majeur

Nederlands

Uitspraak

• zn: Geluid:  majeur    (hulp, bestand)
  • IPA: / maˈʒør / (2 lettergrepen)
• bn: Geluid:  majeur    (hulp, bestand)
  • IPA: / maˈjør / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• ma·jeur

Woordherkomst en -opbouw

• zn: van Frans  majeur zn , in de betekenis van ‘grotetertstoonschaal’ voor het eerst aangetroffen in 1872
• bn: via Frans  majeur bn  (groter, grootste) van Latijn  maior bn 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	majeur	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de majeur v / m

1. (muziek) toonsoort met een opgeruimd karakter

   • Na deze ernstige passage, eindigt het stuk in majeur. 

2. (muziek) “grote afstand” in de benaming van bepaalde intervallen, akkoorden en toonladders, vaak als eerste deel van een samenstelling met het terts-interval of als tweede deel van een samenstelling met een toonsoort

   • Een terts is een interval dat: “groot” (majeur), “klein” (mineur), “overmatig” of “verminderd” kan zijn. 
   • Een grotetertstoonladder, een majeurtoonladder, heeft als derde toon een “grote terts.” 
   • Een groot akkoord, een majeurakkoord, heeft minimaal het interval “grote terts.” 

Synoniemen

• grotertertstoonaard, grotetertstoonladder, grotetertstoonschaal, grotetertstoonsoort

Antoniemen

• kleinetertstoonaard, kleinetertstoonladder, kleinetertstoonschaal, kleinetertstoonsoort, mineur

Verwante begrippen

• akkoord, grondtoon, interval, leidtoon, slottoon, stamtoon, tonica

Hyponiemen

   

A-majeur As-majeur Ases-majeur Aïs-majeur B-majeur Bes-majeur Beses-majeur Bis-majeur C-majeur Ces-majeur Cis-majeur D-majeur Des-majeur Deses-majeur Dis-majeur E-majeur Es-majeur Eses-majeur Eïs-majeur F-majeur Fes-majeur Fis-majeur G-majeur Ges-majeur Gis-majeur

Afgeleide begrippen

• majeurakkoord, majeurtoonaard, majeurtoonladder, majeurtoonschaal, majeurtoonsoort, majoraat, majorist

Vertalingen

    1. majeur   

Duits: Dur (de) Engels: major (en) Frans: majeur (fr)

Tsjechisch: dur (cs) o, durový (cs) Slowaaks: dur (sk) o

	stellend
onverbogen	majeur
verbogen	majeure
partitief	majeurs

Bijvoeglijk naamwoord

majeur

1. met veel omvang

   ▸ Shell is een Brits bedrijf en in de Londense City worden majeure aandeelhouders als Third Point serieus genomen.

2. van grote betekenis

   ▸ Koopkrachtverlies belooft een majeure rol te gaan spelen in de komende Franse presidentsverkiezingen.

Synoniemen

• [1] groot, veelomvattend
• [2] beduidend, belangrijk, gewichtig

Verwante begrippen

• force majeure

Gangbaarheid

• Het woord majeur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "majeur" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
90 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Frans

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
majeur	le majeur	majeurs	les majeurs

Zelfstandig naamwoord

majeur m

1. meerderjarige
2. middelvinger
3. (muziek) majeurtoonaard, majeurakkoord

Synoniemen

• [2] médius

Antoniemen

• [3] mineur

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	majeur	majeurs
vrouwelijk	majeure	majeures

Bijvoeglijk naamwoord

majeur

1. belangrijker, groter, meerderjarig