Fausto Coppi
Fausto Coppi (Castellania Coppi, 15 september 1919 – Tortona, 2 januari 1960) was een Italiaans wielrenner. Zijn grote prestaties leverden hem de bijnamen Il Campionissimo (Kampioen der kampioenen), en l’Airone (de Reiger) op.
Fausto Coppi | ||||
---|---|---|---|---|
Fausto Coppi tijdens de Ronde van Frankrijk 1952
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Bijnaam | Il Campionissimo, l'Airone | |||
Geboortedatum | 15 september 1919 | |||
Geboorteplaats | Castellania Coppi, Italië | |||
Overlijdensdatum | 2 januari 1960 | |||
Overlijdensplaats | Tortona, Italië | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline(s) | Weg | |||
Specialisatie(s) | Allrounder | |||
Ploegen | ||||
1939–1942 1945 1946–1955 1956–1957 1958 1959 |
Legnano S.S. Lazio Ciclismo/Bianchi Bianchi Carpano Bianchi Tricofilina | |||
Beste prestaties | ||||
Milaan-San Remo | 1e (1946, 1948, 1949) | |||
Parijs-Roubaix | 1e (1950) | |||
Ronde van Lombardije | 1e (1946, 1947, 1948, 1949, 1954) | |||
Ronde van Italië | 1e (1940, 1947, 1949, 1952, 1953) 24 etappezeges | |||
Ronde van Frankrijk | 1e (1949, 1952) 9 etappezeges | |||
WK op de weg | 1e (1953) | |||
Officiële website | ||||
|
Coppi was een zeer veelzijdig renner en boekte in zijn wielercarrière tal van successen, waaronder vijf eindzeges in de Ronde van Italië en twee eindzeges in de Ronde van Frankrijk. Op het gebied van eendagskoersen won hij onder meer vijfmaal de Ronde van Lombardije, driemaal Milaan-San Remo en eenmaal Parijs-Roubaix. Voorts behaalde Coppi in 1953 de wereldtitel en vestigde hij in 1942 een nieuw werelduurrecord. Hij won de Trophée Gentil tweemaal, in 1947 en 1952.
Levensloop en loopbaan
bewerkenVroege wielerjaren
bewerkenCoppi begon zijn sportloopbaan in 1937 als nieuweling. Hij bleek meteen succesvol en zette als amateur zijn zegereeks voort. In 1939 werd hij professional. In 1943 en 1944 nam hij niet aan wedstrijden deel, omdat hij als krijgsgevangene in Tunesië verbleef.
Successen
bewerkenIn 1949 en 1952 won Coppi de Ronde van Frankrijk en in 1940, 1947, 1949, 1952 en 1953 de Ronde van Italië. Coppi slaagde in 1949 als eerste renner ooit in het winnen van de dubbel Ronde van Frankrijk en Ronde van Italië.[1][2] In 1952 wist hij dit huzarenstukje te herhalen.
Hij vestigde een nieuw werelduurrecord in 1942 (45,871 kilometer), dat pas in 1956 door Jacques Anquetil verbeterd werd.
In de klassiekers kende hij ook veel succes: in 1946, 1948 en 1949 won hij Milaan-San Remo, in 1953 won hij het wereldkampioenschap in Lugano, in 1946, 1947, 1948, 1949 en 1954 won hij de Ronde van Lombardije en in 1950 won hij Parijs-Roubaix. Ook won hij de Waalse Pijl, eveneens in 1950. Als beste renner van het jaar werd Coppi in 1949 de Desgrange-Colombo-beker toegekend. In 1947, 1949 en 1953 werd hij winnaar van de Trofee Gentil.
Titanenstrijd met Bartali en de Witte Dame
bewerkenTijdens zijn carrière behaalde Coppi in totaal 153 overwinningen. De rode draad tijdens zijn carrière was de rivaliteit met zijn landgenoot Gino Bartali. Die rivaliteit verdeelde het naoorlogse Italië in twee kampen waartussen je niet neutraal kon blijven. Zo had je vooral katholieken die Bartali steunden en Coppi verfoeiden omwille van zijn affaire met Giulia Locatelli (geboortenaam Occhini), ook wel de Witte Dame genoemd. Coppi was ongelukkig getrouwd en hervond zijn lust in leven én wielrennen toen de eveneens getrouwde Locatelli in zijn leven kwam. Omdat zij altijd in witte kleding heimelijk bij de finish stond opgesteld, werd ze La Dama Bianca oftewel de Witte Dame genoemd.
