Portugal op het Eurovisiesongfestival

Portugal doet sinds 1964 mee aan het Eurovisiesongfestival.

Vlag van Portugal Portugal
Eerste deelname 1964
Aantal deelnamen 55
Aantal gewonnen 1
Zender RTP
Statistieken
Hoogste positie 1ste (2017)
Laagste positie laatste (1964, 1974, 1997, 2018)
Portaal  Portaalicoon   Eurovisiesongfestival
Sabrina in Helsinki (2007)
Vânia Fernandes in Belgrado (2008)
Salvador Sobral behaalde op het Eurovisiesongfestival in 2017 de eerste overwinning ooit voor zijn land

Jarenlang was een zesde plaats in 1996 de hoogste positie die Portugal behaalde, todat het land in 2017 de 62e editie won met Amar pelos dois, gezongen door Salvador Sobral.

Overzicht

bewerken

Jaren 60 t/m jaren 80

bewerken

De eerste deelname in 1964 verliep voor Portugal zeer teleurstellend. Het land kreeg met António Calvário en zijn nummer Oração geen enkel punt en eindigde meteen op een gedeelde laatste plaats. Deze valse start werd in de jaren erna gevolgd door eveneens povere resultaten. Keer op keer kregen de Portugezen maar weinig punten en ieder jaar bleven ze hangen in de onderste regionen van de ranglijst. In 1970 was Portugal voor het eerst sinds zijn eerste deelname afwezig op het Eurovisiesongfestival. Portugal had zich samen met Oostenrijk en enkele Scandinavische landen teruggetrokken, omdat men het niet eens was met de gang van zaken omtrent het songfestival van 1969, waarbij niet één maar vier winnaars uit de bus waren gekomen.

De boycot duurde één jaar. Portugal keerde in 1971 terug op het songfestival en eindigde met zangeres Tonicha op een 9de plaats met 83 punten. Het was het eerste echte succes voor de Portugezen op het songfestival, dat echter een jaar later, in 1972, alweer overtroffen werd. Carlos Mendes kreeg voor zijn lied A festa da vida toen 90 punten en eindigde als 7de. In 1973 bereikte Portugal voor de derde achtereenvolgende maal een top 10-klassering, met Fernando Tordo en zijn lied Tourada.

Na 1973 ging het weer bergafwaarts met de Portugese resultaten. In 1974 eindigde het land voor de tweede maal in de geschiedenis helemaal onderaan, met de ballad E depois do adeus van Paulo de Carvalho. Dit lied werd echter later een symbool voor het begin van de Anjerrevolutie, die de Portugese dictatuur van António de Oliveira Salazar omver wierp.

Portugal belandde in de jaren die volgden in de middenmoot. In 1979 en 1980 wist het land weer twee succesjes in de wacht te slepen met respectievelijk een 9de plaats voor Sobe, sobe, balão sobe van Manuela Bravo en een 7de plek voor Um grande, grande amor van José Cid. Hierna brak wederom een nieuwe periode aan zonder uitschieters.

Jaren 90 t/m 2016

bewerken

Begin jaren negentig kende Portugal een opleving op het Eurovisiesongfestival. In 1991 werd voor het eerst in elf jaar weer de top 10 gehaald dankzij Dulce Pontes, die haar ballad Lusitana paixão naar een achtste plaats wist te zingen. Twee jaar later kreeg dit succes een vervolg met zangeres Anabela, die tiende werd met A cidade até ser dia. In 1994 eindigden de Portugezen vervolgens nog eens als 8ste met Chamar a música van Sara Tavares. Het voorlopige hoogtepunt werd bereikt in 1996, toen Lúcia Moniz voor Portugal meedeed met het up-tempo nummer O meu coração não tem cor. De 92 punten die Moniz ermee wist te vergaren en de zesde plaats in de eindrangschikking was tot dan toe het grootste Portugese succes ooit op het Eurovisiesongfestival en zou dat nog blijven tot 2017.

Portugal leek na jaren van middelmatige prestaties eindelijk een heuse glorieperiode te pakken te hebben. In 1997 kwam daar echter een einde aan toen het land plots als laatste eindigde met nul punten. Het was de derde keer in de geschiedenis dat Portugal laatste werd en bovendien het begin van weer een reeks matige resultaten, die er overigens in 2000 voor zorgden dat Portugal noodgedwongen een jaar verstek moest laten gaan. Het was het eerste songfestival sinds 1970 waarbij het land afwezig was. Twee jaar later, in 2002, bleven de Portugezen nogmaals thuis, hoewel ditmaal vrijwillig.

