naamwoord van handeling
zelfstandig bijvoeglijk
opbaggeren opbaggerend
- opgebaggerd


  • op·bag·ge·ren
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
opbaggeren
baggerde op
opgebaggerd
zwak -d volledig

opbaggeren

  1. overgankelijk iets uit de modder op de bodem van een water naar boven halen
    • Er werd een stuk van een mammoetskelet opgebaggerd. 
  NODES