oprukken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  oprukken    (hulp, bestand)
• IPA: /'ɔprʏkə(n)/

Woordafbreking

• op·ruk·ken

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  op  en  rukken ww 

Werkwoord

oprukken

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
oprukken	rukte op	opgerukt
zwak -t	volledig

1. je verplaatsen in de gewenste richting

   • Vanaf positie 7 bleef Verstappen oprukken, helemaal naar positie 2 achter wedstrijdleider en racewinnaar Lewis Hamilton, bij wie hij als enige geen moment in de buurt kon blijven. Die tweede plaats was uiteindelijk een beetje boven zijn huidige stand, wat Verstappen ook moet hebben beseft. Want natuurlijk kwam Sebastian Vettel, die even opgehouden werd door Verstappens ploegmaat Ricciardo en vroeg naar binnen moest, uiteindelijk nog langszij.  

2. (militair) van militairen: zich verplaatsen in de richting van de vijand, aanvallen, opmarcheren, optrekken

   • Snel oprukken naar Rusland? Vergeet het maar.  

3. (figuurlijk) van iets dat zich steeds meer uitbreidt

   • De zwijnen rukken steeds verder op. Koppels worden al gesignaleerd in de dorpen Kloosterhaar, Sibculo en Westerhaar.  

4. (pejoratief) weggaan, oplazeren, opstappen

Gangbaarheid

• Het woord oprukken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oprukken" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.