Nichiren-boeddhisme
Het Nichiren-boeddhisme (日蓮系諸宗派, Nichiren-kei sho shūha) is een tak van het boeddhisme gebaseerd op de leringen van de Japanse monnik Nichiren Daishonin uit de Kamakuraperiode (1185-1333). Hij baseerde zijn boeddhistische leer op de Lotussoetra, een geschrift uit het Mahayana-boeddhisme. Het Nichiren-boeddhisme is een brede term die verschillende scholen en subscholen alsook nieuwe Japanse religies overkoepelt. Verschillende vormen van het Nichiren-boeddhisme hebben een grote invloed gehad op de Japanse samenleving.
Geloofsovertuiging en sandai-hihō
bewerkenVoor Nichiren is de Lotussoetra de leer bij uitstek voor het boeddhisme. Hij deed dan ook zijn uiterste best om ervoor te zorgen dat het boeddhisme terug in deze oorspronkelijke vorm hersteld werd. Zijn geloof in de Lotussoetra uitte hij op drie manieren die bekendstaan als de sandai-hihō (Letterlijk: de Drie Grote Geheime Wetten[1]) Deze zijn de mantra daimoku, de mandala honzon en de plaats kaidan.
Daimoku
bewerkenDaimoku is het reciteren van de mantra namu myōhō rengekyō. Hierin betekent namu 'toewijding aan iets'. Myōhō kunnen we opdelen in myō, wat 'vreemd' of 'mysterieus' betekent, en hō wat 'wet' betekent. Rengekyō kan op zijn beurt weer opgedeeld worden in drie delen, namelijk ren ('lotus'), ge ('bloem') en kyō ('sutra').[2][3] Wanneer deze delen allemaal worden samengevoegd krijg je dus de vertaling Toewijding aan de mysterieuze wet van de Lotussoetra. Nichiren geloofde dat enkel het reciteren van deze mantra kon leiden tot verlichting en daarom werd daimoku ook als hoogste wet beschouwd. Het was de ware betekenis van het leven. Daimoku is ook terug te vinden in het midden van de honzon.
Honzon
bewerkenHonzon (ook gohonzon of mandala) is een rituele tekening. Bij Nichiren gaat het over een beschilderde rol die als een grafische voorstelling van de wereld van de Lotussoetra is. In het midden van de rol is de naam van de Lotussoetra te vinden en er rond staan de namen van de goden die aanbeden worden. Omdat de karakters met inkt op een papieren rol worden geschreven, wordt de mandala ook weleens mojishiki no mandara of shiboku no mandara genoemd.[4] Deze eerste betekent mandala bestaande uit karakters, de tweede betekent mandala geschreven met inkt op papier.
De honzon was het hoofdobject van aanbidding in de tempels van Nichiren. In totaal bestonden er vermoedelijk rond 128 verschillende mandala's waarin Nichiren bepaalde patronen herhaaldelijk laat voorkomen of waarin hij variaties van oude patronen verwerkt. Dit zorgt ervoor dat er een grote verscheidenheid aan patronen is.
Voor Nichiren had een mandala ook verschillende, uiteenlopende functies:
- Een middel waarmee Nichiren zijn eigen interpretatie van het boeddhisme wil weergeven.
- Een mandala is nodig in een periode waarin de mappō-gedachte[5] heerst. De mensen moesten volgens Nichiren in deze periode onderwezen worden in de waarheid (die enkel terug te vinden was in de Lotussoetra).
- Een mandala is de visualisatie van de wereld van de Lotussoetra. Nichiren had de nood om zijn voorwerp van aanbidding zichtbaar te maken.
- De mandala is de 'gids' naar het doel dat men zocht in religie, namelijk de verlichting.
- Het was een hulpmiddel voor het doorgeven van zijn leer aan andere mensen. Dit waren niet enkel monniken, maar ook gewone mensen van allerlei sociale afkomst.[6]
Kaidan
bewerkenKaidan wijst op een plaats die heilig is voor de boeddhisten en die werd gebruikt voor de priesterwijding van monniken. Wanneer men 'officieel' monnik wou worden, dan moest men verplicht naar deze kaidan gaan om daar aangesteld te worden. De kaidan wordt ook wel ordinatie-platform genoemd. Voor Nichiren was het de plaats waar personen onderwezen moesten worden in de leer van de Lotussoetra.
Vertakkingen van Nichiren-boeddhisme
bewerken- Nichiren Shu
- Nichiren Shoshu
- Soka Gakkai (De grootste stroming van het Nichiren-boeddhisme met ruim 20 miljoen aanhangers.)
Verwante boeddhistische scholen
bewerken- Zuiver Land-boeddhisme (ook wel 'Het Reine Land')
- Zenboeddhisme
- Tendai
Voetnoten
- ↑ Bron: Encyclopaedia Britannica: Nichiren Buddhism
- ↑ Namu is afkomstig uit het Sanskriet. Myōhō en rengekyō zijn op hun beurt afkomstig van een oudere vorm van het Chinees.
- ↑ Bron van de vertalingen: Namu Myōhō Renge Kyō
- ↑ Bron: Esoteric Patterns in Nichiren's Interpretation of the Lotussoetra
- ↑ Mappō is het eindpunt in het cyclische, boeddhistische tijdsbesef.
- ↑ Bron: Esoteric Patterns in Nichiren's Interpretation of the Lotussoetra
Bibliografie
Boeken
- Vande Walle, W.,Een geschiedenis van Japan: van samurai tot soft power, Acco, Leuven, 2007
- Dolce, Lucia D.,Esoteric Patterns in Nichiren's Interpretation of the Lotussoetra, proefschrift, Universiteit van Leiden
- Suzuki, D.T.,Inleiding tot het Zen-boeddhisme, Ankh-Hermes, Utrecht, 1987
- Inagaki, H.,The Three Pure Land Sutras, Nagata Bunshodo, Kyoto, 1994
- Groner, P.,Saichō: The Establishment of the Japanese Tendai School, University of Hawai'i Press, University of Hawai'i, 2000
Internetbronnen
- Encyclopaedia Britannica, (red.), Nichiren Buddhism, 20/12/2014
- Religion Facts, (red.), Nichiren Buddhism, internet, 20/12/2014, (http://www.religionfacts.com/buddhism/sects/nichiren.htm)
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Nichiren Buddhism op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Wikipedia, (red.), (nl) Nam Myo-Ho RenGe Kyo, 20/12/2014
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Lotus Sutra op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Wikipedia, (red.), (nl) Lotussoetra, 20/12/2014
Andere
- Uitgeschreven cursus van Inleiding tot de Japanse Godsdiensten
Originele pagina
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) overgenomen van de pagina Nichiren Sekte op de wiki van Japanse geschiedenis van de opleiding Japanse studies aan de KU Leuven, die onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding – GelijkDelen 2.0 valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar voor een lijst met auteurs.