Os intercuneiforme
Os intercuneiforme[1] is de benaming voor een accessoir voetwortelbeentje dat soms als extra ossificatiepunt ontstaat gedurende de embryonale ontwikkeling. Bij de mensen bij wie het botje voorkomt, bevindt het botje zich aan de dorsale zijde van de voetwortel, precies tussen het os naviculare en het eerste en tweede wigvormige beentje in.[2]
In een Japanse radiologische studie onder 3460 individuen werd het botje slechts eenmaal aangetroffen (0,03%).[3]
Op röntgenfoto's wordt een os intercuneiforme soms onterecht aangemerkt als afwijkend, losliggend botdeel of als fractuur.[4]
Literatuurverwijzingen
bewerken- ↑ Dwight, T. (1902). Os intercuneiforme tarsi, Os paracuneiforme tarsi, Calcaneus secundarius. Anatomischer Anzeiger, 19-20, 465-472.
- ↑ R. O'Rahilly. A survey of carpal and tarsal anomalies. J Bone Joint Surg Am. 1953; 35: 626-642
- ↑ T. Tsuruta et al. [Radiological study of the accessory skeletal elements in the foot and ankle] (vertaald vanuit het Japans). Nippon Seikeigeka Gakkai Zasshi. 1981; 55: 357-370
- ↑ T.E. Keats, M.W. Anderson. Atlas of normal roentgen variants that may simulate disease. 7th edition, Mosby Inc. 2001, ISBN 0323013228