Portaal:Faeröer
Faeröer
De Faeröer [ˈfɛːrøər]? (Faeröers: Føroyar; Deens: Færøerne) zijn een eilandengroep, gelegen in de noordelijke Atlantische Oceaan in de driehoek Schotland-Noorwegen-IJsland. De archipel vormt een autonoom gebied binnen het Koninkrijk Denemarken. De naam Faeröer komt waarschijnlijk van 'schapeneilanden' (Deens: får betekent schaap; øer eilanden). Er wonen 51.628 (2020) mensen, van wie veel in de hoofdstad Tórshavn. De plaatselijke Noord-Germaanse dialecten, verwant aan het IJslands, zijn gestandaardiseerd in het Faeröers.
Geschiedenis
De eilandengroep werd waarschijnlijk in de 5e eeuw ontdekt door Ierse monniken, die vanaf 625 zich op de Faeröerse bodem vestigden bij Sumba, de zuidkaap van het meest zuidelijke eiland Suðuroy. Rondom de plaats zijn archeologische vondsten gedaan uit die tijd, en ook op het eiland Mykines is bewezen dat er toen haver verbouwd is geweest, maar hierbij moet het slechts een kleine nederzetting hebben betroffen. De monniken leefden een eenvoudig teruggetrokken bestaan.
De Vikingen zouden in 795 voor het eerst voet aan wal hebben gezet, waarbij zij de Ierse monniken aantroffen. Onzeker is of zij de monniken hebben verdreven, of dat ze zijn teruggekeerd en de monniken uit eigen beweging de eilanden daarna hebben verlaten, voor een deel naar IJsland. Van het Liber de Mensura Orbis Terræ van de Ierse monnik Dicuil is bekend dat in 825 wederom Noormannen aan land gingen en er slechts schapen (door de monniken achtergelaten) en zeevogels vonden. Aan de schapen ontleende de eilandengroep ook haar naam Færeyjar, wat Oudnoords is voor Schapeneilanden; in het Faeröers, dat zich ontwikkeld heeft uit het Oudnoords en vandaag de dag op de eilanden wordt gesproken, is dit Føroyar.
Geografie
De Faeröereilanden hebben tezamen een totale kustlijn van 1117 km. Het hoogste punt is de Slættaratindur op het eiland Eysturoy, met 882 m.
De achttien eilanden van de Faeröer:
De hoofdstad Tórshavn, met 19.282 inwoners (2005), ligt op het grootste eiland, Streymoy. Dit eiland is met een brug verbonden met het op een na grootste eiland, Eysturoy. Een andere wat grotere plaats is Klaksvík met 4664 inwoners (2005), op Borðoy.
Hoofdstad
Tórshavn (naam van de stad in het Faeröers; Deens: Thorshavn) is de hoofdstad van de eilandengroep Faeröer, een grotendeels zelfbesturend gebiedsdeel van Denemarken. De stad is gelegen op het eiland Streymoy, met 19.282 inwoners (2005). De naam van de stad betekent haven van Thor. Thor is de god van de donder en de bliksem in de Noordse mythologie.
Het Faeröerse parlement, het Løgting, is gelegen in het oude stadsdeel Tinganes. In Tórshavn is tevens het nationale kunstmuseum van de eilandengroep te vinden, Listasavn Føroya.
De stad werd gesticht in de 10e eeuw, en werd gedurende de Tweede Wereldoorlog door het Verenigd Koninkrijk bezet (1941-1945).
Kaart van Faeröer
Bestuurlijke indeling
De bestuurlijke indeling van de Faeröer, deel van het Koninkrijk Denemarken, houdt in de bestuurslaag onder het bestuur van de Faeröer.
De eilandengroep is verdeeld in 30 gemeenten (Kommunur). Iedere gemeente wordt bestuurd door een kleine door de bevolking gekozen gemeenteraad.
Daarnaast kennen de Faeröer een traditionele administratieve indeling in zes Syssel (regio's), maar die vormen geen apart bestuursniveau.
Economie
De economie van de Faeröer is voornamelijk afhankelijk van de visserij (onder meer wijting, kabeljauw, schelvis, koolvis) en intensieve zeeviskwekerij (voornamelijk zalm en forel). De bestuurlijke verantwoordelijkheid voor deze economische activiteiten valt onder het zelfbestuur van de eilandengroep, zoals met het Deense Koninkrijk wettelijk is overeengekomen. De Faeröer onderhouden bilaterale betrekkingen met de Europese Unie en met andere landen, waaronder de buurlanden Noorwegen en IJsland.
