Zuhal Demir
Zuhal Demir (Genk, 2 maart 1980)[2] is een Belgische politica voor N-VA. Sinds oktober 2019 is ze minister in de Vlaamse regering.
| Zuhal Demir | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Zuhal Demir in 2021
| ||||
| Geboren | 2 maart 1980 | |||
| Kieskring |  Limburg
| |||
| Regio |  Vlaanderen
| |||
| Land |  België
| |||
| Partij | N-VA | |||
| Vlaams minister van Onderwijs, Werk en Justitie | ||||
| Aangetreden | 30 september 2024 | |||
| Regering | Diependaele | |||
| Voorganger | Zichzelf (Justitie) Ben Weyts (Onderwijs) Jo Brouns (Werk) | |||
| Vlaams minister van Omgeving, Justitie, Toerisme en Energie | ||||
| Aangetreden | 2 oktober 2019 | |||
| Einde termijn | 30 september 2024 | |||
| Regering | Jambon | |||
| Voorganger | Koen Van den Heuvel (Omgeving) Lydia Peeters (Energie) Ben Weyts (Toerisme) | |||
| Opvolger | Zichzelf (Justitie) Jo Brouns (Omgeving) Melissa Depraetere (Toerisme en Energie) | |||
| Federaal staatssecretaris voor Armoedebestrijding, Gelijke Kansen, Personen met een beperking, Grootstedenbeleid en Wetenschapsbeleid | ||||
| Aangetreden | 24 februari 2017 | |||
| Einde termijn | 9 december 2018 | |||
| Regering | Michel I | |||
| Toegevoegd aan | Jan Jambon | |||
| Voorganger | Elke Sleurs | |||
| Opvolger | Kris Peeters (als minister van Armoedebestrijding, Gelijke Kansen en Personen met een beperking) Denis Ducarme (als minister van Grootstedenbeleid) Sophie Wilmès (als minister van Wetenschapsbeleid) | |||
| Andere functies | ||||
| 2010-2017 | Volksvertegenwoordiger[1] | |||
| 2013-2015 | Districtsraadslid Antwerpen | |||
| 2013-2015 | Districtsvoorzitter Antwerpen | |||
| 2018-2019 | Volksvertegenwoordiger | |||
| 2019-heden | Gemeenteraadslid Genk | |||
| 2019-heden | Vlaams minister van Omgeving, Justitie, Toerisme en Energie | |||
| 2024 | Vlaams Parlementslid | |||
| http://www.zuhaldemir.be/ | ||||
| ||||
Biografie
bewerkenZuhal Demir werd geboren in Genk in een Koerdisch[3] gezin van gastarbeiders. Ze is alevitisch (een spirituele stroming binnen de islam) opgevoed maar is zelf niet praktiserend.[4][5] Ze werd geboren met de Turkse nationaliteit, maar deze heeft ze in 2017 laten intrekken.[6]
Studies
bewerkenNa haar middelbare studies Latijn-Grieks op het Lyceum Genk ging ze in 1998 rechten studeren aan Katholieke Universiteit Leuven waar ze in 2003 afstudeerde als licentiaat in de rechten. Nadien behaalde ze ook nog een master in sociaal recht aan de VUB. In 2004 werd ze actief in een internationaal advocatenkantoor in Antwerpen, als advocate gespecialiseerd in arbeidsrecht.
Parlementslid
bewerkenBij de federale verkiezingen van juni 2010 stond zij voor de eerste maal op de lijst in de kieskring Antwerpen voor de N-VA. Ze werd verkozen en behaalde als vierde op de lijst 10.248 voorkeurstemmen. In de Kamer werd Demir onder meer lid van de commissie Sociale Zaken.
Districtsvoorzitster
bewerkenBij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2012 werd Demir voor de N-VA-lijst in het district Antwerpen als de nieuwe districtsvoorzitter gekozen. Deze functie oefende ze van begin januari 2013 tot eind december 2015 uit. Het districtscollege werd gevormd door de partijen N-VA, Groen en Open Vld. Bij de federale verkiezingen van mei 2014 werd ze herkozen in de Kamer, ditmaal met 19.473 voorkeurstemmen. Toen ze als staatssecretaris aantrad, werd haar mandaat van Kamerlid vanaf februari 2017 onderbroken.
Voorzitster van de raad van bestuur van het Agentschap Integratie en Inburgering
bewerkenEind 2013 werd ze door de Vlaamse regering-Peeters II benoemd tot voorzitster van de raad van bestuur van het nieuwe Agentschap Integratie en Inburgering. Ze bleef dit tot in 2017.
