hundr

Oudnoords

m [sterk-a]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	hundr	hundrinn	hundar	hundarnir
genitief	hunds	hundsins	hunda	hundanna
datief	hundi	hundinum	hundum	hundunum
accusatief	hund	hundinn	hunda	hundana

Zelfstandig naamwoord

hundr, m

1. (roofdieren) hond, Canis lupus familiaris 

Synoniemen

• garmr
• rakki