• lo·rentz·kracht
  • eponiem, samenstelling van  Lorentz en  en  kracht zn , naar de de 19e-eeuwse Nederlandse natuurkundige H.A. Lorentz   die deze kracht in 1895 voor het eerst volledig beschreef; in de betekenis van ‘natuurkundige kracht’ voor het eerst aangetroffen in 1953 [1] [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord lorentzkracht -
verkleinwoord - -

de lorentzkrachtv / m

  1. (natuurkunde) kracht die een bewegende elektrische lading ondervindt in een magnetisch veld
  NODES