Victor Weisskopf

Oostenrijks-Amerikaans natuurkundige

Victor Frederick (Viki) Weisskopf (Wenen, 19 september 1908Newton, 22 april 2002) was een in Oostenrijk geboren Amerikaans theoretisch natuurkundige. Hij voerde postdoctoraal werk uit met fysici als Werner Heisenberg, Erwin Schrödinger, Wolfgang Pauli en Niels Bohr. Gedurende de Tweede Wereldoorlog was hij betrokken bij het Manhattanproject in Los Alamos, later was hij een vurig verdediger van kernwapenbeheersing.

Victor Weisskopf
Victor Frederick Weisskopf
Victor Weisskopf
Algemene informatie
Land Cisleithanië, Verenigde Staten van Amerika
Geboortedatum 19 september 1908
Geboorteplaats Wenen
Overlijdensdatum 22 april 2002
Overlijdensplaats Newton
Werk
Beroep natuurkundige, kernfysicus, academisch docent
Werkveld kwantumelektrodynamica, kernfysica
Werkgever(s) Universiteit Leiden, University of Rochester, Los Alamos National Laboratory, Massachusetts Institute of Technology, CERN, Universiteit Leiden, ETH Zürich
Leerlingen John David Jackson, Murray Gell-Mann
Promovendi Murray Gell-Mann, Raymond Stora, John David Jackson, Kurt Gottfried, James Bruce French, David H. Frisch, Arthur Kerman, Kerson Huang, John Dirk Walecka
Studie
School/universiteit Georg-August-Universität Göttingen
Promotor Max Born, Eugene Wigner
Academische graad Doctor of Philosophy
Religie
Religie atheïsme
Familie
Kinderen Thomas E. Weisskopf
Broers en zussen Edith Weisskopf-Joelson, Walter Albert Weisskopf
Persoonlijk
Woonplaats Oostenrijk
Talen Engels
Diversen
Lid van Deutsche Akademie der Wissenschaften Leopoldina, Academie van Wetenschappen van de USSR, American Academy of Arts and Sciences, Académie des sciences, Duitse Academie van Wetenschappen in Berlijn, Pauselijke Academie voor de Wetenschappen, Russische Academie van Wetenschappen, National Academy of Sciences, American Physical Society, Beierse Academie van Wetenschappen en Geesteswetenschappen, Albert Einsteinmedaille
Deelnemer aan Manhattanproject
Prijzen en onderscheidingen Guggenheim Fellowship,[1] Orde van Verdienste voor Kunst en Wetenschap, honorary doctor of the University of Vienna,[2] Fellow of the American Physical Society, Albert Einsteinmedaille, Fellow of the American Academy of Arts and Sciences, Max Planck-medaille (1956), doctor honoris causa from the University of Lyon (1962),[3] doctor honoris causa from the University of Paris (1966),[4] Prix mondial Cino Del Duca (1972),[5] Oersted Medal (1976),[6] National Medal of Science (1979), Wolfprijs voor natuurkunde (1981),[7] Oostenrijkse Decoratie voor Wetenschap en Kunst (1981), J. Robert Oppenheimer Memorial Prize (1983), William Procter Prize for Scientific Achievement (1984), Enrico Fermi-prijs (1988),[8] NAS Public Welfare Medal (1991),[9] Joseph A. Burton Forum Award (1991)[10]
Nominaties Nobelprijs voor de Natuurkunde (1958),[11] Nobelprijs voor de Natuurkunde (1965)[11]
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie bewerken.

Biografie

bewerken

Weisskopf werd geboren in het joodse gezin van Emil en Martha Weisskopf. Hij promoveerde in 1931 in de natuurkunde aan de Universiteit van Göttingen. Later was hij werkzaam bij Bohr in diens Instituut voor Theoretische Fysica te Kopenhagen, waarbij Bohr ook zijn mentor was. Van 1934 tot 1936 was hij werkzaam op de ETH Zürich als assistent van Wolfgang Pauli. Eind jaren 1930 realiseerde hij zich, als jood, dat hij Europa moest verlaten voor het opkomende nationaalsocialisme. Bohr hielp hem bij het zoeken van een universitaire positie in de Verenigde Staten.

In de jaren dertig en veertig van de twintigste eeuw leverde Weisskopf belangrijke bijdragen aan de ontwikkeling van de kwantumtheorie, met name op het gebied van de kwantumelektrodynamica. Een van de weinige dingen waar hij later spijt van had, was zijn onzekerheid over zijn wiskundige kwaliteiten, die hem waarschijnlijk de Nobelprijs heeft gekost, omdat hij zijn bevindingen (die later correct bleken te zijn) over wat nu bekendstaat als de lambverschuiving niet publiceerde.

Van 1937 tot 1943 was hij hoogleraar natuurkunde aan de Universiteit van Rochester. In 1943 werd hij Amerikaans staatsburger. Na de Tweede Wereldoorlog trad hij toe tot de faculteit natuurkunde van het Massachusetts Institute of Technology, om uiteindelijk hoofd ervan te worden. Verder was hij mede-oprichter en bestuurslid van de Union of Concerned Scientists en diende als directeur-generaal van CERN van 1961 tot 1965. Daarnaast was hij president van de American Physical Society in 1960/61 en president van de American Academy of Arts and Sciences van 1976 tot 1979.

Erkenning

bewerken

In 1956 werd Weisskopf onderscheiden met de Max Planck-medaille, alsmede met de Prix mondial Cino Del Duca in 1972, de Oersted-medaille (1976), de National Medal of Science (1980), de Wolfprijs (1981), de Albert Einsteinmedaille (1984), de Enrico Fermi-prijs (1988) en de Public Welfare Medal van de National Academy of Sciences (1991). Hij werd in 1975 door Paus Paulus VI benoemd tot het zeventigman tellende Pauselijke Academie voor de Wetenschappen en in 1981 leidde hij een team van vier wetenschappers gestuurd door Paus Johannes Paulus II om te praten met president Ronald Reagan over de noodzaak om het gebruik van kernwapens te verbieden.

  NODES
Note 1
Project 3