• opp·kla·rin·ga
  • Noorse zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel opp- en met het achtervoegsel -ing met de woorduitgang -a
Naar frequentie zeldzaam

oppklaringa

  1. nominatief bepaald vrouwelijk enkelvoud van oppklaring


  • opp·kla·rin·ga
  • Nynorske zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel opp- en met het achtervoegsel -ing met de woorduitgang -a

oppklaringa

  1. nominatief bepaald vrouwelijk enkelvoud van oppklaring
  NODES