Naast de visserij, die verreweg het grootste deel van de export voor haar rekening neemt, zijn er op de archipel ook duizenden schapen, die in de bergen grazen. Ze voorzien in 60% van de vleesproductie en zijn daarbij ook nog wolleveranciers. Kleine en gevarieerde industriële activiteiten worden ontwikkeld. Het toerisme neemt een bescheiden plaats in en ook de dienstverlening, vooral voor de visserij en de oliewinning, groeit. De vissers van de Faeröer zijn berucht om het bijeendrijven en slachten van scholen grienden, kleinere walvisachtigen, voor hun vlees en blubber, hetgeen voor de buitenwereld een controversiële bezigheid is. Deze jacht op grienden (in het Faeröers grindadrápið: de griendjacht, grindadráp: een griendjacht) voorziet zo'n 15% van de vis-/ vleesconsumptie en is niet commercieel. De vangsten worden onder de bevolking verdeeld volgens een zo eerlijk mogelijk proces. Verkoop is bij hoge uitzondering toegestaan, maar komt nagenoeg niet voor.
De opbrengst van de nog steeds bescheiden winning van olie binnen de 200 zeemijl vanaf de zeekust, is sinds enkele jaren een interne Faeröerse aangelegenheid. Denemarken en de Faeröer zijn overeengekomen dat de opbrengsten in de Faeröerse bodem, zee en lucht eigendom zijn van het Faeröerse volk en niet per definitie van de Denen.
Uitgelicht
Kaj Leo Johannesen (Tórshavn, 28 augustus 1964) is premier van de Faeröer. Tevens is hij een voormalig international van het Faeröers voetbalelftal. Johannesen verdedigde tussen 1984 en 2007 het doel van HB Tórshavn. Ook was hij een verdienstelijk handballer.
Johannesen speelde 296 wedstrijden in de hoogste divisie van zijn land. Met zijn club werd hij in 1988, 1990, 1998 en 2004 landskampioen. Tevens won hij zeven keer de Beker van de Faeröer. Voor het nationale elftal werd Johannesen meer dan twintig keer opgeroepen. Meestal was hij reservedoelman, achter Jens Martin Knudsen. Hij speelde vier wedstrijden voor de Faeröer, en maakte zijn debuut voor de nationale ploeg op 25 september 1991, toen hij na 56 minuten inviel voor Knudsen in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Denemarken (0-4) in Landskrona.
Van 1997 tot 2000 was Johannesen wethouder in de gemeente Tórshavn. Sinds 2002 behoort hij tot het Løgting (parlement). Sinds 2004 is hij tevens voorzitter van de conservatief-liberale partij Sambandsflokkurin. Johannesen werd op 26 september 2008 na het aftreden van Jóannes Eidesgaard de nieuwe minister-president van de Faeröer.
Wist je dat...
- …de Løgting het oudste parlement van Europa is.
- …het Faeröers sterk lijkt op het IJslands en dat er een wederzijdse verstaanbaarheid is.
- …de Faeröer een autonoom land van het Koninkrijk Denemarken is, maar niet bij de Europese Unie behoort.
- …het christendom op het eiland werd geïntroduceerd in 999 via een decreet van koning Olaf I van Noorwegen.
 |
|
 |
Verwante portalen & Subportalen
Navigatie
Help mee
|
Gewenste artikelen Een selectie uit de lijst: Gewenste artikelen - Faeröer Politiek van de Faeröer (fo/da/en)
Dit kan beter Nieuwe artikelen
|
| Subportalen van Noord-Europa |
|---|
| Denemarken · Faeröer · Noorwegen · Zweden · Baltische staten |
| Subportalen van Europa |
|---|
 Centraal-Europa · Noord-Europa · Oost-Europa · West-Europa · Zuid-Europa |
|
Portalen |
|
|---|---|---|
|
Hulp-en-beheerportaal · Gebruikersportaal · Navigatieportaal · In het nieuws | ||
|
Biologie · Geschiedenis · Kunst & Cultuur · Landen & Volken · Mens & Maatschappij · Politiek · Religie · Sport · Taal · Wetenschap & Technologie | ||
|
Portaal van de week: Indonesië | ||