Chris Horner

Chris Horner
	Horner in 2011
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Christopher Brandon Horner
Geboortedatum	23-10-1971
Geboorteplaats	Okinawa, Japan
Nationaliteit	Verenigde Staten
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Gestopt in 2019
Specialisatie(s)	klimmer, rondewerk
Beste prestaties
Amstel Gold Race	10e (2010)
Luik-Bastenaken-Luik	7e (2010)
Ronde van Lombardije	7e (2008)
Ronde van Frankrijk	9e (2010)
Ronde van Spanje	1e (2013) ; 2 etappezeges
WK op de weg	8e (2004)
Overige
Zeges:
Ronde van het Baskenland; Ronde van Californië	2010; 2011
Portaal	Wielersport

Christopher ("Chris") Brandon Horner (Okinawa (Japan), 23 oktober 1971) is een voormalig wielrenner uit de Verenigde Staten. Hij bleef beroepsrenner tot zijn 48ste levensjaar. In 2019 stopte Horner na een carrière van 23 jaar. Zijn grootste zege is het eindklassement van de Ronde van Spanje van 2013. Horner is de oudste winnaar van de Vuelta: toen hij won, was hij ruim 41 jaar oud.

Biografie

De uit Bend, Oregon afkomstige Horner werd prof in 1996 bij een klein Amerikaans team. Hij reed hierna drie jaar voor het Franse La Française des Jeux, maar zonder veel succes. Zijn beste resultaat was de derde plaats in de Grote Prijs Plouay in 1997 en Horner keerde terug naar zijn eigen land.

Hier won hij jarenlang zeer veel wedstrijden, waarvan de meeste echter amper bekend zijn in Europa. Zijn zeges in de zware Maleisische Ronde van Langkawi in 2000 en de Ronde van Georgia in 2003 gaven echter aan dat Horner een redelijke renner was. Toen hij tijdens het wereldkampioenschap van een jaar later zeer opvallend reed en uiteindelijk achtste werd, kreeg hij voor de laatste dagen van dat seizoen en het hele volgende seizoen een contract bij Saunier Duval aangeboden. Horner, op het Amerikaanse continent een veelwinnaar, kon het tot dan in Europa nooit waarmaken. Bij Saunier Duval beleefde hij echter zijn tweede jeugd. Horner werd meteen elfde in de Ronde van Lombardije en boekte zijn eerste grote Europese zege in 2005, in een bergetappe in de Ronde van Zwitserland, waarin hij vijfde in het eindklassement werd.

Begin 2006 maakte hij de overstap naar de Belgische formatie Davitamon-Lotto. Bij Davitamon werd hij binnengehaald om Cadel Evans bij te staan in de Tour, maar de Amerikaan zorgde in het voorjaar ook al voor mooie resultaten. Hij pakte 2 podiumplaatsen in de Ronde van Californië en reed een sterk Ardens drieluik met ereplaatsen in Luik-Bastenaken-Luik (8ste), Waalse Pijl (19de) en Amstel Gold Race (20ste). In Parijs-Nice (10de) en Ronde van Romandië (7de) versierde hij mooie eindnoteringen.

In de Ronde van Spanje 2009 viel hij in de 4e etappe uit met een gebroken pols, na een massale valpartij 2 km voor de finish.In 2010 maakte Horner een enorme sprong voorwaarts en vestigde zich definitief als uitstekend klimmer. Hij won voor Radioshack in 2010 op een knappe manier de Ronde van het Baskenland, waar hij de afsluitende tijdrit won en daarmee Alejandro Valverde onttroonde. Ook reed hij een sterk Ardens drieluik, met een 7e plek in Luik-Bastenaken-Luik en de Waalse pijl en een 10e stek in de Amstel Gold Race. Ook werd 2e in de Ronde van Sardinië, 4e in de Ronde van Californie en 9e in de Dauphine. Daarnaast reed hij voor de eerste keer top 10 in de Ronde van Frankrijk, ondanks veel knechtenwerk in de eerste week voor Armstrong. In 2011 won hij op overtuigende wijze de Ronde van Californië. Voor de Ronde van Frankrijk van 2013 moest de 41-jarige Horner bedanken wegens herstel van zijn operatie aan zijn knie.

Oudste rondewinnaar

Tijdens de Ronde van Spanje van 2013 wist Horner voor het eerst in zijn carrière een etappe in een grote ronde te winnen. Met zijn 41 jaar en 307 dagen werd hij toen de oudste ritwinnaar ooit in een grote ronde.^[1] Ook werd Horner op dat moment de oudste klassementsleider ooit in een grote ronde^[2]. Op 2 september 2013 tijdens de tiende etappe scherpte hij op bijna 42-jarige leeftijd zijn eigen records alweer aan^[3].