In 2004 werd de halve finale op het Eurovisiesongfestival ingevoerd. Hierdoor lukte het Portugal aanvankelijk nog amper de finale van het liedjesfestijn te bereiken. Het land deed in 2005 voor het eerst in zijn songfestivalgeschiedenis met een gedeeltelijk Engelstalig nummer. Portugal was tot 2005, ondanks de vrije taalregel die in sommige periodes op het songfestival van kracht was, altijd vertegenwoordigd geweest in de moedertaal. De mix van Portugees-Engels werd in 2005 echter geen succes, en dezelfde formule faalde wederom in 2006. Sinds 2007 probeerde Portugal het daarom weer met louter in het Portugees gezongen liedjes. Deze inzendingen bleken door Europa meer gewaardeerd te worden: In 2007 liep zangeres Sabrina kwalificatie voor de finale nog op drie puntjes mis, maar vanaf 2008 wist Portugal driemaal op rij wel de finale te bereiken. Verder dan de middenmoot kwam het land in de finale vervolgens steeds niet. Het resultaat van Vânia Fernandes, die in 2008 met haar meeslepende ballad Senhora do mar 2de werd in de halve finale en 13de in de finale, betekende toch het grootste succes voor Portugal in tien jaar.

In 2011 en 2012 ging het weer minder met Portugal. Met respectievelijk Homens da Luta en Filipa Sousa kreeg het land te weinig punten om zich te kwalificeren voor de finale. Vanwege financiële problemen bij de nationale omroep namen de Portugezen niet deel aan het Eurovisiesongfestival 2013. Het was de tweede keer dat Portugal zich vrijwillig uit het Eurovisiesongfestival terugtrok. In 2014 deed Portugal weer mee, maar raakte niet voorbij de halve finale. Dat was ook het geval in 2015. Voor de derde maal trok Portugal zich vrijwillig terug in 2016.

2017 en verder

bewerken

In 2017 deed Portugal voor de 49ste keer mee aan het Eurovisiesongfestival. In de Portugese voorronde was het voor de eerste keer dat artiesten konden deelnemen in iedere taal. Met het luisterlied Amar pelos dois, gezongen door Salvador Sobral, werd toch gekozen voor een lied in het Portugees. Met succes: Portugal won voor het eerst, waardoor het tevens gastland was van de editie van 2018. Daarbij was het land meteen vertegenwoordigd in de finale, maar deze keer met veel minder succes: Cláudia Pascoal werd met O jardim laatste in eigen land.

In 2019 in Tel Aviv trad Portugal aan met Conan Osíris. Zijn eigenzinnige lied Telemóveis kreeg echter niet genoeg punten voor een finaleplaats. In 2021 nam het land voor het eerst mee met een lied dat volledig in het Engels gezongen werd. The Black Mamba haalde er met Love is on my side de finale en daar de 12de plaats. Met zangeres Maro eindigden de Portugezen in 2022 weer in de top 10: haar ingetogen lied Saudade, saudade kwam in Turijn, vooral dankzij de punten van de vakjury's, tot de negende plaats.

Portugese deelnames

bewerken
Jaar Artiest Titel Fin. Ptn. Semi Ptn. Taal
  1964 António Calvário Oração 13 0 Portugees
  1965 Simone de Oliveira Sol de inverno 13 1 Portugees
  1966 Madalena Iglésias Ele e ela 13 6 Portugees
  1967 Eduardo Nascimento O vento mudou 12 3 Portugees
  1968 Carlos Mendes Verão 11 5 Portugees
  1969 Simone de Oliveira Desfolhada portuguesa 15 4 Portugees
  1971 Tonicha Menina 9 83 Portugees
  1972 Carlos Mendes A festa da vida 7 90 Portugees
  1973 Fernando Tordo Tourada 10 80 Portugees
  1974 Paulo de Carvalho E depois do adeus 14 3 Portugees
  1975 Duarte Mendes Madrugada 16 16 Portugees
  1976 Carlos do Carmo Uma flor de verde pinho 12 24 Portugees
  1977 Os Amigos Portugal no coração 14 18 Portugees
  1978 Gemini Da-li-dou 17 5 Portugees
  1979 Manuela Bravo Sobe, sobe, balão sobe 9 64 Portugees
  1980 José Cid Um grande, grande amor 7 71 Portugees
  1981 Carlos Paião Play-back 18 9 Portugees
  1982 Doce Bem-bom 13 32 Portugees
  1983 Armando Gama Esta balada que te dou 13 33 Portugees
  1984 Maria Guinot Silêncio e tanta gente 11 38 Portugees
  1985 Adelaide Ferreira Penso em ti, eu sei 18 9 Portugees
  1986 Dora Não sejas mao para mim 14 28 Portugees
  1987 Nevada Neste barco à vela 18 15 Portugees
  1988 Dora Voltarei 18 5 Portugees
  1989 Da Vinci Conquistador 16 39 Portugees
  1990 Nucha Há sempre alguém 20 9 Portugees
  1991 Dulce Pontes Lusitana paixão 8 62 Portugees
  1992 Dina Amor d'água fresca 17 26 Portugees
  1993 Anabela A cidade (até ser dia) 10 60 Portugees
  1994 Sara Tavares Chamar a música 8 73 Portugees
  1995 Tó Cruz Baunilha e chocolate 21 5 Portugees
  1996 Lúcia Moniz O meu coração não tem cor 6 92 Portugees
  1997 Célia Lawson Antes do adeus 24 0 Portugees
  1998 Alma Lusa Se eu te pudesse abraçar 12 36 Portugees
  1999 Rui Bandeira Como tudo começou 21 12 Portugees
  2001 MTM Só sei ser feliz assim 17 18 Portugees
  2003 Rita Guerra Deixa-me sonhar (só mais uma vez) 22 13 Portugees en Engels
  2004 Sofia Vitória Foi magia X X 15 27 Portugees
  2005 2B Amar X X 17 51 Portugees en Engels
  2006 Nonstop Coisas do nada (gonna make you dance) X X 19 26 Portugees en Engels
  2007 Sabrina Dança comigo (vem ser feliz) X X 11 88 Portugees en Engels
  2008 Vânia Fernandes Senhora do mar 13 69 2 120 Portugees
  2009 Flor-de-Lis Todas as ruas do amor 15 57 8 70 Portugees
  2010 Filipa Azevedo Há dias assim 18 43 4 89 Portugees
  2011 Homens da Luta A luta é alegria X X 18 22 Portugees
  2012 Filipa Sousa Vida minha X X 13 39 Portugees
  2014 Suzy Quero ser tua X X 11 39 Portugees
  2015 Leonor Andrade Há um mar que nos separa X X 14 19 Portugees
  2017 Salvador Sobral Amar pelos dois 1 758 1 370 Portugees
  2018 Cláudia Pascoal O jardim 26 39 X X Portugees
  2019 Conan Osíris Telemóveis X X 15 51 Portugees
  2021 The Black Mamba Love is on my side 12 153 4 239 Engels
  2022 Maro Saudade, saudade 9 207 4 208 Portugees en Engels
  2023 Mimicat Ai coração 23 59 9 74 Portugees
  2024 Iolanda Grito 10 152 8 58 Portugees
Kleur Betekenis
Eerste plaats
Tweede plaats
Derde plaats
Laatste plaats
Gastland

