My impossible dream was een van de vierentwintig liedjes die waren ingezonden voor het Nationaal Songfestival 2005. Glennis Grace had daarvoor al enkele singles uitgebracht die dan weer net wel en dan weer net niet de hitparades haalden. De concurrentie bestond grotendeels uit artiesten die na dat songfestival weer in de anonimiteit verdwenen. Een uitzondering daarop was ene Willem Bijkerk. Een vakjury bestaande uit Cornald Maas, Paul de Leeuw en Esther Hart met een publieksjury kozen in de eindronde (na vier voorronden) My impossible dream voor uitzending naar het Eurovisiesongfestival 2005. Glennis Grace kwam de halve finale niet goed door en mocht niet meedoen aan de finale die uiteindelijk gewonnen werd door Elena Paparizou met My number one. Na dit songfestival en de nasleep daarvan verkoos Grace het Nederlands als voertaal voor haar liedjes met als hoogtepunt Afscheid, een nummer 1-hit in 2011.
| Hitnotering: week 14 t/m 16 in 2005
|
| Week:
|
1
|
2
|
3
|
|
| Positie:
|
28
|
26
|
40
|
uit
|
| Hitnotering: 26-3-2005 t/m 17-6-2005
|
| Week:
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10
|
11
|
12
|
|
| Positie:
|
15
|
16
|
17
|
22
|
30
|
38
|
31
|
47
|
67
|
28
|
36
|
82
|
uit
|
Bronnen, noten en/of referenties
- dutchcharts (Single top 100/Ultratop50), VRT Top30, Nederlandse Top 40 (België geen noteringen),
- www.discogs.com
- het lied zorgde nog voor enig vuurwerk tijdens het programma X-Factor, volgens Bruce Smith zeikte Eric van Tijn het nummer onnodig af.