In februari 2015 lokte ze controverse uit met een fotoshoot voor P-Magazine in het Parlement.[7]
Begin 2016 verhuisde ze om familieredenen terug naar Genk waardoor ze ontslag moest nemen als voorzitter van de Antwerpse districtsraad.[8] In Antwerpen werd ze op 1 januari 2016 als districtsvoorzitter opgevolgd door toenmalig schepen Paul Cordy. Cordula Van Winkel werd de nieuwe schepen in het college.[9] In 2016 nam ze deel aan de documentairereeks Terug naar eigen land, waarin haar uitgesproken mening over de vluchtelingenstroom de aandacht trok.[10]
Staatssecretaris voor Armoedebestrijding, Gelijke Kansen, Personen met een beperking, Grootstedenbeleid en Wetenschapsbeleid
bewerkenOp 24 februari 2017 werd ze staatssecretaris voor Armoedebestrijding, Gelijke Kansen, Personen met een beperking, Grootstedenbeleid en Wetenschapsbeleid. Ze volgde partijgenote Elke Sleurs op, die ontslag nam om zich volledig te kunnen toeleggen op haar lijsttrekkerschap in Gent bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018.[11]
In 2017, tijdens haar mandaat in de regering, werd ze moeder.[12]
Gemeenteraadslid in Genk
bewerkenTijdens de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018 was ze lijsttrekker, en kandidaat-burgemeester, voor de N-VA in Genk. De partij haalde meer dan 27 procent van de stemmen en werd de op een na grootste in de gemeenteraad, maar belandde in de oppositie.[13] Begin 2019 werd Demir gemeenteraadslid van de stad.
Demirs mandaat als staatssecretaris eindigde op 9 december 2018 met de val van Michel I. Hierdoor nam ze haar mandaat in de Kamer van volksvertegenwoordigers opnieuw op.
Vlaams Minister van Omgeving, Justitie, Toerisme en Energie
bewerken
In mei 2019 trok ze de Limburgse lijst bij de federale verkiezingen.[14] Demir werd herkozen in de Kamer met 61.444 voorkeurstemmen en zat er tot oktober 2019. Op 2 oktober werd ze lid van de Vlaamse regering-Jambon en kreeg er de bevoegdheden Omgeving, Justitie en Handhaving, Toerisme en Energie. In deze hoedanigheid kreeg ze te maken met belangrijke dossiers, waaronder de overbemesting en het Mestactieplan, de stikstofproblematiek, het Ventilus-project en de spreiding van de geluidshinder van de luchthaven van Zaventem.
In 2022 weigerde ze de vergunning voor een illegaal uitgebate slipschool van de federale politie in het Hellebos.[15] In januari 2023 engageerde ze zich om tot het uiterste te gaan om de Zeeparkduinen te vrijwaren van verkaveling.[16]
Als klimaatminister van de N-VA werd haar obstructie verweten inzake Europese samenwerking omdat ze Belgische beslissingen tegenhield.[17] Ze was ook niet aanwezig op de COP-top in Dubai, die ze "een show zonder veel bijdrage" noemde.[18] Daarnaast werd Vlaanderen veroordeeld in de Klimaatzaak, een burgerinitiatief, dat de verschillende Belgische overheden, behalve de Waalse, in gebreke stelde in haar zorgplicht voor de bevolking door een gebrek aan adequate klimaatmaatregelen. Demir tekende cassatie aan, omdat de normen in het vonnis zwaarder zijn dan wat Europa oplegt. Ze zag ook geen draagvlak voor de opgelegde maatregelen en noemde de uitspraak schadelijk voor de economie. Bovendien hekelde ze het feit dat een Franstalige rechter Vlaanderen normen oplegde.[19] Sommige politieke tegenstanders zagen daarom vooral een communautaire agenda in Demirs klimaataanpak.[20]
Bij de Vlaamse verkiezingen van 9 juni 2024 was Demir lijsttrekker in Limburg en werd ze met ruim 65.000 voorkeurstemmen verkozen in het Vlaams Parlement.[21] Op 30 september 2024 werd ze in de regering-Diependaele opnieuw Vlaams minister, ditmaal met de bevoegdheden Onderwijs, Werk en Justitie.
Eretekens
bewerken- 2019: Commandeur in de Orde van Leopold II.[22] In 2023 werd de titel ingetrokken, op haar eigen verzoek.[23]
Externe link
bewerken- ↑ Fiche Zuhal Demir; Kamer van volksvertegenwoordigers
- ↑ Zuhal Demir - N-VA-Kamerlid & voorzitter van het district Antwerpen. zuhaldemir.be.
- ↑ Zuhal Demir wil af van de Turkse nationaliteit. deredactie.be (4 augustus 2017). Geraadpleegd op 18, oktober 2017.
