Wikipedia

Jean Thissen

Belgisch voetballer

Jean Thissen (Ensival, 21 april 1946) is een voormalig voetballer uit België, die na zijn actieve loopbaan voetbaltrainer werd.

Jean Thissen
Jean Thissen
Persoonlijke informatie
Bijnaam Jeannot
Geboortedatum 21 april 1946
Geboorteplaats Ensival, België
Lengte 180 cm
Positie Linksachter
Clubinformatie
Huidige club Gestopt in 1983
Jeugd
1957–1964 FC Ensival
Senioren
Seizoen Club W (G)
1964–1974
1974–1979
1979–1983 		Standard Luik
RSC Anderlecht
RCS Verviétois 		233(11)
122(4)
Interlands
1968–1977 Vlag van België België 34(0)
Getrainde teams
1980–1982
1988–1990
1991
1992
1992–1994
1994–1995
1996–1998
2000
2004–2005
2007–2008
2009 		RCS Verviétois (speler-trainer)
SC Beira-Mar
Servette FC
Union Saint-Gilloise
Gabon
Raja Casablanca
Stade Tunisien
Standard Luik
RE Virton
MC Alger
Togo
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Carrière

bewerken

Jean Thissen groeide op in Ensival, waar hij zich op 11-jarige leeftijd aansloot bij het plaatselijke FC Ensival. Hij ruilde de bescheiden club in 1964 in voor Standard Luik. De 18-jarige verdediger viel toen al op door zijn gewicht en indrukwekkende kracht. De sterke linksachter vormde samen met spelers als Jacques Beurlet, Nico Dewalque en Léon Jeck de bikkelharde verdediging van de Rouches. In zowel 1966 als 1967 won Standard de beker. Thissen speelde enkel mee in de finale van 1967. Twee jaar na de laatste bekerzege werd Standard, onder leiding van middenvelder Wilfried Van Moer, ook landskampioen. De Rouches grepen in die periode de macht in het Belgische voetbal. Ook de twee volgende seizoenen werden Thissen en zijn ploegmaats telkens kampioen.

In 1974 haalde Constant Vanden Stock zowel Thissen als Erwin Vandendaele naar RSC Anderlecht. Vandendaele, die bij Club Brugge speelde, maakte net als Thissen deel uit van de verdediging van de nationale ploeg. De twee overige verdedigers, Gilbert Van Binst en Hugo Broos, maakten al deel uit van Anderlecht, waardoor Vanden Stock midden jaren 70 over de volledige defensie van de Rode Duivels beschikte. Thissen werd als linksachter ook een vaste waarde bij paars-wit, met wie hij in 1975 en 1976 telkens de beker veroverde. In beide finales werd de positie van linksachter niet door Thissen maar Jean Dockx ingevuld.

In het seizoen 1975/76 bereikte Anderlecht ook de finale van de Europacup II. Anderlecht was nochtans slecht aan de Europese campagne begonnen. Het verloor met 1-0 van Rapid Boekarest na een eigen doelpunt van Thissen. In de finale tegen West Ham United zette Anderlecht een 0-1-achterstand om in een 4-2 zege via doelpunten van Rob Rensenbrink en François Van der Elst. Thissen speelde de volledige wedstrijd, ondanks een inspuiting in de kuit. Ook in 1977 stond Anderlecht in de finale van de Europacup II. Ditmaal verloor paars-wit met 2-0 van HSV. In 1978 bereikte Anderlecht voor het derde jaar op rij de finale. Anderlecht blikte Austria Wien in met 4-0 en mocht zo zijn tweede Europese beker in ontvangst nemen.

In 1979 kreeg Thissen een contractvoorstel voor een jaar. Hij tekende niet bij en besloot zijn carrière af te bouwen bij vierdeklasser RCS Verviétois. In 1983 zette de linksachter een punt achter zijn spelerscarrière.

Nationale ploeg

bewerken

Op 10 januari 1968 maakte Thissen onder selectieheer Constant Vanden Stock en bondscoach Raymond Goethals zijn debuut voor het Belgisch voetbalelftal. Hij moet toen meespelen in een vriendschappelijk duel tegen Israël. België won met 0-2.

Twee jaar mocht de linksachter van Standard ook mee naar het WK in Mexico. Thissen speelde elke wedstrijd op het toernooi, dat overschaduwd werd door de heimwee van sommige spelers. Het team van Goethals overleefde de groepsfase niet. In 1972 wisten de Belgen zich voor de kwartfinale van het Europees kampioenschap te plaatsen. In de kwartfinale, die toen nog bestond uit een heen- en terugwedstrijd en nog geen deel uitmaakte van het eindtoernooi, namen de Duivels het op tegen Italië. Thissen stonden beide wedstrijden in de basis en zag hoe België de Italianen uitschakelden. Nadien mochten de Duivels in eigen land deelnemen aan de halve finales. Daarin verloor België met 2-1 van West-Duitsland. In de troostfinale versloegen de Duivels Hongarije met dezelfde score.

