син
- син
- Ontleend aan het Oerslavisch (zelfstandig naamwoord): synъ, het Proto-Indo-Europees (zelfstandig naamwoord): suHnús, het Avestisch (zelfstandig naamwoord): hūnu- en het Oudgrieks (zelfstandig naamwoord): υἱύς.
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | син | синове |
| bepaalde vorm (object) |
сина | синовете |
| bepaalde vorm (subject) |
синът | |
| telbare vorm | синове | |
| vocatief | сине, синко | |
син m
- een mannelijk kind van een ouder: (familie) zoon
- «Синът ми става на 15 днес.»
- Mijn zoon wordt vandaag 15.
- «Синът ми става на 15 днес.»
- Latijnse transcriptie: sin
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | ||
| naamwoord | син | синя | синьо | сини |
| bepaalde vorm (object) |
синия | синята | синьото | сините |
| bepaalde vorm (subject) |
синият | |||
син m
- de primaire kleur die zich in het spectrum bevindt tussen cyaan en violet: (kleur) blauw
- «Тази къща излежда синя»
- Dat lijkt wel een blauw huis!
- «Тази къща излежда синя»
- Latijnse transcriptie: sin
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | син | сини |
| genitief | сина | синів |
| datief | синові, сину | синам |
| accusatief | сина | синів |
| instrumentalis | сином | синaми |
| locatief | синві, сині, сину | синах |
| vocatief | сину | сини |
- син
- Ontleend aan het Oerslavisch (zelfstandig naamwoord): synъ, het Proto-Indo-Europees (zelfstandig naamwoord): suHnús, het Avestisch (zelfstandig naamwoord): hūnu- en het Oudgrieks (zelfstandig naamwoord): υἱύς.
син m
- Latijnse transcriptie: sin
- “син” in Ivan Bilodid (editor-in-chief) (1970–1980), Slovnyk ukrajinsʹkoji movy [Dictionary of the Ukrainian language], in 11 vols, Kiev: Naukova Dumka (Oekraïens)