Edmund van Langley

Hertog van York

Edmund van Langley (Kings Langley, 5 juni 1341 - aldaar, 1 augustus 1402) was de vijfde zoon van koning Eduard III van Engeland en de eerste Hertog van York en stichter van het gelijknamige huis.

Edmund van Langley
1341-1402
Edmund van Langley
Hertog van York
Periode 1385-1402
Voorganger nieuw gecreëerd
Opvolger Eduard van Norwich
Graaf van Cambridge
Periode 1362-1402
Voorganger nieuw gecreëerd
Opvolger Richard van Conisburgh
Vader Eduard III van Engeland
Moeder Filippa van Henegouwen

Biografie

bewerken

Edmund van Langley werd geboren als de vijfde zoon en het zesde kind van koning Eduard III van Engeland en Filippa van Henegouwen. Na de dood van zijn peetvader John de Warenne erfde hij al op jonge leeftijd enkele landgoederen in Yorkshire. In 1359 streed hij aan de zijde van zijn vader tijdens de onsuccesvolle militaire campagne in Frankrijk. Drie jaar later werd hij door zijn vader benoemd tot graaf van Cambridge. Vervolgens vocht hij aan de zijde van John Hastings in Bretagne tijdens de Honderdjarige Oorlog. Ook was hij betrokken bij de Portugese Crisis in 1381 met een expeditieleger.

Tijdens het koningschap van zijn neef Richard II was Edmund in 1394 regent in Engeland toen de koning op veldtocht was in Ierland. Toen in 1399 Hendrik van Bollingbroke met diens leger in Yorkshire landde besloot Edmund hem te steunen en bleef hij na de troonsbestijging van Hendrik trouw aan de zaak van de Lancasters. Hij overleed in zijn geboorteplaats en werd aldaar begraven. Hij werd als hertog van York opgevolgd door zijn oudste zoon Eduard.

Huwelijken en kinderen

bewerken

Edmund van Langley huwde met Isabel van Castilië, een dochter van koning Peter I van Castilië, zij kregen samen drie kinderen:

Na de dood van Isabella huwde Edmund met zijn verre nicht Joan Holland. Hun huwelijk bleef kinderloos.

Kwartierstaat (voorouders)

bewerken
 
 
Eduard I van Engeland
(1239-1307)
 
Eleonora van Castilië
(1241-1290)
 
 
Filips IV van Frankrijk
(1268-1314)
 
Johanna I van Navarra
(1273-1305)
 
 
Jan II van Avesnes
(1247-1304)
 
Filippa van Luxemburg
(1252-1311)
 
 
Karel van Valois
(1270-1325)
 
Margaretha van Anjou
(1273-1299)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Eduard II van Engeland
(1284-1327)
 
 
 
 
Isabella van Frankrijk
(1292-1358)
 
 
 
 
 
 
Willem III van Holland
(1287-1337)
 
 
 
 
Johanna van Valois
(1294-1352)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Eduard III van Engeland
(1312-1377)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Filippa van Henegouwen
(1314-1369)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Eduard van Woodstock
(1330-1376)
 
 
Isabella van Engeland
(1332-1379)
 
 
Lionel van Antwerpen
(1338-1368)
 
 
Jan van Gent
(1340-1399)
 
 
Edmund van Langley
(1341-1402)
 
 
Thomas van Woodstock
(1355-1397)
 
 
Margaretha Plantagenet
(1346-1361)

Bronnen

bewerken
  • Douglas Biggs (1994): “A Wrong Whom Conscience and Kindred Bid Me to Right: A Reassessment of Edmund of Langley, Duke of York and the Usurpation of Henry IV” Albion, 26, blz. 231–246.
  • Anthony tuck (2008): "Edmund, first duke of York (1341-1402)", in: Oxford Dictionary of National Biography.
  NODES