzerdihydroxide
Molmassa	89,85968 g/mol
SMILES	[OH-].[OH-].[Fe+2]
InChI	1S/Fe.2H2O/h;2*1H2/q+2;;/p-2
CAS-nummer	18624-44-7
PubChem	10129897
Wikidata	Q804525
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	wit
Dichtheid	3,4 g/cm³
Oplosbaarheid in water	(bij 20°C) 0,0015 g/L
Goed oplosbaar in	geconcentreerd zwavelzuur
Onoplosbaar in	water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal	Scheikunde

IJzer(II)hydroxide is een anorganische verbinding van ijzer, met als brutoformule Fe(OH)₂. In zuivere toestand is het een vrijwel witte vaste stof, maar door de aanwezigheid van zeer kleine hoeveelheden zuurstof verkleurt de stof meteen: dit kan variëren van groen tot donkerbruin. De oorzaak ligt bij de oxidatie van het ijzer: ijzer(II) wordt langzaam geoxideerd tot ijzer(III), dat plaatsneemt in het kristalrooster en waardoor intense kleurverandering optreedt. Het resulterende materiaal wordt aangeduid als groene roest en is werkzaam als een krachtige reductor. In de natuur komt het voor in het mineraal fougèriet.

IJzer(II)hydroxide is een van de componenten van roest en is zo goed als onoplosbaar in water.

Synthese

IJzer(II)hydroxide kan gevormd worden door een goed oplosbaar ijzer(II)zout, zoals ijzer(II)sulfaat, te mengen met een oplossing van natriumhydroxide:

{\ce {FeSO4 + 2NaOH -> Fe(OH)2 + Na2SO4}}

Indien de oplossing volledig ontdaan is van zuurstofgas, wordt een witte neerslag van ijzer(II)hydroxide gevormd.

Eigenschappen en reacties

Door verhitting kan ijzer(II)hydroxide onder anaerobe omstandigheden geoxideerd worden tot ijzer(II,III)oxide, met vorming van waterstofgas:

{\ce {3Fe(OH)2 -> Fe3O4 + H2 + 2H2O}}

Dit proces staat bekend als de Schikorr-reactie.