Laure Prouvost

LAURE PROUVOST
Persoonsgegevens
Geboren	Croix, Frankrijk, 1978
Nationaliteit	Frankrijk
Opleiding	Central Saint Martins, Goldsmiths London
Beroep(en)	beeldend kunstenaar
Oriënterende gegevens
Bekende werken	Wantee (2013)
	RKD-profiel
	(en) IMDb-profiel
	Website
Portaal	Kunst & Cultuur

Laure Prouvost (Croix, 1978) is een Franse kunstenares die woont en werkt in Antwerpen en Londen. In 2013 won ze de Turner Prize met de installatie Wantee. In 2019 vertegenwoordigde Prouvost Frankrijk op de 58ste Biënnale van Venetië.

Biografie en werkwijze

Prouvost groeide op in het Franse Croix. Ze studeerde aan het Goldsmiths College in Londen en Central St Martins Londen. Ze heeft ateliers in Antwerpen en Londen.

Het oeuvre van Laure Prouvost omvat onder meer videokunst, installaties en schilderijen. In haar werkt onderzoekt Prouvost de bestaande verbindingen tussen taal, beeld en perceptie. In haar films benadert ze haar toeschouwers vaak op een directe manier. Laure Prouvost manipuleert de zintuigen met snel bewegende beelden, teksten en geluidsfragmenten om tot een fysieke ervaring te komen. Belangrijke elementen in haar werk zijn verhalen, dromen, taal en verbeelding. Prouvosts installaties vertrekken meestal van de video, waarrond ze een installatie bouwt.

In december 2013 wint Laure Prouvost de Turner Prize voor haar videowerk en installatie Wantee, in deze installatie heeft ze de woonkamer van haar fictionele grootvader, zogezegd een conceptuele kunstenaar, nagebouwd. Ze laat zien wat er nog van zijn werken overblijft nadat hij werd verstoten door de kunstwereld. De naam Wantee is een verwijzing naar de bijnaam van Kurt Schwitters.

In 2014 werd Laure Prouvost uitgenodigd voor een residentie in Air Antwerpen in samenwerking met Extra City Kunsthal. Ze werd gevraagd de ruimte en functie van Extra City’s cinemazaal te herdenken. Prouvost vulde deze vraag in met videowerk als Wantee (2013) en How to Make Money Religiously (2014).^[1]

Tussen 8 februari en 19 mei 2019 liep in het M HKA in Antwerpen de tentoonstelling Am-Big-You-Us Legsicon. Het was de tot dan grootste expositie van het werk van Laure Prouvost.^[2]

In 2019 vertegenwoordigde Laure Prouvost Frankrijk op de 58ste Biënnale van Venetië met het werk Deep See Blue Surrounding You / Vois Ce Bleu Profond Te Fondre. Naast een videowerk bestond de installatie uit een octopus die de kunstenaar van Venetiaans glas liet maken in Murano.

Werk (selectie)

2007 : Owt, video
2010 : I need to take care of my conceptual Grand dad, video
2010 : The Artist, video
2010 : It Heat Hit, video
2011 : The Wanderer, video
2012 : Why does Gregor never rings, video installation
2013 : Farfromwords: car mirrors eat raspberries when swimming through the sun, to swallow sweet smells, video installation
2013 : Wantee, video installation
2014 : Visitor center, video installation
2016 : We would be floating away from the dirty past, video installation
2016 : Lick in the Past, video
2017 : Dit Learn, video
2019 : Deep See Blue Surrounding You / Vois Ce Bleu Profond Te Fondre, in the French Pavilion at the 58th Venice Biennale
2020 : Re-dit-en-un-in-learning, video
2021 : Touching To Sea You Through Our Extremities, sculpture at La Panne, Triennial Beaufort (Beaufort21)
2022 : Every Sunday, Grand Ma, video installation
2022 : Four For See Beauties, video installation
2023 : We Belong, facade of KANAL-Centre Pompidou, Bruxelles, Belgium
2023 : No More Front Tears, video and box letters, video installation presented at Art Basel Parcours (2023), and Malta Biennale (2024)
2023 : Shadow Does, video installation
2023 : You, My, Emma, Mama, video installation

Tentoonstellingen (selectie)

