auga
auga, v
- Ontleend aan het Oudnoordse zelfstandige naamwoord auga dat van het Protogermaanse zelfstandige naamwoord [[*augô#Protogermaans|*augô]] komt
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | auga | augað | augu | augun |
genitief | auga | augans | augna | augnanna |
datief | auga | auganu | augum | augunum |
accusatief | auga | augað | augu | augun |
auga, o
- (anatomie) oog
- «Allra augu beinast að Vín»
- Alle ogen zijn gericht op Wenen
- «Allra augu beinast að Vín»
- (meteorologie) oog van de orkaan of storm
- (spel) oog (punt op een dobbelsteen)
- oog van een naald
- de vlek in een ei
- [1]: skynfæri
auga
- au·ga
- Afkomstig van het Oudnoordse woord auga
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | auga | auga | augo | augo |
auga, o
- [1-3]: auge
auga
- nominatief bepaald onzijdig enkelvoud van auga
auga
- nominatief bepaald onzijdig meervoud van auge
- au·ga
o [zwak] |
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | auga | augat | augu | augun |
genitief | auga | augans | augna | augnanna |
datief | auga | auganu | augum | augunum |
accusatief | auga | augat | augu | augun |
auga, o