984
jaar
| 984 | ||
| Eeuwen: | 9e eeuw · 10e eeuw · 11e eeuw | |
| Decennia: | 970-979 · 980-989 · 990-999 | |
| Jaren: | << · < · 983 · 984 · 985 · > · >> | |
 Jaartelling in verschillende culturen
| ||
| Ab urbe condita: | 1737 MDCCXXXVII | |
| Armeense jaartelling: | 432 – 433 ԹՎ ՆԼԲ – ՆԼԳ | |
| Chinese jaartelling: | 3680 – 3681 庚未 – 辛申 | |
| Christelijke jaartelling: | 984 CMLXXXIV | |
| Ethiopische jaartelling: | 976 – 977 | |
| Hebreeuwse jaartelling: | 4744 – 4745 | |
| Hindoekalenders: | ||
| - Vikram Samvat | 1039 – 1040 | |
| - Shaka Samvat | 906 – 907 | |
| - Kali yuga | 4085 – 4086 | |
| Iraanse jaartelling: | 362 – 363 ۳۶۲ – ۳۶۳ | |
| Islamitische jaartelling: | 373 – 374 ٣٧٤ – ٣٧٣ | |
| Maçonnieke jaartelling: | 4983 – 4984 | |
 Juliaanse kalender van 984
| ||
Het jaar 984 is het 84e jaar in de 10e eeuw volgens de christelijke jaartelling.
Gebeurtenissen
bewerkenEuropa
bewerken- Voorjaar - De vierjarige koning Otto III wordt ontvoerd door Hendrik II ("de Twistzieke"), hertog van Beieren, die zijn hertogdom heeft teruggekregen na een opstand tegen de voormalige keizer Otto II ("de Rode"). Hij eist het regentschap op over de jeugdige Otto als lid van de Ottoonse dynastie. Na bemiddeling van aartsbisschop Willigis wordt Hendrik gedwongen Otto over te dragen aan zijn moeder, keizerin-gemalin Theophanu.[1]
- Lodewijk V ("de Nietsdoener"), koning van Aquitanië, laat zijn huwelijk met Adelheid van Anjou ontbinden (dit vanwege een groot leeftijdsverschil). Hij keert terug naar het hof van zijn vader, koning Lotharius III (II).[2]
- Koning Ramiro III wordt gedwongen, door een conflict met ontevreden edelen, de troon op te geven aan Bermudo II ("de Jichtige"). Hij wordt gekroond tot koning en regeert over de koninkrijken León en Galicië.[3]
Azië
bewerken- Keizer En'yu doet afstand van de troon (na een regeerperiode van 15 jaar) ten gunste van zijn 16-jarige zoon Kazan, die hem opvolgt als de 65e keizer van Japan. En'yu trekt zich als priester terug in het klooster.[4]
Literatuur
bewerken- Ibn Sahl, Perzisch geleerde en wiskundige, schrijft een verhandeling "Over Brandspiegels en Lenzen". Hierin zet hij uiteen hoe gebogen spiegels en lenzen licht bundelen. Dit wordt de Wet van Snellius genoemd.[5]
Religie
bewerken- 20 augustus - Paus Johannes XIV overlijdt in Rome als gevangene in de Engelenburcht na een pontificaat van 8 maanden. Hij is mogelijk vermoord of uitgehongerd in opdracht van de tegenpaus Bonifatius VII.[6]
- Bonifatius VII keert terug uit Constantinopel en krijgt steun van de machtige Romeinse Crescenzi-familie. Kort daarna neemt hij de pauselijke troon in handen.[7]
- Eerste schriftelijke vermeldingen van Gelinden en Montbéliard (gelegen in Bourgogne-Franche-Comté).
Overleden
bewerken- 1 augustus - Æthelwold van Winchester, Engels bisschop
- 20 augustus - Johannes XIV, paus van de Katholieke Kerk
- 7 september - Diederik I, bisschop van Metz (r. 965 - 984)
- 16 september - Edith van Wilton, Engels prinses en non[8]
- 21 september - Warin, Duits aartsbisschop (r. 976 - 984)
- Buluggin ibn Ziri, heerser (emir) van Ifriqiya (r. 972 - 984)
Zie de categorie 984 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Comyn, Robert (1851). History of the Western Empire, from its Restoration by Charlemagne to the Accession of Charles V, Volume I, p. 121.
- ↑ R. McKitterick (1983). The Frankish Kingdoms under the Carolingians, 751–987, p. 323. London. ISBN 9781315836973.
- ↑ Hugh N. Kennedy (1996). Muslim Spain and Portugal: A Political History of al-Andalus, p. 151. Longman. ISBN 0-582-49515-6.
- ↑ Varley, H. Paul (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns, p. 191. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5.
- ↑ Y. el Yandouzi (2018). "Over de refractiewet van Snellius, circa 600 jaar voor Snellius", p. 26. Universiteit Utrecht.
- ↑ Eleanor Shipley Duckett (1967). Death and Life in the Tenth Century, p. 110. University of Michigan Press.
- ↑ De Vries, Simon (1687). "De geheele weereld in haere sonderlinghste en uytgeleesenste gevallen", p. 739. Volume 1. Jan Bouman.
- ↑ Ridyard, Susan J. (1988). The Royal Saints of Anglo-Saxon England: A Study of West Saxon and East Anglian Cults, p. 150. New York: Cambridge University Press. ISBN 0-521-30772-4.