wijf

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  wijf    (hulp, bestand)
• IPA: / wɛif / (1 lettergreep); /ʋɛi̯f/

Woordafbreking

• wijf

Woordherkomst en -opbouw

erfwoord afkomstig van: Middelnederlands: wijf Oudnederlands: wif, in de betekenis ‘(getrouwde) vrouw’ voor het eerst aangetroffen vanaf 1100 Germaans: *wība- o, zonder duidelijk Indo-Europese herkomst

Verwant in Germaans: Engels: wife (Angelsaksisch:  wīf   o) Duits: Weib o, (Oudhoogduits:  wīb   o) Fries: wiif (Oudfries:  wif  ) Deens: (verouderd) viv (Oudnoords: víf o) Oudsaksisch:  wīf

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	wijf	wijven
verkleinwoord	wijfje	wijfjes

Zelfstandig naamwoord

het wijf o

1. (informeel) vrouw (vaak ook (pejoratief))

   • Wat een lekker wijf! 

   ▸ En ineens stonden ze voor een hol en zagen achterin de gloed van een vuur. Er was een lelijk oud wijf dat, zachtjes mompelend, in een pot boven het vuur stond te roeren.

2. (familie) (juridisch) (verouderd) echtgenote, vrouw [2]

   • En mij zo gunstig eens wou wezen / Van u te maken tot mijn wijf. 

Verwante begrippen

• wijfie, wijfje, geoudewijf

Hyponiemen

• [1] (intensivering) (positief) moordwijf
• [1] (intensivering) (pejoratief) klerewijf, kutwijf, pestwijf, pokkenwijf, rotwijf, takkewijf, teringwijf, zeikwijf

   

appelwijf bijwijf foorwijf koffiewijf manwijf martiniwijf oudwijf viswijf zeewijf

Afgeleide begrippen

• oudewijvenzomer, verwijven, wijfachtig, wijvenzot

Uitdrukkingen en gezegden

• Kletsen als oude wijven [bij elkaar]

Gezegd van vrouwen die veel kletsen

Vertalingen

    1. vrouw   

Duits: Weib (de) Engels: bitch (en), chick (en), (echtgenote) wife (en)

Spaans: tía (es), guaricha (es)

Gangbaarheid

• Het woord wijf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wijf" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.