ho

Nederlands

ho!

uitroep die iets tot staan wil brengen.
- "Ho!" riep hij luid, toen hij zag dat de kinderen het pas ingezaaide grasveld over wilden steken.
▸ Ho, ho dat hadden we niet met elkaar afgesproken…^[2]

boem is ho
ga door totdat je niet verder kunt; let zelf op dat je niet te ver doorgaat

Het woord ho staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

84 %	van de Nederlanders;
58 %	van de Vlamingen.^[3]

ho o

ho

(scheepvaart) een uitroep om aandacht te verkrijgen.
«Sail ho!»
Hijs de zeilen!

ho

hoer, prostituee
«He even accused her on the air of being a nappy-headed ho.»
Hij beschuldigde haar er zelfs in zijn programma van een hoer met vieze haren te zijn.

ho

een bespottelijke uitroep
«Ho, ho, der fikk du høre sannheten!»
Ho, ho, daar heb je de waarheid te horen gekregen!

ho

(3e persoon enkelvoud nominatief vrouwelijk), (voor vrouwelijke personen en woorden met vrouwelijk genus) zij
«Mor mi sa at ho skulle gjere det.»
Mijn moeder zei dat ze het zou doen.
(3e persoon enkelvoud accusatief vrouwelijk), (voor vrouwelijke personen en woorden met vrouwelijk genus) haar
«Eg ser ho.»
Ik zie haar.

getal / respect	pers.	genus	onderwerp (nominatief)	nld.	voorwerp (accusatief)	nld.
enkelvoud	1^e		eg	ik	meg	mij
	2^e		du	jij	deg	jou
	3^e	m	han	hij	han ( honom )	hem
		v	ho	zij	ho / henne	haar
		o	det	het	det	het
meervoud	1^e		vi	wij	oss	ons
	2^e		de	jullie	dykk	jullie
	3^e		dei	zij	dei	hen
beleefdheidsvorm	2^e		De	u	Dykk	u