- ↑ Leven na Leuven: juriste en parlementslid Zuhal Demir, Campuskrant KUL, 24 mei 2016
- ↑ Jeroen Denaeghel, “Laurette Onkelinx is mijn ergste vijand.” (5 april 2016). Geraadpleegd op 18 oktober 2017.
- ↑ Zuhal Demir: “Sommige van onze politici doen zelfs hun legerdienst in Turkije. Dat is toch ongelofelijk?”. www.demorgen.be. Geraadpleegd op 20 november 2018.
- ↑ N-VA-Kamerlid Zuhal Demir poseert voor P-Magazine: "Historisch"; De Morgen; 26 februari 2015
- ↑ Zuhal Demir officieel inwoner van Genk. Het Belang van Limburg (13 februari 2016). Geraadpleegd op 19 februari 2016.
- ↑ Cordula Van Winkel (N-VA) nieuwe districtsschepen. Het Laatste Nieuws (15 december 2016). Geraadpleegd op 19 februari 2016.
- ↑ We kunnen op zee of in Syrië sterven. VIER (16 maart 2016). Gearchiveerd op 25 augustus 2016. Geraadpleegd op 30 juli 2016.
- ↑ Zuhal Demir legt eed af bij de koning en wil "weg van slachtofferverhaal". Het Laatste Nieuws (24 februari 2017). Geraadpleegd op 24 februari 2017.
- ↑ Zuhal Demir bevallen van dochtertje. De Standaard (9 december 2017). Geraadpleegd op 12 juni 2018.
- ↑ Zuhal Demir naar oppositie in Genk, De Morgen, 15 oktober 2018.
- ↑ Peumans kwaad over Limburgse N-VA-lijst. De Standaard (23 januari 2019). Geraadpleegd op 23 januari 2019.
- ↑ Definitief geen slipschool in Kampenhout, minister weigert vergunning, VRT, 3 maart 2022
- ↑ Minister Demir wil “tot het uiterste gaan” voor één van laatste stukken duin aan onze kust: “Desnoods kopen we de gronden zelf”, Het Nieuwsblad, Daron Mertens, 13 januari 2023
- ↑ Vermeylen, Kamiel, N-VA blokkeert Belgische beslissingen in Europa: 'Dit kan Vlaanderen schaden'. Knack (15 maart 2023). Geraadpleegd op 19 december 2023.
- ↑ NWS, VRT, Misschien onderhandelingen leiden, zéker lobbyen voor groene industrie: dit gaan de 5 Belgische ministers doen op klimaattop. vrtnws.be (30 november 2023). Geraadpleegd op 19 december 2023.
- ↑ NWS, VRT, Vlaams minister Demir (N-VA) tekent cassatieberoep aan tegen uitspraak in klimaatzaak: "Vooral principiële kwestie". vrtnws.be (1 december 2023). Geraadpleegd op 19 december 2023.
- ↑ NWS, VRT, Groen-covoorzitter Nadia Naji: "Demir blokkeert klimaatplan om communautaire agenda door te duwen". vrtnws.be (4 november 2023). Geraadpleegd op 19 december 2023.
- ↑ Zuhal Demir (N-VA) geen kandidaat om Vlaams minister-president te worden: "Voor verkiezingen gezegd en zeg ik erna ook", VRT NWS, 15 juni 2024.
- ↑ Koninklijk besluit van 23 juni 2019
- ↑ Koffiekamer Vlaams Parlement serveert geen alcohol meer. De Standaard (13 februari 2023). Geraadpleegd op 20 februari 2023.
| Voorganger: Chris Anseeuw |
Districtsvoorzitster van Antwerpen 2013-2015 |
Opvolger: Paul Cordy |
| Voorganger: Elke Sleurs |
Staatssecretaris van Armoedebestrijding 2017-2018 |
Opvolger: Kris Peeters |
| Voorganger: Elke Sleurs |
Staatssecretaris van Gelijke Kansen 2017-2018 |
Opvolger: Kris Peeters |
| Voorganger: Elke Sleurs |
Staatssecretaris van Personen met een Beperking 2017-2018 |
Opvolger: Kris Peeters |
| Voorganger: Elke Sleurs |
Staatssecretaris van Wetenschapsbeleid 2017-2018 |
Opvolger: Sophie Wilmès |
| Voorganger: Lydia Peeters |
Vlaams minister van Energie 2019-2024 |
Opvolger: Melissa Depraetere |
| Voorganger: Ben Weyts |
Vlaams minister van Toerisme 2019-2024 |
Opvolger: Melissa Depraetere |
| Voorganger: Koen Van den Heuvel |
Vlaams minister van Omgeving 2019-2024 |
Opvolger: Jo Brouns |
| Vlaams minister van Justitie 2019-heden |