Kilmartin Glen is het gebied rondom Kilmartin, ten noorden van Lochgilphead en ten zuiden van Oban, in de Schotse regio Argyll and Bute, dat bekend is geworden door de vele archeologische vondsten te dateren in het neolithicum, bronstijd, ijzertijd en middeleeuwen.

Uitzicht op Kilmartin Glen vanaf Dunadd Fort.

Monumenten

bewerken

Kilmartin Glen kent meer dan 150 prehistorische monumenten[1] en is daarmee een van de rijkste archeologische vindplaatsen op het vasteland van Schotland. Naast verschillende standing stones, steencirkels en grafheuvels (cairns) wordt er beweerd dat dit gebied de grootste concentratie van prehistorische rotskunst (zoals de zogenaamde cup and ring marks) heeft van heel Europa.[1]

Naast monumenten uit het neolithicum en de bronstijd bevinden zich in Kilmartin Glen het uit de ijzertijd stammende Dunadd Fort, dat het belangrijkste fort van het Keltische koninkrijk Dalriada was, en Carnasserie Castle, dat uit de middeleeuwen stamt.

In het Kilmartin House Museum in Kilmartin wordt de archeologische betekenis van de vallei toegelicht.

Functie

bewerken

De meeste prehistorische monumenten die zijn overgeleverd, duiden op een religieuze functie, zoals de Ballymeanoch henge, de steencirkels en de standing stones en op begraafplaatsen zoals de cairns uit het neolithicum en de bronstijd. Er zijn vrijwel geen sporen van nederzettingen aangetroffen.[1] Van de zogenaamde Burnt Mounds (verbrande heuvels) zoals de Lady Glassary Wood Burnt Mound, die dateert uit de derde eeuw v.Chr. (neolithicum), is de functie onduidelijk; geopperd zijn onder andere de mogelijkheden dat burnt mounds kookplaatsen waren, sauna's of betrokken waren in textielproductie.[1]

Overzicht

bewerken

Hieronder volgt een incomplete lijst van monumenten aanwezig in Kilmartin Glen.

Neolithicum en bronstijd

bewerken

IJzertijd

bewerken

Middeleeuwen

bewerken
bewerken
Zie de categorie Kilmartin Glen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

  NODES
Note 1
text 1