Coppi heeft altijd beweerd dat zijn wereldtitel op de weg in 1953 in Lugano het resultaat is geweest van zijn gevoelens voor Giulia, die hem had toegezegd bij de finish op hem te zullen staan wachten, deze keer in zwarte kleren. Beroemd is dan ook de foto waarop de kersverse wereldkampioen van zijn geliefde de bloemen krijgt overhandigd. Deze foto heeft destijds in Italië een grote schok teweeggebracht, omdat toen pas echt duidelijk werd wat deze twee gehuwden voor elkaar voelden. In 1955 schonk zij hem de liefdesbaby Faustino (later architect in Novi Ligure, waar ook de Villa Coppi staat waar Fausto Coppi jaren heeft gewoond) die echter in Buenos Aires ter wereld moest komen vanwege alle heisa die deze "verboden liefde" in Italië met zich meebracht.
Overlijden
bewerkenCoppi liep in het najaar van 1959 in Opper-Volta, het huidige Burkina Faso, malaria op. Hij deed daar min of meer voor de grap mee aan een koers. De dokters in Italië herkenden zijn ziekteverschijnselen in eerste instantie niet en gaven hem medicijnen ter bestrijding van een longontsteking. De toegediende medicatie versnelde echter zijn ziekteproces. Op 2 januari 1960 overleed hij op veertigjarige leeftijd.[3]
Nalatenschap
bewerkenOp diverse cols in Italië en Frankrijk staan standbeelden van en monumenten voor Coppi. Bij zijn graf in zijn geboorteplaats Castellania is hij samen met zijn broer Serse (die omkwam bij een wielerwedstrijd) vereeuwigd in een manshoog beeldhouwwerk.
In Castellania is in zijn geboortehuis een museum ingericht: Casa Museo Fausto Coppi.[4][5] Het dorp werd in 2019 omgedoopt tot Castellania Coppi.[6]
Elk jaar wordt een cyclosportief ter ere van Coppi gereden in Cuneo. Duizenden deelnemers hebben dan allemaal hetzelfde shirt aan met daarop de beeltenis van Fausto Coppi.
Tijdens de Ronde van Italië wordt er een speciale bonus uitgereikt, de Cima Coppi, voor de eerste renner die het hoogste punt van die ronde bereikt.
Fietsmerk Coppi
bewerkenEerdergenoemde Faustino heeft later aan de fietsfabriek Masciaghi zijn toestemming gegeven om Fausto Coppi-fietsen te maken. De ploegen Polti en MG Technogym reden op Coppi-fietsen. Gianni Bugno, Luc Leblanc en Michele Bartoli zijn slechts een aantal van de renners die triomfen hebben gevierd op dit fietsenmerk.
Belangrijkste overwinningen
bewerken1940
- Kampioenschap van Italië achtervolging (baan)
- Florence-Modena
- 11e etappe Ronde van Italië
- Eindklassement Ronde van Italië
1941
- Kampioenschap van Italië achtervolging (baan)
- Ronde van Emilië
- Ronde van Toscane
- Ronde van Venetië
- Ronde van de Drie Valleien
- Trofeo Baracchi
1942
- Italiaans kampioenschap op de weg, Elite
- Kampioenschap van Italië achtervolging (baan)
- Werelduurrecord te Milaan (45,871 km/h)
1945
- Criterium van Lugano
- Ronde van Candelotti
- Ronde van Milaan
1946
- Criterium van Lugano
- Ronde van Romagne
- Prato-Bologna
- Milaan-San Remo
- Ronde van Lombardije
- Grand Prix des Nations
- 5e etappe Ronde van Italië
- 14e etappe Ronde van Italië
- 15e etappe Ronde van Italië
1947
- Wereldkampioenschap achtervolging (baan) te Parijs
- Italiaans kampioenschap wielrennen voor elite, Elite
- Kampioenschap van Italië achtervolging (baan)
- 4e etappe Ronde van Italië
- 8e etappe Ronde van Italië
- 16e etappe Ronde van Italië
- Eindklassement Ronde van Italië
- Ronde van Lombardije
- Grand Prix des Nations
- Ronde van Emilië
- Ronde van Venetië
- 5e etappe deel B Ronde van Zwitserland
- Ronde van Romagne
- Rome-Napels
- Grote Prijs Tommaselli
- Lausanne-Genève (tijdrit)
- Dwars door Lausanne
1948
- Kampioenschap van Italië achtervolging (baan)
- Milaan-San Remo
- Ronde van Lombardije
- Ronde van Emilië
- Ronde van de Drie Valleien
- 16e etappe Ronde van Italië
- 17e etappe Ronde van Italië
- Bergklassement Ronde van Italië
- Cortina d'Ampezzo-Trente
1949
- Wereldkampioenschap achtervolging (baan) te Kopenhagen
- Italiaans kampioenschap op de weg, Elite
- 7e etappe Ronde van Frankrijk
- 17e etappe Ronde van Frankrijk
- 20e etappe Ronde van Frankrijk
- Eindklassement Ronde van Frankrijk
- Bergklassement Ronde van Frankrijk
- 4e etappe Ronde van Italië
