stoten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  stoten    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• sto·ten

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘een duw geven, schokken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
stoten	stootte verouderd: stiet	gestoten
gemengd klasse 7 zwak -t	volledig

Werkwoord

stoten

1. overgankelijk met een korte snelle beweging (weg)duwen

   • De opspringende hond stootte hem van zijn krukje. 

Hyponiemen

   

aanstoten afstoten doorstoten instoten kogelstoten neerstoten omstoten omverstoten openstoten opstoten terugstoten toestoten uitstoten verstoten wegstoten

Afgeleide begrippen

   

stootbal stootbalk stootband stootbeitel stootberg stootblok stootbord stootduiken stootgaren stoothaak stoothoek stootionisatie stootjuk stootkant stootkar stootkracht stootkussen stootoever stootplaat stootrand stoots stootslag stoottand stoottoon stootvast stootvlak stootvoeg stootvogel stootwapen stootwil stootzaag stootzak stoter stotig

• stotteren

Vertalingen

    1. met een korte snelle beweging (weg)duwen   

Duits: stoßen (de) Engels: bump (en), butt (en), thrust (en) Frans: pousser (fr)

Oudnoords: hnjóða Spaans: empujar (es)

Zelfstandig naamwoord

de stoten mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord stoot

Gangbaarheid

• Het woord stoten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stoten" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.