Nancy Jouwe
Nancy Leilani Jouwe (Delft, 1967) is een Nederlands cultuurhistoricus en auteur. Zij doet onderzoek naar onder meer racisme en intersectionaliteit.[2][3] Vanaf begin jaren '90 van de twintigste eeuw zet zij zich als woordvoerder, publicist en organisator in voor Papoearechten en vrouwenrechten.[1][4][5]
| Nancy Jouwe | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Nancy Leilani Jouwe | |||
| Geboren | 1967[1] | |||
| Geboorteplaats | Delft[1] | |||
| Beroep | Cultuurhistoricus en auteur | |||
| Werk | ||||
| Bekende werken | Gids Slavernijverleden Nederland | |||
| ||||
Biografie
bewerkenNancy Jouwe is de jongste dochter van Papoealeider Nicolaas Jouwe en zijn tweede vrouw, Louise Leonara (Wiesje) Fisher (Solo, 1922 - Delft, 2011), een Indische apothekersassistente die in Den Haag woonde en werkte.[6]
Jouwe studeerde vrouwenstudies en cultuurgeschiedenis aan de Universiteit Utrecht en in York. In de jaren '80 en '90 van de twintigste eeuw was zij betrokken bij krakers- en emancipatiebewegingen.[7] Ze reisde veel in Zuidoost-Azië en de Pacific, onder andere om te lobbyen voor vrouwenrechten. In 2009 reisde zij met haar vader naar Indonesië. Deze reis werd vastgelegd in de documentaire Land zonder koning van Babette Niemel.[8][9]
Jouwe werkte als junior-onderzoeker bij de Universiteit Utrecht en als adjunct-directeur bij Mama Cash. Daarna was zij tot 2010 directeur van Stichting Papua Cultureel Erfgoed (PACE) en tot 2013 programmadirecteur bij Kosmopolis Utrecht, een platform dat door middel van kunst en cultuur een dialoog tussen gemeenschappen tot stand wil brengen. Sinds 2019 is zij een van de twee voorzitters van het bestuur van Mama Cash.[10] Zij heeft les gegeven aan de Universiteit Utrecht, SIT Study Abroad, de Willem de Kooning Academie, het Amsterdam University College, de Council on International Educational Exchange (CIEE) en de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Ze is projectleider van Mapping Slavery, een transnationaal onderzoeksproject dat de Nederlandse rol in de slavernijgeschiedenis in kaart brengt.[11][12][13] Zo deed ze onderzoek naar het slavernijverleden in Utrecht, in opdracht van de gemeente. Het onderzoek resulteerde in een boek, Slavernij en de stad Utrecht, uitgebracht in 2021.[14]
Jouwe is houdt zich met name bezig met vrouwenstudies, gender, etniciteit en misogynoir,[15] Papoea-erfgoed en -identiteit, en transculturele kunstprojecten.[9] Als onderzoeker, curator en projectmanager focust ze op culturele en sociale bewegingen in postkoloniaal Nederland.[13]
Ze nam met Maayke Botman het initiatief voor het boek Caleidoscopische visies - De zwarte, migranten- en vluchtelingenvrouwenbeweging in Nederland (8 maart 2001, Koninklijk Instituut voor de Tropen, Amsterdam, ISBN 9789068327137, heruitgave op 8 maart 2024, Mazirel Pers, Zutphen, ISBN 9789464563610), waarvoor zij met Gloria Wekker en Maayke Botman de redactie voerde. De boekpresentatie van de heruitgave vond op 17 mei 2024 plaats in feministische en lhbt-boekhandel Savannah Bay in Utrecht, waar Jouwe, Wekker, Botman en Esther Captain werden geïnterviewd door winkeleigenaar Marischka Verbeek.[16]
Op 1 november 2014 sprak ze op de manifestatie '5 december voor iedereen' in Utrecht.[17][18]
Met ingang van 15 februari 2023 werd Jouwe benoemd tot lid van de Raad voor Cultuur voor een periode van vier jaar.[19]
Bibliografie
bewerken- Papua's? Oja, die bestaan echt, he? Een inventarisatie van de positie van papuavrouwen in Nederland, 1958-1992, met Marlise Mensink, Wetenschapswinkel Letteren Universiteit Utrecht, 1993
- Ethnocide is not unity, in Pacific Women Speak Out, 1998
- Women, the Environment and sustainable development. An annotated bibliography, 1998
- Caleidoscopische Visies - De zwarte, migranten- en vluchtelingenvrouwenbeweging in Nederland, met Maayke Botman en Gloria Wekker, Koninklijk Instituut voor de Tropen, Amsterdam, ISBN 9789068327137, 2001; heruitgave op 8 maart 2024, Mazirel Pers, Zutphen, ISBN 9789464563610). Met bijdragen van Jouwe, Botman, Wekker en Sarah Bracke, Esther Captain, Amalia Deekman, Halleh Ghorashi, Mariëtte Hermans, Isabel Hoving, Troetje Loewenthal, Helma Lutz, Gabbi Mesters, Nawal Mustafa en Ann Phoenix.
