ren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ren    (hulp, bestand)
• IPA: / rɛn / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /rɛn/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /rɛn/

Woordafbreking

• ren

Woordherkomst en -opbouw

• zn: in de betekenis van ‘kippenloop’ aangetroffen vanaf 1540
• ww:  rennen ww  zonder de uitgang -en

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ren	rennen
verkleinwoord	rennetje	rennetjes

Zelfstandig naamwoord

de ren v / m

1. (veeteelt) verblijf voor kippen

Afgeleide begrippen

• kippenren

Verwante begrippen

• kooi, loop, stal

[B] ren m

1. (sport) (meestal in meervoud) een snelheidsproef op de weg of in het terrein

   • Een snelheidsproef in de lucht of het water noemt men nooit een ren of rennen. 

Synoniemen

• race, rennen, wedstrijd

Afgeleide begrippen

• autorennen, motorrennen, paardenrennen, renbaan, renbode, wedren, wegrennen, wielrennen

Verwante begrippen

• competitie, eindstreep, finish, kampioenschap, meet, spelen, start, winnaar

Werkwoord

vervoeging van
rennen

ren

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rennen
   

   • Ik ren. 

2. gebiedende wijs van rennen
   

   • Ren! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rennen
   

   • Ren je? 

   ▸ Ik heb vaak haast en ren door het leven.

Vertalingen

    1. een kippenverblijf   

Duits: Auslauf (de) m Engels: run (en)

Frans: parquet d'élevage (fr) m

    2. een snelheidsproef op de weg of in het terrein   

Duits: Rennen (de) o Engels: run (en)

Frans: course (fr) m

Gangbaarheid

• Het woord ren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Catalaans

Zelfstandig naamwoord

ren m

1. (evenhoevigen) rendier

Interlingua

Zelfstandig naamwoord

ren

1. (evenhoevigen) rendier

Latijn

Zelfstandig naamwoord

ren m

1. (anatomie) nier

Marshallees

Zelfstandig naamwoord

ren

1. drank
2. water

Synoniemen

• aiboj

Pools

Periodiek systeem der elementen (pol)
H He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba * Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra ** Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Fl Lv ↓ * La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu ** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr

Uitspraak

• IPA: /rɛn/

Zelfstandig naamwoord

ren m

1. (evenhoevigen) rendier
2. (scheikunde), (element) Re, renium

Verbuiging

[1]	enkelvoud	meervoud
nominatief	ren	reny
genitief	rena	renów
datief	renowi	renom
accusatief	rena	reny
instrumentalis	renem	renami
locatief	renie	renach
vocatief	renie	reny

Roemeens

Zelfstandig naamwoord

ren m

1. (evenhoevigen) rendier

Turks

Zelfstandig naamwoord

ren

1. (evenhoevigen) rendier

Vietnamees

Zelfstandig naamwoord

ren

1. kant (vorm van vlechtwerk)

Zweeds

Uitspraak

• Geluid:  ren    (hulp, bestand)

Naar frequentie	1254

rens	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	ren	renen	renar	renarna
genitief	rens	renens	renars	renarnas

Zelfstandig naamwoord

ren, g

1. (evenhoevigen) rendier

stellend	vergrotend	overtreffend
ren	renare	renast

Bijvoeglijk naamwoord

ren

1. schoon