Liga Heren (volleybal)
De Liga Heren is de hoogste nationale klasse in het Belgische herenvolleybal. Er nemen tien teams deel aan de competitie. De inrichtende macht is Volley Belgium. Omwille van sponsorverplichtingen werd de competitie vroeger ook aangeduid als de Ethias Volley League, nadien de Euromillions Volley League en vanaf seizoen 2022/23 de Lotto Volley League.
| Liga Heren | ||||
|---|---|---|---|---|
| Land |  België
| |||
| Bond | Volley Belgium | |||
| Opgericht | 1944 | |||
| Degradatie naar | Nationale 1 | |||
| Internationale kwalificatie |
CEV Champions League CEV Cup CEV Challenge Cup | |||
| Aantal teams | 10 | |||
| Huidige kampioen | Knack Roeselare | |||
| Recordkampioen | Volleybalclub Maaseik (16x) | |||
| Website | lottovolleyleague.be | |||
| Huidig seizoen | 2023-24 | |||
| ||||
De laatste jaren zijn de twee belangrijkste teams Knack Roeselare en Volleybalclub Maaseik. De titelstrijd gaat dan ook vaak tussen beide clubs.
Competitie
bewerkenDe competitiestart
bewerkenDe tien teams beginnen ieder met nul punten en spelen ieder 2 onderlinge matchen, verdeeld over een uit- en thuismatch. Bij een 3-0- of 3-1-overwinning of nederlaag krijgt het winnende team 3 punten en het verliezende geen. Bij een 3-2-overwinning of nederlaag krijgt het winnende team 2 punten en het verliezende krijgt er 1. Na deze wedstrijden wordt de competitie opgesplitst in de play-offs en de play-downs.
Play-offs
bewerkenDe posities 1 tot 6 van de reguliere competitie plaatsen zich voor de play-offs. Hierin begint de nummer 1 van de regulaire competitie met 5 punten, de nummer 2 met 4 punten t.e.m. de nummer 6, die zonder punten begint. De puntenverdeling blijft gelijk aan deze van de reguliere competitie.
Na nogmaals 2 onderlinge matchen te hebben afgewerkt, worden de Europese tickets verdeeld. De vierde mag deelnemen aan de CEV Challenge Cup, de derde aan de CEV Cup en de eerste 2 nemen deel aan de groepsfase van de CEV Champions League. De eerste 2 plaatsen zullen ook onderling uitmaken wie de landskampioen wordt in de finale. Het overige ticket voor de CEV Cup gaat naar de bekerwinnaar. Indien de bekerwinnaar in de top 4 geëindigd is, spelen de vijfde en zesde van de play-offs en de eerste en tweede van de play-downs tegen elkaar. De twee winnaars treffen elkaar nadien in een finale om het laatste ticket.
Finale
bewerkenDe nummer 1 en 2 van de play-offs nemen het hier tegen elkaar op om de titel. Beide teams spelen tegen elkaar, afwisselend uit en thuis, tot 1 van de 2 teams 3 wedstrijden gewonnen heeft. De nummer 1 begint met het thuisvoordeel.
In tegenstelling tot de andere competitievormen wordt er geen onderscheid gemaakt tussen een 3-0-, 3-1- of een 3-2-overwinning of nederlaag. Het winnende team krijgt 1 overwinning en wie eerst 3 overwinningen behaalt op z'n concurrent is landskampioen. De finale wordt dus over minimaal 3 en maximaal 5 matchen beslist.
Play-downs
bewerkenHierin nemen de posities 7 tot 10 deel. Indien er minder dan 10 ploegen deelnemen aan de competitie zullen er minder ploegen deelnemen aan deze nacompetitie. Net als in de play-offs krijgt het beste geplaatste team een voordeel over het minder geplaatste. In 2024 werd beslist dat de Liga zou uitbreiden naar 12 deelnemende ploegen, mits een nieuwe evaluatie tijdens de maand maart 2026. Indien er minder dan 12 ploegen deelnemen aan de Liga is er geen sportieve degradant. Van zodra de Liga opnieuw 12 leden telt, valt elke beschermingsregel weg en zullen er dus opnieuw één of meer vaste dalers zijn.[1]
Indien de bekerwinnaar in de top 4 geëindigd is, spelen de eerste en tweede van de play-downs en de vijfde en zesde van de play-offs tegen elkaar. De twee winnaars treffen elkaar nadien in een finale om het laatste ticket.
2020: Covid-19 - geen kampioen.
bewerkenIn 2020 werd de competitie stopgezet wegens Covid-19 (corona). Op dat moment was de reguliere competitie afgelopen met Lindemans Aalst op de eerste plaats. Er werd geen kampioenstitel uitgereikt, maar Lindemans Aalst werd (volgens het reglement) wel als eerste gerangschikt voor Knack Roeselare en VC Greenyard Maaseik. Maaseik meende echter dat de echte eindstand deze op 15 maart was. Dit was na de kwalificatierondes waarbij niet het vierde geplaatste Haasrode Leuven maar wel het vijfde geplaatste Tectum Achel zich geplaatst had voor de Champions Final 4 Play-offs. Hierbij stonden alle vier de deelnemers (Aalst, Roeselare, Maaseik en Achel) nog gelijk, met nul punten. Dit was vooral omdat Maaseik vreesde naast een Champions League ticket te grijpen met een derde plaats in de reguliere competitie. Uiteindelijk verkreeg Maaseik bij uitzondering een ticket voor de voorrondes van de Champions League terwijl Aalst en Roeselare rechtstreeks naar de groepsfase mochten.
Huidige clubs
bewerkenDe clubs uit de Liga A zijn:
Landskampioenen
bewerken
|
|
|
| Club | Aantal titels | Landstitels |
|---|---|---|
| Greenyard Maaseik | 16 | 1991, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004, 2008, 2009, 2011, 2012, 2018, 2019 |
| Knack Roeselare | 15 | 1989, 2000, 2005, 2006, 2007, 2010, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2021, 2022, 2023, 2024 |
| Brabo Antwerpen | 11 | 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968 |
| Ibis Kortrijk | 7 | 1978, 1979, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986 |
| Royal Ixelles SC | 7 | 1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955 |
| Rebels Lier | 3 | 1971, 1972, 1974 |
| Maes Pils Zellik | 3 | 1992, 1993, 1994 |
| VC Turnhout | 3 | 1975, 1976, 1977 |
| Rembert Torhout | 2 | 1973, 1990 |
| VC Euphony Asse-Lennik | 2 | 1987, 1988 |
| Gendarmerie École | 2 | 1947, 1948 |
| Spartacus | 2 | 1956, 1957 |
| VRC Genk | 2 | 1969, 1981 |
| ASUB Bruxelles | 1 | 1946 |
| Royal Léopold Club | 1 | 1945 |
| VC Anderlecht | 1 | 1970 |
| VC Ruisbroek | 1 | 1980 |
Zie ook
bewerken- Liga A (vrouwenvolleybal), voor de damescompetitie
- Beker van België (volleybal), voor de bekercompetitie
Externe links
bewerken 
- ↑ a b Nationale competitiehervorming 2020-2025, Volley Belgium