liberare

Latijn

Werkwoord

Woordherkomst en -opbouw

Van liber (vrij).

stamtijd
infinitief	1e pers. enk. ind. praes. act.	1e pers. enk. ind. perf. act.	supinum
liberare	lībĕrō	liberavi	liberatum
eerste vervoeging	volledig

lībĕrāre

1. bevrijden, vrijlaten (uit slavernij, gevangenis, ...);
2. vrijmaken (van voorwerpen);
3. bevrijden, vrijmaken (vaak met ex of ab + ablatief);
4. (van belasting) ontslaan;
5. vrijspreken (van: + genitief of ablatief);
6. (uit iemands ogen of zicht) verdwijnen (oculos liberare), vrij uitzicht verschaffen (templa liberare);
7. opheffen (obsidionem urbis liberare);
8. (een belofte) vervullen (fidem suam liberare), (schulden) regelen (nomina liberare);

Verwijzingen

• s.v. lībĕro, in
  J.B. Kan - H.P. Schröder
  (ed.), Latijnsch-Nederlandsch Woordenboek, Utrecht, 1864, p. 299.

Spaans

Werkwoord

vervoeging van
liberar

liberare

1. aanvoegende wijs eerste persoon enkelvoud toekomende tijd (futuro) van liberar
2. aanvoegende wijs derde persoon enkelvoud toekomende tijd (futuro) van liberar