Tijdens de negentiende etappe heroverde Horner de rode trui door een achterstand van drie seconden op oud-winnaar Vincenzo Nibali om te buigen naar een voorsprong van drie seconden. Een dag later, tijdens de twintigste etappe met aankomst op de beruchte Alto de El Angliru, wist Horner zijn voorsprong op de Italiaan, die vooraf als topfavoriet werd bestempeld en eerder dat seizoen de Ronde van Italië had gewonnen, te vergroten naar 37 seconden. Zo stelde hij de eindzege veilig en kon hij een dag later in Madrid worden gehuldigd als winnaar van de Vuelta.

Horner werd zo de oudste winnaar van een grote ronde; met zijn 41 jaar en 327 dagen verbrak hij ruim het vorige record van Firmin Lambot. Lambot won in 1922 de Ronde van Frankrijk, hij was toen 36 jaar en 131 dagen.

Ondanks zijn prestatie in de Vuelta van 2013 werd zijn contract bij RadioShack-Leopard niet verlengd. Na een lange zoektocht naar een nieuwe werkgever werd eind januari 2014 bekendgemaakt dat Horner in 2014 uitkomt voor Lampre-Merida.^[4] In december 2014 maakte hij bekend dat hij zijn carrière zal afsluiten bij het Amerikaanse continentale team Airgas-Safeway. In 2016 beëindigde hij zijn carrière bij Lupus Racing Team. Zijn laatste koers was de Reading 120. Op 22 juni 2018 keerde hij echter terug in het peloton bij Team Illuminate. Het Amerikaans kampioenschap op de weg werd zijn eerste koers voor dat team.

Belangrijkste overwinningen

1996

First Union Invitational

2000

Eindklassement Ronde van Langkawi
Eindklassement Redlands Bicycle Classic

2001

Eindklassement Solano Bicycle Classic

2002

Eindklassement Redlands Bicycle Classic

2003

1e etappe Solano Bicycle Classic
4e etappe Solano Bicycle Classic
Eindklassement Solano Bicycle Classic
Eindklassement Redlands Bicycle Classic
Eindklassement Ronde van Georgia
San Francisco Grand Prix

2004

Proloog Redlands Bicycle Classic
1e etappe Redlands Bicycle Classic
2e etappe Redlands Bicycle Classic
Eindklassement Redlands Bicycle Classic
San Dimas Stage Race

2005

6e etappe Ronde van Zwitserland

2006

2e etappe Ronde van Romandië

2010

6e etappe Ronde van het Baskenland
Eindklassement Ronde van het Baskenland

2011

4e etappe Ronde van Californië
Eindklassement Ronde van Californië

2012

Ploegenklassement Ronde van Californië
Ploegenklassement Ronde van Frankrijk

2013

5e etappe Ronde van Utah
3e en 10e etappe Ronde van Spanje
Eindklassement Ronde van Spanje
Combinatieklassement Ronde van Spanje

Belangrijkste ereplaatsen

1996

3e Amerikaans Nationaal Kampioenschap

2004

8e Wereldkampioenschap wielrennen

2005

5e eindklassement Ronde van Zwitserland

2006

8e Luik-Bastenaken-Luik
7e eindklassement Ronde van Romandië
10e eindklassement Parijs-Nice

2010

2011

2e eindklassement Ronde van Catalonië
2e eindklassement Ronde van het Baskenland

2012

2e eindklassement Tirreno-Adriatico
9e eindklassement Ronde van het Baskenland
8e eindklassement Ronde van Californië

2013

2014

2e eindklassement Ronde van Utah

2015

5e eindklassement Ronde van Utah

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
1997
1998
1999
2001
2003
2004
2005		33e
2006		63e	20e
2007		15e	36e
2008
2009	opgave		opgave
2010		8e
2011		opgave
2012		13e
2013			↑ (2)
2014		17e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Parijs-Tours	Bretagne Classic	WK op de weg	Wereldranglijsten
1997					109e	3	28e
1998	opgave						opgave
1999	opgave						opgave
2001	opgave	opgave		46e
2003							76e
2004		8e	11e		50e		8e
2005			60e		105e	23e		81e (UPT)
2006	20e		88e	19e			47e	80e (UPT)
2007		77e	10e					61e (UPT)
2008			7e
2009			12e
2010	10e	7e	21e	7e	73e			18e (UWK)
2011								27e (UWT)
2012	82e	opgave	opgave	42e			opgave	43e (UWT)
2013							opgave	13e (UWT)
2014								140e (UWT)