Wikipedia

Liar Liar

film uit 1997 van Tom Shadyac

Liar Liar is een Amerikaanse komedie uit 1997 met in de hoofdrol Jim Carrey en geregisseerd door Tom Shadyac. Deze film is de tweede waarin Jim Carrey en Tom Shadyac samenwerkten. Eerder gebeurde dit met Ace Ventura: Pet Detective, later nogmaals met Bruce Almighty.

Liar Liar
(Filmposter op en.wikipedia.org)
Regie Tom Shadyac
Producent Brian Grazer
Scenario Paul Guay
Stephen Mazur
Hoofdrollen Jim Carrey
Maura Tierney
Jennifer Tilly
Swoosie Kurtz
Amanda Donohoe
Anne Haney
Justin Cooper
Muziek John Debney
James Newton Howard
Montage Don Zimmerman
Cinema­tografie Russell Boyd
Productie­bedrijf Imagine Entertainment
Distributie Universal Pictures
Première 18 maart 1997 (Los Angeles)
Vlag van Nederland 15 mei 1997
Vlag van België 25 juni 1997
Genre Komedie
Speelduur 86 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Budget US$ 45 miljoen
Opbrengst US$ 302 miljoen
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Verhaal

bewerken
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Fletcher Reede (Jim Carrey) is een succesvolle advocaat in Californië, en een gescheiden vader. Hij laat te vaak zijn werk in de weg komen als het gaat om het bezoeken van zijn zoon Max. Bovendien verzint hij telkens allerlei uitvluchten om zijn afwezigheid te rechtvaardigen. Het komt hem in zijn carrière goed van pas, maar hij kwetst er telkens zijn (ex-)vrouw Audrey en Max mee. Audrey heeft inmiddels een nieuwe vriend, Jerry, en zij en Max gaan bij hem in Boston wonen.

Op een dag mist Fletcher het verjaardagsfeest van Max, en Max weet dat hij achteraf weer met een uitvlucht de zaak recht zal proberen te zetten. Wanneer Max de kaarsen uitblaast van zijn verjaardagstaart, wenst hij dat zijn vader 24 uur lang alleen maar de waarheid kan vertellen. Deze wens komt direct uit: op hetzelfde moment ligt Fletcher naast zijn bazin tussen de lakens en zegt tot zijn verbazing geheel naar waarheid 'dat hij weleens beter heeft gehad'. Nadien verklaart hij tot zijn nog grotere verbazing tegen Audrey dat hij afwezig was op het partijtje omdat hij seks had.

Fletcher ontdekt via deze en een aantal andere vernederende incidenten dat hij geen enkele leugen meer over zijn lippen kan krijgen. Hij kan zelfs niet langer iets opschrijven dat niet waar is, of anderen op het verkeerde been zetten door de waarheid te verzwijgen.

Uitgerekend die dag heeft Fletcher een grote rechtszaak, waarin hij een vrouw die in scheiding ligt moet bijstaan. De vrouw is een vreemdgaand kreng dat slechts op het geld uit is van haar ex, een sympathieke rijke man die dol is op hun kinderen. Als hij deze zaak wint, zal dat zijn carrière enorm ten gunste komen. Fletchers' getuige is bereid meineed te plegen, maar tijdens de rechtszaak blijkt dat Fletcher zelfs geen vragen kan stellen indien hij weet dat deze met een leugen zullen worden beantwoord. Hij realiseert zich dat Max zijn verjaardagswens de oorzaak is dat hij niet meer kan liegen, en probeert Max de wens ongedaan te laten maken. Dit mislukt omdat Max van binnen nog steeds achter zijn wens staat. Vervolgens probeert Fletcher de zaak uit te stellen door 'zichzelf in elkaar te slaan'. Dit mislukt eveneens omdat de rechter het vraagt of hij nog in staat is om te pleiten en Fletcher naar waarheid met 'ja' antwoordt.

