Ouderdomswrat
Ouderdomswratten, seborroïsche keratose, verrucae seniles of verruca seborrhoica[1][2][3][4][5] zijn ronde of ovale, geelbruine tot bruinzwarte, ruwe, halfbolvormige, wratachtige plekken op de huid. Het zijn goedaardige tumoren door celtoename. Omdat deze onschuldige ouderdomswratten soms een sterk wisselende kleur hebben, zijn zij moeilijk te onderscheiden van moedervlekken en melanomen, met name als er sprake is van slechts een enkele afwijking.
| Ouderdomswrat | ||||
|---|---|---|---|---|
| Verruca senilis | ||||
| ||||
| Coderingen | ||||
| ICD-10 ICD-9 |
L82 702.1 | |||
| OMIM | 182000 | |||
| DiseasesDB | 29386 | |||
| MedlinePlus | 000884 | |||
| eMedicine | derm/397 | |||
| MeSH | D017492 | |||
| ||||
Ouderdomswratten worden meestal pas gezien vanaf een leeftijd boven de vijftig jaar. Een persoon kan over de gehele huid vele tientallen, soms zelfs honderden van deze huidafwijkingen hebben, variërend in diameter van enkele millimeters tot enkele centimeters. Het aantal neemt toe naarmate de leeftijd vordert. Ze zijn echter niet besmettelijk; de benaming ‘wratten’ is ongelukkig gekozen, omdat echte wratten in tegenstelling tot ouderdomswratten virale infecties zijn.
Ouderdomswratten ontstaan in de epidermis. Waardoor de huidafwijkingen ontstaan, is nog niet geheel duidelijk. Ze ontstaan op zowel aan zonlicht blootgestelde huid als huid die niet of nauwelijks met zonlicht in contact heeft gestaan. Mensen met een grote zonblootstelling lijken de neiging te hebben om meer ouderdomswratten te ontwikkelen.
Om cosmetische redenen kan ervoor worden gekozen om ouderdomswratten te verwijderen. Ze kunnen gemakkelijk van de huid worden geschraapt met een scherpe lepel of curette; soms wordt ook cryotherapie, het aanstippen met vloeibare stikstof, toegepast, met name bij vlakkere ouderdomswratten in het gezicht.
- ↑ Foster, F.D. (1891-1893). An illustrated medical dictionary. Being a dictionary of the technical terms used by writers on medicine and the collateral sciences, in the Latin, English, French, and German languages. New York: D. Appleton and Company.
- ↑ Sliosberg, A. (1975). Elsevier’s medical dictionary in five languages. English/American / French / Italian / Spanish and German. (2nd Edition). Amsterdam/Oxford/New York: Elsevier’s Scientific Publishing Company.
- ↑ Hildebrandt, H. (Red.) (1998). Pschyrembel Klinisches Wörterbuch. (258. Auflage). Berlin/New York: Walter de Gruyter.
- ↑ Jochems, A.A.F. & Joosten, F.W.M.G. (2003). Coëlho Zakwoordenboek der geneeskunde (27ste druk). Doetinchem: ElsevierGezondheidszorg.
- ↑ Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
