timen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  timen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈtɑjmə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• ti·men

Woordherkomst en -opbouw

• [1] van Engels  time ww 
• [2] gevormd uit Engels  time zn  met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
timen	timede	getimed
zwak -d	volledig

Werkwoord

timen

1. overgankelijk een tijdstip of de tijdsduur van een bezigheid bewust kiezen

   • Ik heb goud hoog op mijn lijstje staan als beleggingsverrassing voor dit jaar, maar het is vooralsnog lastig te timen. Ik verwacht dat er ergens dit jaar een instapmoment komt. 
   • Ik had story-boards, maar bij elke achtervolging moet je uitmeten of een straat lang genoeg is voor een muziekfragment en waar je het obstakel neerzet, zodat Baby precies remt waar de gitaarsolo inzet. Voor de acteurs was het een interessante uitdaging om hun dialogen en bewegingen te timen op muziek die ze op hun draadloze oordopjes hoorden. 

2. overgankelijk een tijdstip of tijdsduur precies vaststellen met een nauwkeurig uurwerk

   • Een bevallende vrouw die zich alleen voelt en zelf taken als weeën timen op zich neemt zal zich minder gemakkelijk overgeven aan de bevalling. 

Gangbaarheid

• Het woord timen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "timen" herkend door:

89 %	van de Nederlanders;
90 %	van de Vlamingen.

Noors

Woordafbreking

• ti·men

Naar frequentie	2798

Zelfstandig naamwoord

timen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van time

Nynorsk

Woordafbreking

• ti·men

Zelfstandig naamwoord

timen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van time