inferno
- in·fer·no
- Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘hel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1874 [1] [2][3]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | inferno | inferno's |
verkleinwoord | - | - |
het inferno o
- hel, oord van helse verschrikkingen
1. hel, oord van helse verschrikkingen
- Het woord inferno staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "inferno" herkend door:
91 % | van de Nederlanders; |
91 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "inferno" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ inferno op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- IPA: /in.ˈfɛr.no/
- in·fer·no
enkelvoud | meervoud |
---|---|
inferno | inferni |
inferno m
- [1]: paradiso
- Zie Wikipedia voor meer informatie. (in het Italiaans)
- in·fer·no
- Afkomstig van het Italiaanse woord inferno zn , naar Inferno zn , de naam van de hel in het gedicht "Divina Commedia" van de Italiaanse schrijver Dante Alighieri (1265–1321), afkomstig van het Laatlatijnse woord infernus zn (Nederlands: hel zn )
Naar frequentie | 25895 |
---|
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | inferno | infernoet | inferno infernoer |
infernoa infernoene |
genitief | infernos | infernoets | infernos infernoers |
infernoas infernoenes |
inferno, o
- (religie) hel
- (mythologie) onderwereld
- (figuurlijk) een vreselijke plaats, gekenmerkt door vernietiging of lawaai
- [3]: lydinferno zn
- [1]: dødsrike zn
- [2]: underverden zn
- [1-3]: infernalsk zn
- Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie. (in het Noors)
inferno
- nominatief onbepaald onzijdig meervoud van inferno
- in·fer·no
- Afkomstig van het Italiaanse woord inferno zn , naar Inferno zn , de naam van de hel in het gedicht "Divina Commedia" van de Italiaanse schrijver Dante Alighieri (1265–1321), afkomstig van het Laatlatijnse woord infernus zn (Nederlands: hel zn )
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | inferno | infernoet | inferno | infernoa |
inferno, o
- (religie) hel
- (mythologie) onderwereld
- (figuurlijk) een vreselijke plaats, gekenmerkt door vernietiging of lawaai
- (sport) in een wedstrijd: het aanwenden van enorme kansen en situaties
- [1-3]: infernalsk zn
inferno
- nominatief onbepaald onzijdig meervoud van inferno