Michail Vorontsov
Russisch diplomaat (1782-1856)
Michail Semjonovitsj Vorontsov (Russisch: Михаил Семёнович Воронцов) (Sint-Petersburg, 30 mei 1782 – Odessa, 18 november 1856) was een Russisch officier en politicus.
| Michail Vorontsov | ||
|---|---|---|
| ||
Vorst Michail Semjonovitsj Vorontsov geschilderd door George Dawe
| ||
| Geboren | 30 mei 1782 Sint-Petersburg | |
| Overleden | 18 november 1856 Odessa | |
| Rustplaats | Transfiguratiekathedraal, Odessa | |
| Land/zijde |  Keizerrijk Rusland
| |
| Onderdeel | Keizerlijk Russisch Leger | |
| Dienstjaren | 1782[1] - 1856 | |
| Rang | Veldmaarschalk | |
| Slagen/oorlogen | Napoleontische oorlogen
Veldtocht van Napoleon naar Rusland | |
| Onderscheidingen | Zie onderscheidingen | |
| Ander werk | Gouverneur-generaal van Nieuw-Rusland | |
Hij was actief in de napoleontische oorlogen in onder meer de Slag bij Borodino en bevelhebber van de Russische bezettingstroepen in Frankrijk in de nasleep daarvan. Daarna werd hij gouverneur van Novaja Rossija ("Nieuw-Rusland"), Bessarabië en vice-koning van de Kaukasus.
Zijn vrouw, Gravin Branicka, had een verhouding met Aleksandr Poesjkin, die stof deed opwaaien.
Militaire loopbaan
bewerken- Korporaal: 1782[1]
- Sergeant:[1]
- Vaandrig: 20 oktober 1786[1]
- Sub-luitenant: 1801[2]
- Kapitein: 24 augustus 1804[1]
- Kolonel: 22 januari 1807[2]- 12 januari 1807[1]
- Generaal-majoor: 26 juni 1810[2]- 14 juni 1810[1]
- Luitenant-generaal: 20 februari 1813[2]
- Generaal der Infanterie: 29 maart 1825[1]
- Veldmaarschalk: 5 september 1856[2]- 26 augustus 1856[1]
Onderscheidingen
bewerken- Prins (Svetleishii kniaz) op 14 april 1852[2]
- Orde van Sint-George
- Orde van Sint-Andreas de Eerstgeroepene
- Orde van Sint-Vladimir
- Orde van Sint-Anna
- Alexander Nevski-orde
- Gouden zwaard voor Dapperheid met Diamanten op 24 september 1811[1]
- Gouden zwaard voor de verovering van Varna met Diamanten op 29 oktober 1828[1]
- Ridder in de Orde van de Zwarte Adelaar in 1841[1]
- Ridder in de Orde van de Serafijnen op augustus 1842[1]
- Grootkruis in de Orde van de Rode Adelaar in 1814[1]
- Ridder Grootkruis in de Orde van het Bad in 1814[1]
- Grootkruis in de Orde van de Heilige Stefanus
- Grootkruis in de Orde van de Heilige Lodewijk
- Koninklijke Orde van de Welfen
- Grootkruis in 1821[1]
- Commandeur der Eerste Klasse in 1814[1]
- Grootkruis in de Orde van Sint-Mauritius en Sint-Lazarus in 1841[1]
- Grootkruis in de Orde van de Verlosser op 1 juni 1843[1]
- Commandeur-grootkruis in de Orde van het Zwaard
- Grootkruis in de Orde van de Glorie met Diamanten[1]
- Ridder in de Orde van Maria Theresia in 1814[1]
- Grootkruis in de Militaire Orde van Verdienste in 1814[1]
Bronnen, noten en/of referenties