- 11e etappe Ronde van Italië
- 17e etappe Ronde van Italië
- Eindklassement Ronde van Italië
- Bergklassement Ronde van Italië
- Milaan-San Remo
- Ronde van Lombardije
- Ronde van Venetië
- Challenge Desgrange-Colombo
- Ronde van Romagne
- Cosenza-Salerno
- Bassano-Bolzano
1950
- Parijs-Roubaix
- Waalse Pijl
- 2e etappe deel A Rome-Napels-Rome
- Grote Prijs van Genève (tijdrit)
- Ronde van Reggio
- Ronde van Reggio Calabria
1951
- Grand Prix de Lugano (tijdrit)
- 6e etappe Ronde van Italië
- 18e etappe Ronde van Italië
- 20e etappe Ronde van Frankrijk
- Grote Prijs van Brasschaet
- Gap-Briancon
1952
- 7e etappe Ronde van Frankrijk
- 10e etappe Ronde van Frankrijk
- 11e etappe Ronde van Frankrijk
- 18e etappe Ronde van Frankrijk
- 21e etappe Ronde van Frankrijk
- Eindklassement Ronde van Frankrijk
- Bergklassement Ronde van Frankrijk
- 5e etappe Ronde van Italië
- 11e etappe Ronde van Italië
- 14e etappe Ronde van Italië
- Eindklassement Ronde van Italië
- Grand Prix de Lugano (tijdrit)
- Grote Prijs Middellandse Zee
1953
- Wereldkampioenschap wielrennen op de weg te Lugano
- 4e etappe Ronde van Italië
- 11e etappe Ronde van Italië
- 19e etappe Ronde van Italië
- 20e etappe Ronde van Italië
- Eindklassement Ronde van Italië
- Trofeo Baracchi (met Riccardo Filippi)
1954
- Ronde van Lombardije
- Trofeo Baracchi (met Riccardo Filippi)
- 4e etappe deel A Rome-Napels-Rome
- 20e etappe Ronde van Italië
- 2e etappe Ronde van Zwitserland
- 4e etappe Ronde van Zwitserland
- 3e etappe Parijs-Nice
- St. Etienne-Vergese
- Ronde van Palermo
- Coppa Bernocchi
- Winterthur-Davos
- Lecco-Lugano
- Ronde van Campanië
- Ronde van Cagliari
1955
- Italiaans kampioenschap op de weg, Elite
- Ronde van de Drie Valleien
- Trofeo Baracchi (met Riccardo Filippi)
- 20e etappe Ronde van Italië
- 5e etappe deel B Rome-Napels-Rome
- Ronde van Campanië
- Ronde van Cagliari
- Trente-San Pellegrino
- Ronde van de Apennijnen
1956
- Grand Prix de Lugano (tijdrit)
1957
- Trofeo Baracchi (met Ercole Baldini)
Belangrijkste ereplaatsen
bewerken1939
- 3e in de Ronde van Piëmont
1940
- 3e in de Ronde van de Drie Valleien
1941
- 4e in de Ronde van Lazio
- 5e in de Ronde van Lombardije
1942
- 4e in de Ronde van Lazio
- 5e in de Ronde van Toscane
- 5e in de Ronde van Emilië
1945
- 2e in de Ronde van Lazio
- 3e in het Kampioenschap van Italië achtervolging (baan)
- 5e in het Kampioenschap van Italië op de weg
1946
- 2e in het Kampioenschap van Italië achtervolging (baan)
- 2e in de Ronde van Italië
- 2e in het Kampioenschap van Zürich
1947
- 5e in de Ronde van Zwitserland
1948
- 2e in het Wereldkampioenschap achtervolging (baan) te Amsterdam
- 2e in het Kampioenschap van Italië op de weg
- 2e in de Omloop Het Volk
- 5e in de Ronde van Toscane
1949
- 2e in het Kampioenschap van Italië achtervolging (baan)
- 2e in de Ronde van Piëmont
- 3e in het Wereldkampioenschap op de weg te Kopenhagen
- 3e in de Waalse Pijl
1950
- 2e in de Grand Prix de Lugano
- 2e in Rome-Napels-Rome
- 2e in de Trofeo Baracchi (met Serse Coppi)
- 3e in de Ronde van Lombardije
- 4e in de Challenge Desgrange-Colombo
- 5e in de Ronde van Piëmont
1951
- 2e in de Grand Prix des Nations
- 3e in de Ronde van Lombardije
- 4e in de Ronde van Italië
- 4e in de Trofeo Baracchi (met Wim van Est)
1952
- 2e in Parijs-Roubaix
- 2e in de Challenge Desgrange-Colombo
- 3e in de Ronde van Emilië
- 3e in de Trofeo Baracchi (met Michele Gismondi)
- 4e in de Ronde van Romandië
1954
- 2e in het Kampioenschap van Italië op de weg
- 2e in Rome-Napels-Rome
- 4e in de Ronde van Italië
- 4e in Milaan-San Remo
- 5e in de Ronde van Zwitserland
1955
- 2e in de Ronde van Italië
- 2e in Parijs-Roubaix
- 3e in Rome-Napels-Rome
- 4e in Milaan-Turijn
1956
- 2e in de Ronde van Lombardije
- 2e in de Trofeo Baracchi (met Riccardo Filippi)
1957
- 3e in de Grand Prix de Lugano
1959
- 4e in de Grand Prix de Lugano
- 5e in de Trofeo Baracchi (met Louison Bobet)
Resultaten in voornaamste wedstrijden
bewerken
|
|
Trivia
bewerken- Harry de Wit heeft in 1992 een opera gecomponeerd, die losjes op het leven van Coppi was gebaseerd. De componist was niet echt te spreken over de uitvoering.