Hij krijgt het zelfs voor elkaar om de rechtszaak te winnen zonder te liegen. De vrouw blijkt namelijk tijdens het huwelijk minderjarig te zijn geweest, waardoor de huwelijkse voorwaarden nietig zijn. Ze krijgt daardoor automatisch de voogdij over beide kinderen plus 50% van het huwelijksvermogen. Fletchers triomf verdampt wanneer hij ziet hoe de huilende kinderen bij hun liefhebbende vader worden weggehaald om voortaan aan strenge kindermeisjes te worden toevertrouwd. Hij protesteert tegen de uitspraak, en belandt in de cel wegens minachting van het hof.

Nu ziet Fletcher in wat werkelijk belangrijk is in het leven, zijn zoon. Audrey wil zijn borg echter niet betalen en denkt dat Fletcher nu weer een uitvlucht heeft verzonnen om niet zijn zoon uit te hoeven zwaaien. Fletchers secretaresse betaalt echter, onder de indruk van de verandering die haar baas had ondergaan. Uiteindelijk brengt Fletcher op het vliegveld het vliegtuig waar Audrey in zit tot stoppen, om eindelijk zijn excuses aan te bieden. Audrey vergeeft hem, en Fletcher belooft nooit meer te zullen liegen. Hoewel de 24 uur al om zijn en Fletcher dus weer kan liegen, houdt hij deze belofte, en heeft hiermee voor het eerst uit zichzelf de waarheid verteld.

Een jaar later vieren Audrey en Fletcher opnieuw Max' verjaardag. De lichten gaan even uit, en wanneer ze aangaan staan Fletcher en Audrey te zoenen. Fletcher vraagt Max of dit opnieuw een wens van hem was, maar Max zegt dat hij slechts voor nieuwe rolschaatsen had gewenst...

Rolverdeling

bewerken
Acteur Personage
Carrey, Jim Jim Carrey Fletcher Reede
Tierney, Maura Maura Tierney Audrey Reede
Tilly, Jennifer Jennifer Tilly Samantha Cole
Cooper, Justin Justin Cooper Max Reede
Elwes, Cary Cary Elwes Jerry
Kurtz, Swoosie Swoosie Kurtz Dana Appleton
Donohoe, Amanda Amanda Donohoe Miranda
Haney, Anne Anne Haney Greta
Bernard, Jason Jason Bernard Rechter Marshall Stevens
Ryan, Mitchell Mitchell Ryan Mr. Allan
Pierpoint, Eric Eric Pierpoint Richard Cole
Mayer, Christopher Christopher Mayer Kenneth Falk (als Chip Mayer)
Allen, Krista Krista Allen Sexy vrouw in lift

Citaten

bewerken
  • Max: I wish, for just one day, Dad couldn't tell a lie.
  • Fletcher: Your honor, I object!
    Judge: Why?
    Fletcher: Because it's devastating to my case!
    Judge: Overruled.
    Fletcher: Good call!
  • Max: My dad? He's... a liar.
    Teacher: A liar? I'm sure you don't mean a liar.
    Max: Well, he wears a suit and goes to court and talks to the judge.
    Teacher: Oh, you mean he's a lawyer.

Achtergrond

bewerken

De film ontving vooral positieve reacties. Zo scoorde de film 79% op Rotten Tomatoes en 85% op de Cream Of The Crop van grote nieuwsbladen. Ook criticus Roger Ebert, die voorheen andere Jim Carrey-films zoals Ace Ventura: Pet Detective and Dumb and Dumber slechte kritieken gaf, was positief over Liar Liar.[1]

In het openingsweekend haalde de film 31.423.025 dollar op in 2.845 bioscopen. In de Verenigde Staten haalde de film in totaal $181.410.615 op, en in andere landen $121.300.000.

John Debney componeerde de soundtrack voor de film. Zijn muziek is een cultfavoriet geworden bij underground muziekstromingen, zoals Indie.

Prijzen en nominaties

bewerken
bewerken
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Liar_Liar&oldid=67153199"
  NODES
INTERN 1
Note 1