Edgar Allan Poe/The Black Cat

The Black Cat is een kort verhaal geschreven door Edgar Allan Poe. Het werd voor het eerst gepubliceerd op de voorpagina van de editie van 19 augustus 1843 van het weekblad 'The Saturday Evening Post' in Philadelphia. Net als in een ander kort verhaal van Poe, The Tell-Tale Heart, kan de lezer niet anders dan de geestelijke gezondheid van de verteller in twijfel trekken. In beide gevallen verbergt een moordenaar zorgvuldig zijn misdaad en gelooft hij dat hij onaantastbaar is, maar uiteindelijk stort hij in en openbaart hij zichzelf, gedreven door een alles verterend schuldgevoel. De slechte daden van de verteller, zo lijkt Poe te willen benadrukken in The Black Cat, zijn veroorzaakt door zijn alcoholisme, een ziekte en een 'demon' die ook de persoonlijkheid vernietigt. Vooral omdat dit horrorverhaal in de ik-persoon is geschreven, zien sommige commentatoren parallellen tussen het leven van Edgar Allan Poe, van wie werd gezegd dat hij alcoholist was, en dat van de verteller, die door drankmisbruik zijn geliefde kat mishandelt en zelfs zijn vrouw vermoordt. Daarnaast speelt ook bijgeloof een rol, verwoord door de vrouw van de verteller, dat het "vermomde heksen" zijn. De naam van de kat – Pluto – verwijst daarenboven naar de Romeinse god van de onderwereld.

Illustratie van Aubrey Beardsley bij het korte verhaal The Black Cat, ca. 1894-1895

Het verhaal wordt verteld vanuit het ik-perspectief. De hoofdpersoon en verteller van het verhaal is een man die al sinds zijn jeugd naar eigen zeggen "gek is op dieren". Hij heeft een zwarte kat genaamd Pluto, waaraan hij bijzonder gehecht is. De verteller wordt echter alcoholist en gewelddadig tegenover zijn dieren en zijn vrouw, maar aanvankelijk heeft hij nog steeds te veel respect voor Pluto om hem te mishandelen. Als hij op een avond dronken thuiskomt, grijpt hij zijn kat beet en trekt haar oog met zijn mes uit de oogholte. Vanaf dat moment begint de kat in paniek voor hem weg te vluchten. Op een andere ochtend grijpt de verteller de kat en hangt hem aan de tak van een boom, waar hij hem achterlaat om te sterven.

Tijdens de nacht na het ophangen van de kat vat het huis op mysterieuze wijze vuur, waardoor de verteller gedwongen wordt te vluchten met zijn vrouw. De volgende dag keert de verteller terug om de ruïnes van zijn huis te bezoeken, waar hij op de enige muur die aan het vuur ontsnapte, de vorm van een gigantische kat ontdekt, vastgebonden aan een touw om de nek. Dit beeld beangstigt hem eerst, maar dan slaagt hij erin zichzelf te kalmeren met een redelijke verklaring.

Enige tijd later vindt hij een soortgelijke kat in een herberg. Zij heeft dezelfde maat en kleur als Pluto en mist eveneens een oog. Het enige verschil is een vage witte vlek op de borst van het dier. De verteller neemt haar in huis, maar begint ook haar al snel te haten en er angst voor te voelen.

Als de verteller en zijn vrouw op een dag de kelder van hun nieuwe huis bezoeken, struikelt de verteller over de kat en valt van de trap. In woede pakte de man een bijl en probeert de kat te doden, maar zijn vrouw houdt hem tegen. In zijn woede vermoordt hij zijn vrouw door haar schedel te klieven met de bijl. Om zijn misdaad te verbergen, haalt hij stenen uit een muur, plaatst het lichaam erachter en vult zorgvuldig het gat op.

De politie komt de kelder herhaaldelijk bezoeken, maar vindt geen lichaam. De agenten staan op het punt te vertrekken als de verteller over de muur begint te praten, de stevigheid ervan prijst en, alsof hij zijn punt wil bewijzen, tikt hij er met zijn stok op. Plotseling is er een kreunend geluid hoorbaar. Gealarmeerd door deze geluiden, trekken de agenten de stenen uit de muur om te achterhalen waar het gekreun vandaan komt. Zo ontdekken ze het lijk van de vrouw. Op haar hoofd zit de kat. De moordenaar begrijpt nu dat hij de kat samen met de vrouw had opgesloten.

Verfilmingen

bewerken
  • Il gatto nero (1920), stomme film van Charles Krauss.
  • The Black Cat (1934), een horrorfilm van Edgar G. Ulmer met Boris Karloff en Bela Lugosi waarin een zwarte kat voorkomt
  • The Black Cat (1941), een horrorfilm van Albert S. Rogell met Bela Lugosi.
  • The Black Cat (1962) is een Amerikaanse film van Roger Corman, naar het korte verhaal van Edgar Allan Poe.
  • Il tuo vizio è una stanza chiusa e solo io ne ho la chiave (1972) is een Italiaanse film van Sergio Martino.
  • The Black Cat (1966), een horrorfilm waarin regisseur Harold Hoffman Poe's verhaal situeert in Texas.
  • Il Gatto Nero (1981), Lucio Fulci baseerde zijn horrorfilm uit op Poe's verhaal.
  • Il gatto nero (1989) door Luigi Cozzi.
  • Two Evil Eyes (1990) presenteert twee van zijn verhalen: The Facts in the Case of M. Valdemar en The Black Cat. Het tweede, met Harvey Keitel in de hoofdrol, werd geschreven en geregisseerd door Dario Argento.
  • The Black Cat Masters of Horror, 2007), episode 11 uit de reeks door Stuart Gordon waarin Poe optreedt als personage
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.
  NODES