Martin Schwarzschild

Martin Schwarzschild
	Martin Schwarzschild
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Land	Duitsland, Verenigde Staten van Amerika
Geboortedatum	31 mei 1912
Geboorteplaats	Potsdam
Overlijdensdatum	10 april 1997
Overlijdensplaats	Langhorne
Werk
Beroep	astronoom, astrofysicus, natuurkundige, academisch docent
Werkgever(s)	Princeton-universiteit
Werkplaats	Princeton
Promovendi	Isadore Epstein, John Beverley Oke
Studie
School/universiteit	Georg-August-Universität Göttingen
Familie
Vader	Karl Schwarzschild
Persoonlijk
Talen	Duits, Engels
Diversen
Lid van	Deutsche Akademie der Wissenschaften Leopoldina, National Academy of Sciences, American Academy of Arts and Sciences, American Philosophical Society, Internationale Astronomische Unie, American Astronomical Society, Royal Society, Astronomische Gesellschaft
Prijzen en onderscheidingen	Guggenheim Fellowship, Legionnair van het legioen van verdienste, Balzanprijs (1994), Henry Draper-medaille (1960), Henry Norris Russell Lectureship (1960), Gouden medaille van de Royal Astronomical Society (1969), Eddington Medal (1963), National Medal of Science (1997), Karl Schwarzschild Medal (1959), Bruce Medal (1965), Jules Janssens prijs (1970), Foreign Member of the Royal Society (14 maart 1996)
Nominaties	Nobelprijs voor de Natuurkunde (1965)
	De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.; U kunt die informatie bewerken.

Martin Schwarzschild (Potsdam, 31 mei 1912 – Langhorne, 10 april 1997) was een Amerikaans astrofysicus van Joods-Duitse afkomst. Hij is bekend om zijn werk aan de dynamica van sterrenstelsels.

Jeugd

Martin Schwarzschild was de zoon van de astrofysicus Karl Schwarzschild en de neef van de Zwitserse astrofysicus Robert Emden. Na de dood van vader in 1916 keerde het gezin terug naar Göttingen. Martin Schwarzschild studeerde te Göttingen en daarna te Berlijn. In december 1936 promoveerde hij te Göttingen bij Hans Kienle over de theorie van de pulsatie van Cepheïden.

Vlucht naar Amerika

In 1936 vluchtte hij vanwege zijn Joodse afkomst uit Nazi-Duitsland, eerst naar Noorwegen en dan naar de Verenigde Staten, waar hij in 1942 staatsburger werd. Zijn oudere zus was al eerder Duitsland ontvlucht, maar zijn jongere broer kon Duitsland niet tijdig verlaten en pleegde zelfmoord.^[4]

Tweede Wereldoorlog

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte hij voor de inlichtingendienst van het Amerikaans leger in Italië^[5] en werd daarvoor onderscheiden met de Legion of Merit en de Bronze Star. Hij trouwde met collega astronome Barbara Cherry.

Princeton

In 1947 ging hij naar Princeton University, waar hij werkte tot zijn emeritaat in 1979. Zijn terrein was vooral de sterevolutie, waarin in de jaren 50 vooruitgang geboekt werd door computerberekeningen^[6]. Schwarzschild begon met een eenvoudig model voor de zon in 1946 en breidde dit dan uit naar andere sterren in de hoofdreeks van het Hertzsprung-Russelldiagram, onder meer hoe sterren rode reuzen werden.

Hij werkte aan de structuur en de evolutie van sterren, pulsars, de differentiële rotatie van de zon, waterstofbronnen in een schil, de heliumflits, de leeftijd van een sterrenhoop.

Stratoscope

De Stratoscope I in 1957

Hij bestudeerde convectie in de atmosfeer van sterren en granulatie van de fotosfeer van de zon. Samen met zijn vriend Lyman Spitzer en James Van Allen ontwikkelde hij een 90 cm spiegeltelescoop^[7] aan een heteluchtballon^[8] die tot in de stratosfeer opsteeg om zo opnames te maken zonder hinder van de atmosfeer^[9]. Met de Stratoscope I en II werden in de jaren 50 en de jaren 60 de scherpste beelden van de zon en van sterrenstelsels gemaakt tot de Hubbletelescoop. Stratoscope I maakte scherpe beelden van zonnevlekken en granulatiekorrels en bevestigde convectie in de zon. Stratoscope II legde de infrarood spectra vast van planeten, rode reuzen en de centra van sterrenstelsels. Hij voorspelde^[10] dat ook rode reuzen zoals Betelgeuze hete vlekken zouden vertonen, wat nadien door waarnemingen bevestigd is^[11].

Sterrenstelsels

Schwarzschild werkte sinds de jaren 70 aan de dynamica van sterrenstelsels. Hij ontwikkelde een model voor een elliptisch sterrenstelsel. In de jaren 80 bouwde hij een numeriek model voor een triaxiaal sterrenstelsel. Planetoïde 4463 Marschwarzschild is naar hem genoemd.

Publicaties

Structure and Evolution of the Stars, 1958

Bronnen, noten en/of referenties

Zie de categorie Martin Schwarzschild van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[wikidata-384289f162d3c83a90960d6d5c9d3c0e5794e87d-v3-1] ttps://www.nasonline.org/programs/awards/henry-draper-medal.html.

[wikidata-6003a1c14085a6da5412cfc78d6efe6e6476ad64-v3-2] ttps://astronomische-gesellschaft.de/en/activities/awards/schwarzschild.

[wikidata-db49c02d714186d6c01b5058aa4979ced1be1983-v3-3] ttps://phys-astro.sonoma.edu/brucemedalists/martin-schwarzschild.

[4] Gearchiveerde kopie. Gearchiveerd op 26 januari 2013. Geraadpleegd op 11 mei 2013.

[5] ttps://articles.adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-iarticle_query?1997PASP..109.1289T&data_type=PDF_HIGH&whole_paper=YES&type=PRINTER&filetype=.pdf

[6] ttps://conservancy.umn.edu/handle/107629^{[dode link]}

[7] ttp://www.dradio.de/dlf/sendungen/sternzeit/1745551/

[8] ttp://www.nytimes.com/1997/04/12/us/martin-schwarzschild-84-innovative-astronomer.html

[9] ttps://rsbm.royalsocietypublishing.org/content/45/469

[10] ttps://adsabs.harvard.edu/doi/10.1086/153313

[11] ttps://adsabs.harvard.edu/abs/1997MNRAS.285..529T

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]