Hugh Walpole
Hugh Seymour Walpole (Auckland, 13 maart 1884 - Londen, 1 juni 1941) was een Brits roman- en scenarioschrijver. In 1918 werd hij benoemd tot Commander in de Orde van het Britse Rijk.
Hugh Walpole | ||||
---|---|---|---|---|
Hugh Walpole, 1934, door Carl Van Vechten
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Hugh Seymour Walpole | |||
Geboren | 13 maart 1884 | |||
Geboorteplaats | Auckland, Kolonie Nieuw-Zeeland | |||
Overleden | 1 juni 1941 | |||
Overlijdensplaats | Londen | |||
Land | Verenigd Koninkrijk | |||
Beroep | roman- en scenarioschrijver | |||
Werk | ||||
Onderscheidingen | Commander in de Orde van het Britse Rijk (1918) | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
|
Leven en werk
bewerkenWalpole werd geboren in Nieuw-Zeeland als zoon van een bisschop. Hij studeerde aan Engelse kostscholen te Canterbury, Durham en van 1903 tot 1906 te Cambridge (Emmanuel College). Later gaf hij aan dat zijn schooltijd weinig gelukkig was geweest. Hij worstelde met zijn homoseksuele gevoelens en voelde zich, afgesloten van zijn familie, vaak eenzaam.
Na zijn schooltijd koos Walpole al snel voor een literaire carrière. Vanaf zijn debuut in 1909 was hij een bekende verschijning in de Londense literaire wereld. Hij was bevriend met Virginia Woolf. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werkte hij voor het Rode Kruis aan het Oostfront en later als verslaggever in Rusland, waar hij ook voor Britse propagandadoelen werd ingezet. In 1917 was hij te Sint-Petersburg getuige van de Russische Revolutie. Na de oorlog bleef hij nog een tijd actief als verslaggever en reisde door Europa. In 1924 had hij een ontmoeting met Adolf Hitler tijdens de Bayreuther Festspiele. Ondertussen verliep zijn literaire carrière erg succesvol en groeide hij uit tot een der meest gelezen Britse romanschrijvers van zijn tijd. In de jaren dertig maakte hij ook naam als scenarioschrijver en reisde zelfs af naar Hollywood. Ook maakte hij naam als literatuurcriticus en schreef studies over Walter Scott, Anthony Trollope en Joseph Conrad.
Walpole geldt vooral als een verhalenverteller. Hij wordt qua stijl wel vergeleken met John Galsworthy. Zijn bekendste werk is het vierdelige The Herries Chronicle (1930-1933), een historische romancyclus over een plattelandsfamilie. Ook schreef hij griezelboeken voor de oudere jeugd. In 2017 werd zijn roman over de Russische Revolutie The Secret City (1919, De geheime stad) in het Nederlands uitgegeven.
In 1918 werd Walpole benoemd tot Commander in de Orde van het Britse Rijk. In 1937 werd hij geridderd. Zijn roem was op dat moment echter al sterk tanende, mede omdat William Somerset Maugham hem op kwaadaardige wijze liet figureren in zijn sleutelroman Cakes and Ale (1930). Daarin suggereert Maugham dat Walpole oneervolle voorstellen gedaan zou hebben aan Thomas Hardy. Hij wordt er neergezet als ambitieus en oppervlakkig, hetgeen zijn reputatie aanzienlijk zou schaden. Zijn oeuvre werd plotsklaps als ouderwets afgedaan.
Walpole was ook een gekend kunstverzamelaar. Hij overleed in 1941 op 57-jarige leeftijd.
Werken
bewerkenRomans
bewerken- 1909: The Wooden Horse
- 1910: Marradick At Forty
- 1911: Mr Perrin and Mt Traill
- 1912: The Prelude to Adventure
- 1913: Fortitude
- 1914: The Duchess of Wrexe
- 1916: The Dark Forest
- 1918: The Green Mirror
- 1919: The Secret City
- 1919: Jeremy
- 1920: The Captives
- 1921: The Young Enchanted
- 1922: The Cathedral
- 1923: Jeremy and Hamlet
- 1924: The Old Ladies
- 1925: Portrait of a Man with Red Hair
- 1926: Harmer John
- 1927: Jeremy at Crale
- 1928: Wintersmoon
- 1929: Farthing Hall (met J.B. Priestley)
- 1929: Hans Frost
- 1931: Above the Dark Circus
- 1934: Captain Nicholas
- 1935: The Inquisitor
- 1936: A Prayer for my Son
- 1937: John Cornelius
- 1938: The Joyful Delaneys
- 1939: The Sea Tower
- 1940: The Bright Pavilions
- 1941: The Blind Man's House
- 1941: The Killer and the Slain
- 1944: Katherine Christian
Herries Chronicles
bewerken- 1930: Rogue Herries
- 1931: Judith Paris
- 1932: The Fortress
- 1933: Vanessa