- In 2019 werd zijn geboortedorp naar Coppi genoemd: Castellania werd Castellania Coppi.[7]
Boeken en bronnen
bewerken- Schrijver en journalist Dino Buzzati was in 1949 aanwezig bij de Giro. De artikelen voor de Corriere della Serra zijn gebundeld in het boek De Ronde van Italië (in 2006 in het Nederlands verschenen)
- Schrijver Martin Ros was een groot Coppi-liefhebber en heeft o.a. deze drie boeken gepubliceerd: 'Fausto Coppi - Een heldenleven', 'Heldenlevens' (met o.a. een verhaal over Fausto Coppi) en 'Triomf' (Over Fausto Coppi en Gino Bartali)
- ↑ winst Ronde van Italië (Limburgsch dagblad 13-06-1949)
- ↑ winst Ronde van Frankrijk (De Gooi- en Eemlander 25-07-1949)
- ↑ Trouw p. 6 (4 januari 1960). Geraadpleegd op 24 juli 2023 – via Delpher.
- ↑ (it) Comune Castellania; Casa Museo Fausto Coppi
- ↑ (it) Tortona Oggi; Casa Museo Fausto Coppi. Gearchiveerd op 20 juni 2023.
- ↑ Legendarische Fausto Coppi geëerd met naamsverandering geboortedorp, NOS.nl, 26-3-2019. Gearchiveerd op 11 december 2022.
- ↑ Geboortedorp eert wielerlegende Fausto Coppi met naamswijziging, sporza.be, 26 maart 2019. Gearchiveerd op 14 mei 2021.
Voorganger: Giovanni Valetti 1938, 1939 |
Winnaar van de Ronde van Italië Fausto Coppi 1940 |
Opvolger: Gino Bartali 1946 |
Voorganger: Gino Bartali 1946 |
Winnaar van de Ronde van Italië Fausto Coppi 1947 |
Opvolger: Fiorenzo Magni 1948 |
Voorganger: Fiorenzo Magni 1948 |
Winnaar van de Ronde van Italië Fausto Coppi 1949 |
Opvolger: Hugo Koblet 1950 |
Voorganger: Fiorenzo Magni 1951 |
Winnaar van de Ronde van Italië Fausto Coppi 1952, 1953 |
Opvolger: Carlo Clerici 1954 |
Voorganger: Gino Bartali 1939, 1940, 1946, 1947 |
Winnaar groene trui in de Ronde van Italië Fausto Coppi 1948, 1949 |
Opvolger: Hugo Koblet 1950 |
Voorganger: Pasquale Fornara 1953 |
Winnaar groene trui in de Ronde van Italië Fausto Coppi 1954 |
Opvolger: Gastone Nencini 1955 |
Voorganger: Heinz Müller |
Wereldkampioen wielrennen 1953 Lugano |
Opvolger: Louison Bobet |
Voorganger: Gino Bartali 1948 |
Winnaar van de Ronde van Frankrijk Fausto Coppi 1949 |
Opvolger: Ferdi Kübler 1950 |
Voorganger: Hugo Koblet 1951 |
Winnaar van de Ronde van Frankrijk Fausto Coppi 1952 |
Opvolger: Louison Bobet 1953 |
Voorganger: Gino Bartali 1948 |
Winnaar bergklassement van de Ronde van Frankrijk Fausto Coppi 1949 |
Opvolger: Louison Bobet 1950 |
Voorganger: Raphaël Geminiani 1951 |
Winnaar bergklassement van de Ronde van Frankrijk Fausto Coppi 1952 |
Opvolger: Jesús Loroño 1953 |
Voorganger: Maurice Archambaud |
Werelduurrecordhouder wielrennen 45,871 km |
Opvolger: Jacques Anquetil |