oppklaringa
- opp·kla·rin·ga
- Noorse zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel opp- en met het achtervoegsel -ing met de woorduitgang -a
Naar frequentie | zeldzaam |
---|
oppklaringa
- nominatief bepaald vrouwelijk enkelvoud van oppklaring
- oppklaringen zn , m
- opp·kla·rin·ga
- Nynorske zelfstandignaamwoordsvorm met het voorvoegsel opp- en met het achtervoegsel -ing met de woorduitgang -a
oppklaringa
- nominatief bepaald vrouwelijk enkelvoud van oppklaring