mine

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  mine    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈminə / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• mi·ne

Woordherkomst en -opbouw

• [A] via Middelnederlands mine van Frans mine
• [B] van Latijn  mina zn  en Oudgrieks μνᾶ (mna), vergelijk Hebreeuws  מָנֶה zn  (manee) en Oegaritisch 𐎎𐎐 (mn)

[A]	enkelvoud	meervoud
naamwoord	mine	mines
verkleinwoord	-	minekes

Zelfstandig naamwoord

[A] de mine v [A] mine

1. gelaatsuitdrukking

Typische woordcombinaties

• mine maken
  schijn aannemen iets te gaan doen, aanstalten maken

∗ Gisteren bijv. is een ballet gevallen; onder een majestueux stilzwijgen ging 't gordijn neer en niet één persoon maakte mine de stilte te verbreken.

[B]	enkelvoud	meervoud
naamwoord	mine	mines
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

[B] de mine v

1. (geschiedenis) (eenheid) gewicht in de ordegrootte van een pond, een halve kilogram zoals in de oudheid gebruikt in Griekenland en het Midden-Oosten; vaak een zestigste van een talent en weer onderverdeeld in 60 drachmen of sjekel
2. (geschiedenis) (eenheid) munteenheid met de waarde van rond een pond, een halve kilogram, in zilver, zoals in de oudheid gebruikt in Griekenland en het Midden-Oosten

Gangbaarheid

• Het woord 'mine' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  mine (VS)    (hulp, bestand)

enkelvoud	meervoud
mine	mines

Zelfstandig naamwoord

mine

1. mijn

vervoeging
onbepaalde wijs	to  mine
he/she/it	mines
verleden tijd	mined
voltooid deelwoord	mined
onvoltooid deelwoord	mining
gebiedende wijs	mine

Werkwoord

mine

1. delven

	enkelvoud		meervoud
	bijvoeglijk	zelfstandig	bijvoeglijk	zelfstandig
1e persoon	my	mine	our	ours
2e persoon (archaïsch)	thy	thine	-	-
2e persoon	your	yours	your	yours
3e persoon (mannelijk)	his	his	their	theirs
3e persoon (vrouwelijk)	her	hers
3e persoon (onzijdig)	its	its

Bezittelijk voornaamwoord

mine

1. de/het mijne, van mij

Middelengels

Persoonlijk voornaamwoord

mine

1. genitief van I

Schrijfwijzen

• min

Bezittelijk voornaamwoord

mine

1. mijn

Schrijfwijzen

• min

Middelnederlands

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Oudfrans

Zelfstandig naamwoord

mine v

1. mijn

Schrijfwijzen

• minne

Verwijzingen

• gtb.inl.nl - Instituut voor de Nederlandse taal

Bezittelijk voornaamwoord

mine

1. nominatief enk vrouwelijke vorm van mijn
2. accusatief enk vrouwelijke vorm van mijn
3. nominatief meervoudsvorm van mijn
4. accusatief meervoudsvorm van mijn

Nedersaksisch

Bezittelijk voornaamwoord

mine

1. vrouwelijke vorm van mien

Noors

Woordafbreking

• mi·ne

Bezittelijk voornaamwoord

mine mv

1. mijn

Synoniemen

• min m/v
• mi v
• mitt o

Nynorsk

Woordafbreking

• mi·ne

Bezittelijk voornaamwoord

mine mv

1. mijn

Synoniemen

• min m
• mi v
• mitt o

Schots

Uitspraak

• IPA: /məin/

Persoonlijk voornaamwoord

mine

1. genitief van I

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /mɪnɛ/

Woordafbreking

• mi·ne

Werkwoord

mine

1. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van het perfectieve werkwoord minout