klokka
- klok·ka
Naar frequentie | 734 |
---|
klokka, v
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van klokke
- klok·ka
klokka
- onbepaalde wijs, tweede vorm naast klokke, zie aldaar
klokka
klokka
- gebiedende wijs van klokka
klokka
klokka
- gebiedende wijs van klokke
klokka, v
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van klokke
- like før klokka sju
net voor 7 uur
- klok·ka
stamtijd | |||
---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
tegenwoordige tijd |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
klokka |
klokkar |
klokkaði |
klokkat |
Klasse 1 zwak | volledig |
klokka
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | klokka | klokkur | ||
genitief | klokku | klokkna | ||
datief | klokku | klokkum | ||
accusatief | klokku | klokkur |
klokka, v