- Paradijsvogels in de polder, Papoea's in Nederland, met Eva Prins, foto's van Bodil Anaïs, LM Publishers, ISBN 9789460221859, 2012
- Gids slavernijverleden Amsterdam / Slavery Heritage Guide, met Dienke Hondius, Dineke Stam, Jennifer Tosch en Annemarie de Wildt, LM Publishers, ISBN 9789460223686, 2014
- Dutch New York Histories: Connecting African, Native American and Slavery Heritage | Geschiedenissen van Nederlands New York, met Dienke Hondius, Dineke Stam en Jennifer Tosch, LM Publishers, ISBN 9789460224508, 2017
- Gids Slavernijverleden Nederland, met Dienke Hondius, LM Publishers, ISBN 9789460225048, 2019[20]
- De slavernij in Oost en West. Het Amsterdam onderzoek, met Pepijn Brandon, Guno Jones en Matthias van Rossum, Uitgeverij Het Spectrum, ISBN 9789000372867, 2020
- Slavernij herbezien / Re-Visualizing Slavery (redactie, met Wim Manuhutu), LM Publishers, ISBN 9789460220111, 2021
- Slavernij en de stad Utrecht (redactie, met Matthijs Kuipers en Remco Raben), Walburg Pers, ISBN 9789462497689, 2021.[21]
- ↑ a b c Nancy Jouwe, directeur PACE. Stichting Papua Erfgoed (PACE). Gearchiveerd op 27 januari 2021. Geraadpleegd op 24 januari 2021.
- ↑ Amber Dujardin, Ook in Nederland heeft BlackLivesMatter veel te bevechten: ‘Het is een groot probleem’
. Trouw (2 juni 2020). Gearchiveerd op 2 september 2021. Geraadpleegd op 22 mei 2024.
- ↑ Petra Vissers, Als je zwart en vrouw bent, heb je het nakijken. Tijd voor een debat, vindt Nancy Jouwe . Trouw (1 december 2018). Gearchiveerd op 18 mei 2021. Geraadpleegd op 22 mei 2024.
- ↑ Kerstin Vogel, Nancy Jouwe gelooft in Papoea-strijd voor onafhankelijkheid . Trouw (12 april 1996). Gearchiveerd op 22 mei 2024. Geraadpleegd op 22 mei 2024.
- ↑ Michel Maas, ‘Ik zie het vuur branden bij de Papoea’s, dat geeft hoop’ . de Volkskrant (23 september 2019). Gearchiveerd op 1 februari 2021. Geraadpleegd op 22 mei 2024.
- ↑ Nicolaas Jouwe, Return to Indonesia, Movement, Through; PT Pustaka Sinar Harapan; Jakarta Timur.
- ↑ Nancy Jouwe. ArtEZ Sudium Generale (16 januari 2019). Gearchiveerd op 22 juli 2022. Geraadpleegd op 22 mei 2024.
- ↑ Babette Niemel, Land zonder koning. Ikon (2008). Gearchiveerd op 28 juli 2021. Geraadpleegd op 22 mei 2024 – via 2Doc.
- ↑ a b Nancy Jouwe. Framer framed. Gearchiveerd op 25 augustus 2021. Geraadpleegd op 22 mei 2024.
- ↑ Ontmoet onze nieuwe duo-voorzitters van het bestuur: Nancy Jouwe en Farah Salka. Mama Cash (10 oktober 2019). Gearchiveerd op 22 juli 2022. Geraadpleegd op 25 januari 2021.
- ↑ Sybilla Claus, Welke kleur had de Gouden Eeuw? . Trouw (13 september 2019). Gearchiveerd op 21 april 2021. Geraadpleegd op 22 mei 2024.
- ↑ Het Team. Mapping Slavery NL. Gearchiveerd op 24 juni 2021. Geraadpleegd op 22 mei 2024.
- ↑ a b Nancy Jouwe. BAK (basis voor actuele kunst, Utrecht). Gearchiveerd op 22 mei 2024. Geraadpleegd op 22 mei 2024.
- ↑ Tim de Hullu, Onderzoeker Jouwe wil dat Universiteit Utrecht het slavernijverleden een plek geeft. DUB (28 oktober 2021). Gearchiveerd op 4 november 2021. Geraadpleegd op 22 mei 2024.
- ↑ Nancy Jouwe, Wat is misogynoir en hoe herken je het? . OneWorld (14 augustus 2020). Gearchiveerd op 8 december 2021. Geraadpleegd op 22 mei 2024.
- ↑ Vrijdag 17 mei: Boekpresentatie 'Caleidoscopische visies'. Savannah Bay (17 mei 2024). Gearchiveerd op 22 mei 2024. Geraadpleegd op 22 mei 2024. “Het stelde de prominente en initiërende rol centraal die zwarte, migranten- en vluchtelingenvrouwen (ZMV-vrouwen) hebben gespeeld in het nieuwe denken over gender en etniciteit in de late twintigste eeuw. De auteurs belichtten de met elkaar verweven uitsluitingspraktijken die ZMV-vrouwen tegenkwamen op meerdere plaatsen in de maatschappij op basis van gender, etniciteit, ‘ras’ of seksualiteit, en toonden daarmee de noodzaak aan voor intersectioneel denken en doen.”
- ↑ Nancy Jouwe, Niet meer te stoppen. Tumblr (4 november 2014). Gearchiveerd op 4 november 2021. Geraadpleegd op 22 mei 2024.
- ↑ Toespraak Nancy Jouwe op de manifestatie "5 december voor iedereen" op 1 november 2014 in Utrecht. Doorbraak (4 november 2014). Gearchiveerd op 22 juli 2022. Geraadpleegd op 22 mei 2024 – via YouTube.
- ↑ Benoeming lid van de Raad voor Cultuur. Rijksoverheid (27 januari 2023). Gearchiveerd op 31 januari 2023. Geraadpleegd op 22 mei 2024.
- ↑ Sybilla Claus, Van VOC-pakhuis naar het mausoleum van Piet Hein: een wandelgids voor Delfts slavernijverleden . Trouw (4 april 2019). Gearchiveerd op 14 mei 2021. Geraadpleegd op 22 mei 2024.
- ↑ Ook Utrecht verdiende aan de slavernij. ‘Historici hebben dit onderdeel van de geschiedenis overgeslagen’ . Trouw (30 juni 2021). Gearchiveerd op 9 juli 2021. Geraadpleegd op 22 mei 2024.