In de periode 1964-2024. Punten gegeven in de halve finales zijn in deze tabellen niet meegerekend.

Gegeven door Portugal

bewerken
Plaats Land Punten
1   Spanje 259
2   Italië 246
3   Verenigd Koninkrijk 196
4   Duitsland 187
5   Frankrijk 172

Gegeven aan Portugal

bewerken
Plaats Land Punten
1   Frankrijk 238
2   Spanje 201
3   Zwitserland 165
4   Nederland 120
5   IJsland 87

Twaalf punten gegeven aan Portugal

bewerken
Aantal Land Wanneer
6   Frankrijk 1976, 1999, 2001, 2017 (j+t), 2024 (j)
4   Spanje 1993, 1994, 2017 (j+t)
3   Nederland 1993, 2017 (j+t)
2   IJsland 2017 (j+t)
  Israël 2017 (j+t)
  Litouwen 2017 (j+t)
  Noorwegen 1996, 2017 (t)
  Tsjechië 2017 (j), 2021 (j)
  Verenigd Koninkrijk 2017 (j), 2024 (j)
  Zwitserland 2017 (j+t)
1   Armenië 2017 (j)
  België 2017 (t)
  Cyprus 1996
  Duitsland 2017 (t)
  Finland 2017 (t)
  Georgië 2017 (j)
  Hongarije 2017 (j)
  Kroatië 2024 (j)
  Letland 2017 (j)
  Oostenrijk 2017 (t)
  Polen 2017 (j)
  San Marino 2017 (j)
  Servië 2017 (j)
  Slovenië 2017 (j)
  Turkije 1975
  Zweden 2017 (j)

(j) = vakjury; (t) = televoting

Twaalf punten gegeven door Portugal

bewerken

(Vetgedrukte landen waren ook de winnaar van dat jaar.)

Jaar Land Jaar Land Jaar Land Jaar Land
1975   Frankrijk 1989   Verenigd Koninkrijk 2005   Roemenië 2022   Spanje (j)
  Oekraïne (t)
1976   Verenigd Koninkrijk 1990   IJsland 2006   Oekraïne 2023   Australië (j)
  Oekraïne (t)
1977   Verenigd Koninkrijk 1991   Italië 2007   Oekraïne 2024   Zwitserland (j)
  Israël (t)
1978   Luxemburg 1992   Malta 2008   Oekraïne
1979   Israël 1993   Frankrijk 2009   Moldavië
1980   Italië 1994   Ierland 2010   Spanje
1981   Duitsland 1995   Noorwegen 2011   Spanje
1982   Duitsland 1996   Verenigd Koninkrijk 2012   Spanje
1983   Luxemburg 1997   Italië 2014   Oostenrijk
1984   Spanje 1998   Israël 2015   Italië
1985   Italië 1999   Duitsland 2017   Azerbeidzjan (j)
  Moldavië (t)
1986   België 2001   Frankrijk 2018   Estland (j)
  Spanje (t)
1987   Italië 2003   Spanje 2019   Nederland (j)
  Spanje (t)
1988   Zwitserland 2004   Spanje 2021   Bulgarije (j)
  Frankrijk (t)

(j) = vakjury; (t) = televoting

  NODES
3d 1
HOME 2
mac 1
os 25