2012 : The Hepworth Wakefield, Wakefield, Verenigd Koninkrijk
2013 : Laure Prouvost / Adam Chodzko als onderdeel van Schwitters in Britain, Tate Britain, Londen, Verenigd Koninkrijk
2014 : Laboratorio Arte Alameda, Mexico Stad, Mexico
2014 : Laure Prouvost: For Forgetting, New Museum of Contemporary Art, New York
2015 : Haus Der Kunst, München, Duitsland
2015 : On ira loin, musée de Rochechouart, Frankrijk
2016 : Red Brick Art Museum, Beijing, China
2016 : Museum für Moderne Kunst Frankfurt Am Main, Frankfurt, Duitsland
2016 : Kunstmuseum Luzern, Zwitserland
2017 : SALT Galata, Istanbul, Turkije
2018 : BASS Museum, Miami, Florida, VS
2018 : Ring, Sing and Drink for Trespassing, Palais de Tokyo, Parijs
2019 : Frans paviljoen op de 58e Biënnale van Venetië
2019 : Laure Prouvost-Am-Big-You-Us Legsicon, MUHKA, Anvers
2020 : Opgenomen in NIRIN, de 22e Biënnale van Sydney
2020 : Re-dit-en-un-in-learning CENTER in Lisson Gallery Londen
2020-2021 : Deep See Blue Surrounding You / Vois ce bleu profond te fondre, LAM, Villeneuve d'Ascq
2021 : Galerie Obadia, Brussel, België
2021 : Our elastic arm hold in tight through the claouds, Kunsthal Charlottenborg, Kopenhagen, Denemarken
2022 : Deep Travel Ink., Atelier Hermès, Seoul, Zuid-Korea
2022 : Laure Prouvost: Theatergarden and A Be(a)stiary of the Anthropocene, Longlati Foundation, Shanghai, China
2023 : Above Front Tears Oui Float, in het Nasjonalmuseet, Oslo, Noorwegen
2023 : Ohmmm age Oma je ohomma mama, Kunsthalle Wien, Wenen, Oostenrijk
2023 : Oma-je, Remai Modern, Saskatoon, Canada
2024 : Above Front Tears Nest in South, Moody Center for the Arts, Houston, Verenigde Staten
2024 : Darker, Lighter, Puffy, Flat, exposition de groupe, Kunsthalle Wien, Wenen, Oostenrijk
2024 : In the Mist of It All, Above Front Tears, De Pont Museum, Tilburg, Nederland
2024 : Oui Move in You, Australisch centrum voor hedendaagse kunst ACCA, Melbourne, Australië
2024 : Deep Travel Ink., Reisbureau, Fosun Foundation, Chengdu, China
2024 : Pulled Towards You, Lisson Gallery, Shanghai, China

Œuvres Permanentes[modifier | modifier le code]

2021 : Touching To Sea You Through Our Extremities, Beaufort21, Beaufort Biennale, De Panne, België
2021 : In Your Own Time, tingalong, tingalong, Who's Been Here Since I've Been Gone?, Endless Express, Festival Europalia, Station Brussel Zuid, Brussel, België
2023: Oui Will Become One Another, Triennale Art & Industrie, Duinkerken Frankrijk

Onderscheidingen

2012: Max Mara Art Prize for Women
2013: Turner Prize

Externe link

Officiële website van Laure Prouvost

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Laure Prouvost, mrt 2014 tot jul 2014. Air Antwerpen (2014). Gearchiveerd op 3 september 2018. Geraadpleegd op 3 september 2018.
↑ De ongrijpbare wereld van Laure Prouvost. De Tijd (8 februari 2019). Gearchiveerd op 17 november 2019. Geraadpleegd op 17 november 2019.

Zie de categorie Laure Prouvost van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[Air_Antwerpen_residentie-1] Laure Prouvost, mrt 2014 tot jul 2014. Air Antwerpen (2014). Gearchiveerd op 3 september 2018. Geraadpleegd op 3 september 2018.

[2] De ongrijpbare wereld van Laure Prouvost. De Tijd (8 februari 2019). Gearchiveerd op 17 november 2019. Geraadpleegd op 17 november 2019.

[1]

[2]