Mestkaalkopje
Het mestkaalkopje (Deconica coprophila) is een schimmel behorend tot de familie Strophariaceae. Deze coprofiele schimmel komt voor in loofbossen, struikgewas, tuinen. De vruchtlichamen groeien individueel of in groepen van juni tot september op de uitwerpselen van gewervelde dieren, zoals paard, konijn, haas, koe en schaap.
| Mestkaalkopje | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Deconica coprophila (Bull.) P.Karst. (1879[1]) | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| lamellen | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kenmerken
bewerken- Hoed
De hoed heeft een diameter van 1 tot 2,5 cm. De vorm is aanvankelijk halfbolvormig, soms met een lage bult, dan convex. De hoedrand is gekruld, zelfs bij oudere exemplaren en zelden vlak. Het oppervlak enigszins plakkerig, gestreept, roodbruin als het nat is, vervaagt met de leeftijd tot geelbruin. Het heeft geen resten van de sluier.
- Lamellen
De lamellen staan ver uit elkaar en zijn breed aangehecht (adnate). De kleur is aanvankelijk bleekgrijs, dan grijsbruin, ten slotte paarsbruin.
- Steel
De steel heeft een lengte van 1,5 tot 5 cm en een dikte van 1 tot 3 mm dik. De vorm is cilindrisch, recht, soms gebogen aan de basis. De oppervlakte is droog, in jonge vruchtlichamen soms schilferig, dan draadvormig, witachtig tot vervaagd geelbruin. Het wordt niet blauw bij beschadiging. Soms vormen de restanten van de sluier een verdwijnende ringvormige zone.
- Geur en smaak
Het vlees is dun, van dezelfde kleur als de hoed, verandert niet van kleur bij beschadiging. Hoewel de paddenstoel niet giftig is, is het niet een goed eetbare paddenstoel.
- Sporen
De sporenprint is paarsbruin. De sporen zijn ellipsvormig, glad en meten 10–14 × 6-9 × 5,5-8,5 µm.[2]
Verspreiding
bewerkenHet mestkaalkopje is wijdverbreid en komt alle continenten voor. In Nederland komt het mestkaalkopje vrij algemeen voor. Het staat niet op de rode lijst en is niet bedreigd.[3]
-
Sporen
Externe link
bewerken- ↑ (en) Index Fungorum
- ↑ Fungi of Temperate Europe DL 1, blz 549
- ↑ NMV Verspreidingsatlas Paddenstoelen. Gearchiveerd op 1 september 2024.