Op 18 november 1973 nam België het op tegen Nederland. Het was de laatste kwalificatiewedstrijd voor het WK 1974. Bij winst zouden de Belgen naar het WK gaan. In de derby der Lage Landen werd een doelpunt van Jan Verheyen ten onrechte afgekeurd wegens buitenspel en zag Thissen een harde knal op de paal uiteenspatten. Het bleef uiteindelijk 0-0, waardoor Nederland op basis van het doelsaldo naar het WK mocht. België, dat tijdens de hele kwalificatiewedstrijd geen enkel doelpunt had geïncasseerd, bleef thuis.

Op 26 oktober 1977 speelde Thissen onder bonscoach Guy Thys zijn laatste interland. Het ging om een WK-kwalificatiewedstrijd tegen opnieuw Nederland. Oranje won met het kleinst mogelijke verschil: 1-0.

Interlands van Jean Thissen voor   België
№ Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
1 10 Jan 1968   Israël – België   0–2 Oefeninterland
2 07 Apr 1968   Nederland – België   1–2 Oefeninterland
3 24 Apr 1968   Sovjet-Unie – België   1–0 Oefeninterland
4 19 Jun 1968   Finland – België   1–2 WK-kwalificatie
5 09 Oct 1968   België – Finland   6–1 WK-kwalificatie
6 16 Oct 1968   België – Joegoslavië   3–0 WK-kwalificatie
7 11 Dec 1968   Spanje – België   1–1 WK-kwalificatie
8 23 Feb 1969   België – Spanje   2–1 WK-kwalificatie
9 16 Apr 1969   België – Mexico   2–0 Oefeninterland
10 19 Oct 1969   Joegoslavië – België   4–0 WK-kwalificatie
11 05 Nov 1969   Mexico – België   1–0 Oefeninterland
12 25 Feb 1970   België – Engeland   1–3 Oefeninterland
13 03 Jun 1970   België – El Salvador   3–0 WK-eindronde
14 06 Jun 1970   België – Sovjet-Unie   1–4 WK-eindronde
15 11 Jun 1970   Mexico – België   1–0 WK-eindronde
16 15 Nov 1970   België – Frankrijk   1–2 Oefeninterland
17 25 Nov 1970   België – Denemarken   2–0 EK-kwalificatie
18 03 Feb 1971   België – Schotland   3–0 EK-kwalificatie
19 17 Feb 1971   België – Portugal   3–0 EK-kwalificatie
20 20 May 1971   Luxemburg – België   0–4 Oefeninterland
21 26 May 1971   Denemarken – België   1–2 EK-kwalificatie
22 29 Apr 1972   Italië – België   0–0 EK-kwalificatie
23 13 May 1972   België – Italië   2–1 EK-kwalificatie
24 18 May 1972   België – IJsland   4–0 WK-kwalificatie
25 22 May 1972   België – IJsland   4–0 WK-kwalificatie
26 14 Jun 1972   België – West-Duitsland   1–2 EK-eindronde
27 17 Jun 1972   België – Hongarije   2–1 EK-eindronde
28 04 Oct 1972   Noorwegen – België   0–2 WK-kwalificatie
29 19 Nov 1972   België – Nederland   0–0 WK-kwalificatie
30 18 Apr 1973   België – Duitse Democratische Republiek   3–0 Oefeninterland
31 18 Nov 1973   Nederland – België   0–0 WK-kwalificatie
32 17 Apr 1974   België – Polen   1–1 Oefeninterland
33 01 Jun 1974   België – Schotland   2–1 Oefeninterland
34 26 Oct 1977   Nederland – België   1–0 WK-kwalificatie

Trainer

bewerken

Na zijn spelerscarrière werd Thissen trainer. Zo was hij onder meer bondscoach van Gabon en Togo. In het turbulente seizoen 1999/00 was hij ook enkele maanden coach van zijn ex-club Standard Luik. Hij volgde toen interim-trainer Zvletko Mijac op, maar werd zelf nog voor het einde van het seizoen vervangen door Tomislav Ivić, die eerder al aan het seizoen was begonnen als coach van Standard.

Erelijst

bewerken
Competitie Aantal Jaren
Nationaal
Belgisch kampioen 3x 1969, 1970, 1971
Beker van België 4x 1966, 1967, 1975, 1976
Trofee Jules Pappaert 2x 1971, 1977
Nationale trofee voor sportverdienste 1x 1978
Europees
Europacup II 2x 1976, 1978
UEFA Super Cup 2x 1976, 1978

Zie ook

bewerken
Commons heeft media­bestanden in de categorie Jean Thissen.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jean_Thissen&oldid=64550599"
  NODES
Done 1
eth 4
orte 2
see 1